«چاووش» واژه‌ای ترکی است، به معنای جارچی، پیک، پیشرو کاروان که در این سنت افرادی به خواندن اشعار نغز و دلکش و مدح و ستایش می‌پردازند. چاوشی خونی در ماه مبارک رمضان با چند کاسه خرما و آب به دعا می‌پردازند. این سنت از زمان صفویه برای بدرقه زائران مرسوم شده بود ولی به مرور زمان جزو رسوم مذهبی فرهنگ مردم ایران تبدیل شد.
نظر شما