به گزارش خبرگزاری مهر، زوددویچه سایتونگ در تحلیلی دراین باره نوشت : درباره این راهبرد که با تقویت نیروهای خارجی طالبان را به تسلیم شدن وادار کنیم با اروپاییها مشورت و بحث و تبادل نظری نشد. کاخ سفید خود دراین باره تصمیم گیری کرده و حالا از شرکای خود در ناتو اعزام نیروهای بیشتر را تقاضا می کند.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: به این ترتیب این شراکت نیست، بلکه درخواست برای اطاعت و فرمانبرداری است. در حالی که در یک ائتلاف باید قواعد دیگری اعتبار داشته باشد. مقصر اصلی در به وجود آمدن چنین شرایطی خود اروپاییها هستند. به جای اینکه این موضوع را که آنها چه چیزی در افغانستان می خواهند و چگونه این جنگ را به پایان دهند برای خود روشن کنند بحثها و تصمیم گیریها را کاملا به آمریکاییها واگذار کرده اند.
در ادامه این تحلیل آمده است : درست است که آمریکا در افغانستان بیشترین بار را به دوش می کشد، اما این دلیل کمی است برای اینکه مثلا فرستادن نیروهای آلمانی بیشتر به این کشور بحرانی را بتوان توجیه کرد. فرستادن سرباز به یک جنگ باید در یک شرایط دموکراسی خیلی خوب توجیه شود. یک اشاره به راهبرد جدید آمریکا برای چنین اقدامی کافی نیست.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است : اروپاییها باید پاسخ پرسشهایی را از اوباما مطالبه کنند که وی در معرفی راهبرد جدیدش درباره افغانستان پاسخ نداده است. مثلا اینکه آیا این آخرین تلاش نظامی بزرگ برای حل این مسئله است یا این اقدام یک درجه دیگر ما را به ویتنامی شدن این جنگ نزدیکتر می کند؟ دیگر اینکه این اعلام اوباما مبنی بر برگشت نیروها در اواسط سال 2011 چه معنی دارد؟
نویسنده در پایان تحلیل خود آورده است : دبیرکل ناتو به گونه ای رفتار می کند که انگار هیچ نقطه زمانی برگشتی در راهبرد اوباما آورده نشده است. زمان آن رسیده است که اروپاییها این شجاعت را پیدا کنند که آمریکا را بازخواست کنند در غیر این صورت، آنها آمریکا را در پیمودن مسیری نامعلوم تعقیب می کنند.
نظر شما