نهرهای کرج در تسخیر موشهای پیتزاخور

به گزارش خبرنگار مهر در کرج، توسعه زندگی شهرنشینی در ایران و جوامع پیشرفته دارای تفاوتهای اساسی است به گونه ای که در جوامع پیشرفته قبل از آنکه روستاییان و ساکنان شهرهای کوچک به سمت کلانشهرها و مراکزی که مستعد رشد و توسعه هستند، هجوم آورند، ساخت شهرهای جدید با کلیه امکانات و زیرساختهای لازم در دستور کار دولتها قرار می گیرد تا سکانداران مدیریت شهری به جای توجه به رشد و آبادانی بیشتر شهرها در بند حل مشکلات گذشته و رفع کاستی ها نمانند.

کلانشهر کرج یکی از مصادیق بارز برای نشان دادن تفاوت یادشده است به گونه ای که این کلانشهر در سالهای قبل باغ شهری بوده که نهرهای پرآب و روانی همچون نهر مصباح، نهر دولت آباد، نهر ماهان، نهر محله اصفهانی ها، نهر دلمبر و...در آن جریان داشته و استراحتگاه تابستانی پایتخت نشینان بوده است.

در ادامه با رشد سرسام آور جمعیت و مهاجرت بی رویه روستاییان، کالبد کرج از استراحتگاه به خوابگاه کارگران پایتخت تغییر یافت تا در اثر این توسعه ناموزون، نهرهای پرآب و روان این شهر خشک شوند و جای خود را به سیمان و گچ و آهن دهند.

نهرها بهترین جایگاه برای زاد و ولد موشها هستند

اغلب این نهرها نیز بدون آنکه پر شوند به صورت کانال فاضلاب درآمدند یا آنکه رها شدند ضمن اینکه بی شک بسیاری از این نهرها بهترین گزینه برای زاد و ولد موشها و سایر جانوران موذی به شمار می روند.

امروز حضور موشهای چاق با سبیلهای آویزان در خیابانها و جویهای آب، صحنه تکراری است که با جیغ شهروندان آغاز و با فراری دادن آنها با لنگه کفش و... پایان می یابد.

در این میان، برخی آمارهای غیررسمی بر جمعیت میلیونی موشها در کرج دلالت دارد که این امر بسیار نگران کننده است.

به نظر می رسد با رشد روزافزون جمعیت موشها و ناکامی مسئولان در کنترل آنها، داشتن شهری بدون موش به تدریج می رود به رویایی دست نیافتنی برای شهروندان تبدیل شود و امروز شهروندان از موشها به عنوان شهروندان افتخاری کرج یاد می کنند.

با این رویه در طول چند سال آینده، حضور فاحش موشها در سطح شهر به لیست سیاه مشکلات کلانشهرها افزوده خواهد شد.

موشها ناقل 30 تا 40 بیماری واگیردار

طبق یک گزارش، موشها ناقل 30 تا 40 بیماری واگیردار هستند که این امر نگرانی در خصوص حضور آنها در شهرها را افزایش می دهد. 

به گفته کارشناسان بهداشتی، سه نوع موش در شهر کرج زندگی می کند که نوع اول آن موشهای خانگی با وزن 20 تا 30 گرم و نوع دوم موشهای رت نروژی که همه چیزخوار هستند با وزن 500 تا 600 گرم و نوع سوم نیز موشهای رت سیاه رنگ با وزن 300 تا 400 گرم هستند که بر اساس مشاهدات به نظر می رسد حضور موشهای نوع دوم و سوم در کرج شایعتر است.

هر موش در طول زندگی خود قادر به زاد و ولد بیش از 500 موش دیگر است و کمتر موشی را می توان یافت که عقیم باشد.

مقابله با این جانوران موذی به سه روش ابزار مکانیکی یعنی تله گذاری، روش فیزیکی (شامل بستن منافذ فاضلابها، جدول گذاری، مسدود کردن کلونی ها) و استفاده از سموم شیمیایی امکان پذیر است البته روش سوم کاربرد کمتری دارد.

