عیسی خندق روستایی کوچک در نزدیکی ساری است، روستایی که سال‌هاست شاهد کوتاه آمدن دشواری‌های زندگی در برابر رشادت «توران صدیقی» است؛ زنی روستایی که نام او با واژه‌ی ازخودگذشتگی پیوندی عمیق و طولانی دارد. توران بزرگ خانواده است و۷ فرزند دارد. ۳ دختر و ۱ پسر سالم و ۲ دختر و ۱ پسر معلول ذهنیِ بزرگسال، حاصل زندگی مشترک او و خیرالله صفری است. همسر او ۷ سال پیش فوت کرد و باوجود اینکه او مجبور شد تا بار نگهداری از فرزندانش را به‌تنهایی به‌دوش بکشد، ذره‌ای از امید و انگیزه‌ی مادر برای ادامه‌ی زندگی در کنار ۳ فرزند معلولش کم نشد.
فرزندان سالم توران هرکدام به زندگی خانوادگی و شخصی خود مشغول هستند، مادر با منیژه، علی‌اصغر و زینب ۳ فرزند معلول خود که از روزهای نوجوانی بیماری آنها روندی روبه‌رشد داشته‌است روز را آغاز و تا شب به پای آنها زندگی و تلاش می‌کند. توران، جسم و روح خود را وقف ۳ فرزند معلول خود کرده‌است که با او زندگی می‌کنند، فرزندانی که هرکدام جایگاه ویژه‌ی خود را در قلب بزرگ مادر دارند.
منیژه، بزرگ‌ترین فرزند معلول توران است و ۳۹ سال دارد. حاصل ازدواج منیژه در روزهای جوانی دو فرزند است که شبنم، دختر او پس از جدایی پدر از مادر، ازدواج کرده و در کنار مادر زندگی می‌کند.
علی اصغر، ۳۲ سال دارد و مجرد و در کنار توران زندگی می‌کند، مادر هر صبح او را حمام می‌برد، به علی‌اصغر غذا می‌دهد و پس از چند ساعت به نزدیکی زمین فوتبال روستا؛ تنها تفرجگاه علی‌اصغر می‌رود تا او را برای خوردن ناهار به خانه برگرداند. زینب، سومین فرزند معلول توران، در ۲۰ سالگی رنجی مضاعف بر زندگی مادر وارد کرد. او یک روز از خانه خارج می‌شود و بازگشت او ۷ سال طول می‌کشد، زینب تنها به یاد دارد که از گرگان راهی گنبد شد و پس از چندین سال زندگی در بهزیستی گنبد، با تماس کارمندان بهزیستی، گم‌شده پیدا می‌شود و به خانه برمی‌گردد. در تمام روزهای غیبت زینب، توران که پس از قطع امید از یافتن فرزندش، مرگ او را باور کرده بود، هر ماه مراسمی برای عزای فرزند از دست رفته‌اش در روستا برپا می‌کرد، پس از ۷ سال با بازگشت او به خانه، امید مادر برای ادامه‌ی زندگی از نو زاده شد.
بیش از دو دهه نگهداری از ۳ معلول و انجام کارهای روزمره‌ از نظافت و شست‌وشو تا غذا دادن به آنها در کنار ۷ سال چشم دوختن به در خانه برای برگشت زینب، دختر گم‌شده‌ی خانواده، نگاه توران به زندگی را ژرف‌تر کرده‌است. توران به ریاضت هر روزه‌ی خود نگاهی متفاوت دارد و معتقد است حضور ۳ فرزند معلول در خانه‌ی او موهبت خداوند می‌باشد و خدا او را برای انجام این امر انتخاب کرده‌است.
توران صدیقی، تنها یک آرزو دارد؛ زیارت امام هشتم. سفر به مشهد سقف آرزوهای او است و امیدوار است تا پیش از مرگ یک بار امکان زیارت حرم امام رضا (ع) برای او فراهم شود. آرزویی که برای او در دوردست امید است و دست مادر از رسیدن به آن کوتاه.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha

    نظرات

    • سید هادی مکی IR ۱۳:۲۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
      11 0
      من با کمال افتخار و ادب آمادگی خود را جهت عزیمت این عزیز بزرگوار برای پابوسی حضرت ثامن الحجج آقا و مولایمان علی ابن موسی الرضا (ع) اعلام میدارم
      • راحله US ۱۸:۴۲ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
        2 0
        من هم میتونم به اندازه یه سهم کوچکی تقبل هزینه سفر به مشهد رو پرداخت کنم
    • حسین ۱۶:۲۵ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
      10 0
      بنده آمادگی خود را برای تقبل کلیه هزینه های ایشان و فرزندانشان برای زیارت امام رضا دارم.ایمیلم درج شده.در صورت تمایل اطلاع رسانی بفرمائید
    • امیر علی رزاقی IR ۱۸:۰۰ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
      3 0
      سلام من امیر علی رزاقی عکاس مجموعه فوق هستم.برای اطلاع از آخرین وضعیت کمک ها به اینستاگرام من به ادرس www.instagram.com/amiralirazzaghi یا با شماره 09111545513تماس حاصل فرمایید.
    • اعظم IR ۲۰:۴۹ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
      3 0
      با سلام اینجانب مقداری کمک مالی برا تامین هزینه این بانوی فداکار نمونه به زیارت امام رئوف اما رضا (ع) تقبل میکنم. با تشکر
    • کیوان IR ۲۰:۵۰ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۴
      3 0
      بنده با کمال خضوع امادگی دارم هزینه ایشون رو قبول کنم
    • قپانوری IR ۱۰:۲۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۴
      1 0
      با سلام خداوند به این بنده صبور و فداکار سلامتی عنایت فرماید بنده نیز با پرداخت مبلغی از هزینه عزیزان اعلام امادگی میکنم