"نبیل محمد سلیم" استاد علوم سیاسی دانشگاه بغداد در گفتگو با مهر در پاسخ به این سوال که حال اگر از شما بخواهیم تشکل های پیروز در انتخابات پارلمانی آتی را معرفی کنید، احتمال های مورد نظر خود را چگونه ارزیابی می کنید؟ اظهار داشت: به نظر من ائتلاف ملی عراق (ائتلاف حکیم) ، ائتلاف دولت قانون (نوری المالکی) و فهرست دوم جریان های کُرد (فهرست تغییر) اکثریت آرا را به دست می آورند، اما نمی توان پیش بینی کرد که کدامیک بر دیگری برتری پیدا می کند، چرا که نتایج بسیار نزدیک خواهد بود.
البته این مسئله مشخص و واضح است که در هیچ شرایطی آرا مساوی نخواهد شد و در اینجا جریانی که از هماهنگی بیشتر و فعالیت گسترده تر میان مردم سود می برد، شانس بیشتری برای پیروزی خواهد داشت.
نبیل سلیم در این باره که پس از گذشت 7 سال از پایان دوران دیکتاتوری در عراق و با انحلال رژیم بعث، چرا همچنان برخی از کشورهای عربی سفارت و حتی دفاتر نمایندگی (کنسولی) خود را در عراق بازگشایی نکرده، چه آنکه از برقراری ارتباطی واقعی و نزدیک با این کشور سر باز می زنند؟ گفت: معتقدم کشورهای عربی انتظار این گونه تغییرات و تحولات کلی در عراق را نداشتند، آنها در واقع نمی دانستند که چگونه با این شرایط جدید برخورد کنند.
پس در ابتدا شما شاهد هستید که اعراب با عراق جدید تا حد قطع روابط پیش رفته بودند. اما به تدریج شاهد بودیم که پایه های ایجاد روابط گذاشته شد، اما تاکنون این روابط ناچیز بوده است. شاید به این دلیل که نمی دانند چگونه با نظام جدید رابطه برقرار کنند و دوران بسیار طولانی را در ارتباط با رژیم گذشته گذرانده اند.
بر این اساس، به نظر من مرور زمان و نحوه عملکرد دولت آینده عراق در مسئله بهبود این روابط بسیار موثر خواهد بود. این عملکرد دولت عراق خواهد بود که کشورهای عربی را مجبور به تعامل نزدیک و طراحی استراتژی در برقراری ارتباط با دولت بغداد خواهد کرد، چه آنکه طبیعت روابط بین المللی و منطقه ای چاره ای جز تعامل با دولت و نظام جدید عراق برای آنها باقی نمی گذارد.
استاد دانشگاه بغداد درباره هدف هزینه های هنگفتی که در انتخابات پارلمانی از سوی واشنگتن و برخی کشورهای عرب منطقه برای تشکیل تشکل ها و ائتلاف ها هزینه می شود و تاثیر گذاری آن بر روند سیاسی این کشور هم گفت: بدون شک طرف های آمریکایی و برخی دیگر از کشورها از طریق پشتیبانی مالی، سیاسی و تبلیغاتی در صحنه انتخابات عراق دخالت دارند، اما من به عنوان یک شخصیت آکادمیک نمی توانم این مسائل را بدون در دست داشتن مدارک و اسناد قابل تکیه تایید و باور کنم. اما به طور کلی دیدگاهی که هم اکنون در عراق جریان دارد وجود این مسئله را تایید می کند و این موضوع قابل کتمان نیست.
نظر شما