به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر حبیب الله یونسی، مواد "مزوپروس" را زیرمجموعه ای از مواد نانوساختار دانست و گفت: سیلیکاهای مزوپروس به عنوان جاذبی موثر برای فاضلابها معرفی شده اند. این مواد، ظرفیت بالایی در جذب یونهای فلزات سنگین دارند.
وی هدف از این پژوهش را یونهای فلزات سنگین از پسابها و استفاده از جاذب مزوپروس برای بازیافت یونهای فلزات در پسابها و استفاده مجدد آنها ذکر کرد و افزود: در این پژوهش MCM-41 به روش هیدروترمال و نانوذرات MCM-41 به روش سل - ژل سنتز شد که در آن از اکسید سیلیسم به عنوان پیش ماده سیلیسی و CTAB به عنوان ماده فعال سطحی مورد استفاده قرار گرفت.
یونسی اضافه کرد: در سالهای اخیر، آلودگی صنعتی فلزات سنگین به عنوان یک مشکل جدی زیست محیطی و بهداشتی در سراسر جهان مطرح بوده است که در این بین حذف یونهای فلزات سنگین از محلولهای آبی یکی از مشکلات عمده در روند تصفیه فاضلاب به شمار می رود چرا که این یونها بعد از رهاسازی در محیط زیست در زنجیره غذایی تجمع پیدا می کنند و به مدت طولانی در محیط پایدار هستند.
این پژوهشگر ادامه داد: تجمع یونهای سنگین علاوه بر دلایل سلامتی و زیست محیطی، تمایل اقتصادی بالقوه ای نیز برای حذف و بازیافت یونهای فلزات سنگین و گران قیمت از آب و فاضلاب وجود دارد که نتایج این پروژه می تواند در این زمینه مفید باشد.
نظر شما