این شاعر و طنزپرداز با بیان این مطلب در گفتگو با خبرنگار مهر در یاسوج افزود: به تبع این مسئله تعلق دینی و قومی و خیلی چیزهای دیگر نیز سست می شود.
جریان شعر هیچ سمت و سوی مشخصی ندارد
میرشکاک عنوان کرد: هم اکنون جریان شعر در کشور هیچ سمت و سوی مشخصی ندارد. شعرا ظهور می کنند و یادگارهایی از آنها باقی می ماند و طی سالیان جایگاه خود را پیدا می کند.
وی بیان کرد: طبق معمول در این مملکت همواره یک عده مورد حمایت رسمی قرار می گیرند و عده ای هم هستند مثل حسین منزوی که نه تنها حمایت نمی شوند بلکه ناگزیر از گرسنگی و درویشی و دربدری اند و بعد از مرگ مشخص می شود که حسین منزوی از بسیاری از شاعران آیینی، آیینی تر بوده است و شعرهای آیینی او یک سر و گردن از بهترین شعرهای آیینی رسمی بالاتر است.
تزلزل جایگاه شعر نشانه تزلزل هویت جامعه است
میرشکاک اظهار داشت: با این حال شعر هویت ماست و تنها ساحتی است که حقیقت منش انسان ایرانی در آن ظهور می کند و حقیقت اعتقاد و منش انسان ایرانی و بینش و تمنای انسان ایرانی در شعر متجلی می شود.
وی اضافه کرد: هرگاه پایگاه شعر رفیع تر باشد نشان دهنده این است که پایگاه مردم و هویتشان ترفیع یافته و هر گاه که جایگاه شعر متزلزل باشد نشان دهنده هویت متزلزل ماست.
این شاعر تصریح کرد: هم اکنون حمایت حقیقی از شعرا صورت نمی گیرد و این نشان دهنده بحران هویت ماست که یک فوتبالیست ارزش بیشتری از شاعر و هنرمند در کشور ما دارد.
درآمد ماهیانه یک بازیکن برابر با دیه تمام شعرای کشور است
وی عنوان کرد: یک فوتبالیست با درآمد یکماه می تواند تمام شاعران را گردن بزند و دیه آنها را پرداخت کند و این نشان دهنده هویت گمشده تاریخی است.
وی با ابراز نگرانی از این مسئله گفت: متاسفانه هیچکدام از آقایان مسئول به این موضوع توجه نمی کنند و برخی از مسئولان می خواهند فلان فوتبالیست کاری را بکند که فردوسی و حافظ و یا سعدی کرده است.
فوتبالیست ارجمندتر از هنرمند است
میرشکاک تصریح کرد: در جامعه ای که فوتبالیست ارجمند تر از هنرمند و بویژه شاعر به عنوان نماینده هویت قومی و هویت دینی باشد امیدی به آن جامعه خیلی نمی توان داشت.
وی با انتقاد از صرف هزینه های فراوان برای فوتبال گفت: ما مغلوب تبلیغات شده و سیاست زده ایم و دلمان تنها به سیاست خوش است.
میرشکاک با اشاره وجود استعدادهای فراوان شعر در کشور افزود: شعرا خانه ندارند، شغل ندارند و ما توقع داریم که شعر آیینی هم بگویند.
میرشکاک ابراز داشت: اینکه شاعران اندک اندک مایوس شوند پا پس بکشند و در خود تردید کنند نشان دهنده غلبه نیستانگاری است.
تا چند سال دیگر نشانی از زبان فارسی نخواهد بود
میرشکاک در ادامه گفت: اگر شاعر نخواهد نماینده هویت تاریخی قوم خود باشد تا چند سال دیگر نشانی از زبان فارسی نخواهد بود و این قوم به انگلیسی چهچه خواهد زد و به تبع تعلق دینی و قومی و خیلی چیزهای دیگر سست می شود.
وی با بیان اینکه بعضی ها می گویند نباید از این حرفها زد زیرا ناامید کننده است گفت: میر شکاک بعد از 30 سال کارمند قراردادی است.
میرشکاک بیان داشت: من چه طور از جوانها انتظار داشته باشم که دنبال ما راه بیفتند وقتی می بینم خود ما جایگاهی نداریم.
وی با بیان اینکه باید فرهنگ را به مدیران فرهنگی واگذار کنیم یادآور شد: ما بعد از انقلاب دولت فرهنگی نداشتیم و اگر مقام معظم رهبری نبودند همین مقدار شعر و هنر هم وجود نداشت.
نظر شما