بسیاری از شهروندان کرج از وجود موشها احساس نگرانی می کنند

در این میان شهروندان کرجی که بسیاری از آنها از حضور موشها در شهر خود احساس نگرانی می کنند، در خصوص این جانواران نظرات مختلفی دارند.

به عنوان مثال سارا حسنی در این زمینه گفت: موشها به صورت آزادانه در سطح شهر تردد می کنند و به سرعت در برابر انواع سموم شیمیایی مقاوم می شوند.

وی ادامه داد: هرچند استفاده از سطل زباله های مکانیکی در کاهش تعداد موشها بی تاثیر نبوده اما اهمال برخی شهروندان و کسبه و ریختن زباله ها در جوی آب و گوشه خیابانها از سوی آنها این عدم دسترسی به غذا را برای موشها جبران می کند.

این شهروند بیان کرد: این حیوانات موذی ریخت فرهنگی و اجتماعی شهرها را برهم می زنند و تاثیر بدی بر روحیه و روان شهروندان می گذارند.

شهروند دیگری نیز با ابراز نگرانی از بیماری هایی که جانوران موذی از جمله موشها ناقل آنها هستند، بیان کرد: کمتر روزی است که از خانه خارج شویم و طی مسیر موشهای نسبتا بزرگی که در داخل جویهای کنار خیابان بالا و پایین می روند را نبینم.

علی براتی ادامه داد: باید مشخص شود چه کسی مسئولیت حفظ سلامت و ایمنی ما در برابر این جانوران موذی که ناقل انواع بیماری ها هستند را بر عهده دارد.

این شهروند خاطرنشان کرد: اگر دست روی دست بگذاریم، روزی فرا می رسد که بیماری های خطرناکی که از طریق موشها به انسان به ویژه کودکان قابل سرایت است، در شهر همه گیر می شود.

در این میان، تلاش مستمر خبرنگار مهر که به دفعات با سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری کرج تماس گرفت تا بتواند اطلاعات بیشتری از عملکرد این سازمان در برخورد با جانوران موذی در سطح شهر کرج بگیرد نیز به نتیجه ای نرسید و تنها جوابی که به دست آمد، این بود: "در حال حاضر، مسئول این واحد تشریف ندارند، لطفا شماره تماس بدهید تا تماس بگیرند." البته تا این لحظه هنوز هیچ گونه تماسی با خبرنگار مهر گرفته نشده است.

وزن موشهای کرجی 35 درصد از استانداردهای جهانی بیشتر است / موشها پیتزاخور شده اند

علی احسانی، کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه وجود 70 درصد موشها به علت ریختن زباله در معابر و نهرهاست، اظهار داشت: شهروندان اگر خواهان شهری بدون موش هستند باید از ریختن زباله در معابر و نهرها بپرهیزند که در غیر این صورت همچنان موشها در معابر به چشم می آیند.

وی یادآور شد: به نظر می رسد طرحهای اجرا شده برای امحا موش ها ناکارآمد بوده و آنها بیشتر پیتزا می خورند تا طعمه سمی!

وی افزود: اغذیه فروشان و رستورانها با خالی کردن سطلهای زباله بدون توجه به نکات بهداشتی باعث می شوند بهترین غذاها همچون سوسیس و کالباس در اختیار موشها قرار گیرد و موشها فقط نوشابه کم دارند.

این کارشناس بیان کرد: همین امر باعث شده که وزن برخی از موشهای کرجی 35 درصد از استانداردهای جهانی بیشتر باشد.

وی تاکید کرد: تا زمانی‌ که موشها غذا برای خوردن دارند، همچنان به تولید مثل و زندگی ادامه می‌دهند ضمن اینکه چون این حیوان بسیار باهوش است، درصورت پی‌بردن به احتمال معدوم شدن با مواد شیمیایی و ...، به سرعت چند برابر تولید مثل می‌کند.

احسانی خاطرنشان کرد: کنترل موشها در شهرها بدون همکاری و تعامل از سوی شهروندان و توجه به نکات بهداشتی از سوی آنها امکان پذیر نیست و باید همواره به این امر توجه ویژه ای داشته باشیم.