به گزارش خبرنگار مهر، بخش اول گفتگو با مهندس طه طاهری قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر روز شنبه منتشر شد که محور اصلی آن گزارش سازمان ملل درباره وضعیت مصرف مواد مخدر در ایران، نحوه واکنش مسئولان کشورمان و همچنین میزان خسارت اقتصادی مصرف این مواد به کشور بود. بخش دوم این گفتگو را در ادامه می خوانیم.
* خبرگزاری مهر - گروه اجتماعی: سالانه سه هزار تن مواد مخدر به کشور وارد می شود و این میزان عدد کمی نیست. گفته شده این مواد توسط بار شتر و یا کوله پشتی افراد قاچاقچی به داخل آورده می شود اما به نظر منطقی نمی رسد که این میزان مواد از طریق کوله پشتی و شتر بتواند وارد کشور شود. برخی معتقدند مافیایی قدرتمند اجازه ورود این مواد را به کشور صادر می کند. توضیحات شما در این رابطه چیست؟
- طه طاهری: مرز مشترک ما با افغانستان و پاکستان برابر با یک هزار و 100 کیلومتر است، حالا تصور کنید هر فرد در طول یک روز 100 کیلو مواد از این مرز طولانی وارد کشور کند.
* آیا امکان دارد هر فرد بتواند در یک رفت و آمد 100 کیلو بار حمل کند؟
- اگر در یک بار رفت و آمد نتواند در سه نوبت که می تواند، حالا تصور کنید 10 نفر باشند؛ یک تن در روز وارد می کنند. این هزار کیلومتر به هیچ وجه قابل کنترل نخواهد بود، حالا اگر 100 نفر باشند چه؟ حتی اگر در شعاع 10 کیلومتری هم این اتفاق رخ دهد قابل کنترل نیست چون این مرز یک مرز سخت محسوب می شود. اما اکنون جمهوری اسلامی ساماندهی این مرز را آغاز کرده است. در برخی محلها دیوار کشیده شده است، محلی که پیش از این اتوبان تردد ماشینهای اشرار بوده در حال تبدیل شدن به کانال است، ضمن اینکه بین دره های سخت نیز دیوارهای بتونی ایجاد کرد ه ایم.
* تا کنون چند کیلومتر از این مرز مسدود شده است ؟
- تا الان بیش از 400 کیلومتر انسداد مرزی به شکل فیزیکی ایجاد کرده ایم که قرار است در صورت تامین بودجه کامل شود، بودجه آن پیش از این مستقیم به ناجا داده می شد اما امسال به وزارت کشور داده شده که تاکنون چیزی از آن را به ما نداده اند، این مسئله کار ما را دچار مشکل کرده و شاید به تعطیلی پروژه ختم شود. باید حواسمان به واقعیت مسائل مربوط به مرز باشد. یعنی حتی اگر نقطه به نقطه این مرز پاسگاه تعبیه شود باز هم از طریق تاریکی شب امکان تردد قاچاقچیان و حمل مواد به داخل کشور وجود دارد. انسداد مرز یک امر ناشدنی است و فقط کار را سخت می کند. مثلا قاچاقچیان قبلا به صورت کاروانی مواد وارد می کردند اما حالا این شکل از کار خیلی محدود شده است. انبوه مواد که عمده آن در استانهای جنوب غربی افغانستان تولید می شود یا از مسیرهای خاکی وارد می شود یا به پاکستان حمل شده و از طریق دریا به کشور ما وارد می شود.
* یعنی از بندرها؟
از مرزهای بندرعباس و آبهای جنوبی، بخش عمده ای از کشفیات ما محصول ورود از آبها است، این هم دلیلش انسداد مرزهای خاکی است، قاچاقچیان با این کار مسیرها را تغییر داده اند و به سمت آبها که تا حدودی برای ترانزیت به دیگر کشورها راحتتر هم هست روی آورده اند. تعداد مواردی که فقط در 6 ماه اول امسال در بندرعباس دستگیر شده اند بسیار زیاد است. در این مدت فقط حدود 600 خودرو از این افراد متوقف شده است. این مواد بعد از ورود به خاک ایران در مکانهای خاصی با شرایط سخت دپو می شود و از آن به بعد توسط شبکه های خاص و با همکاری حمالها جابه جا می شود.
* در این راه گروهها و باندهای سازماندهی شده فعالیت می کنند یا فقط حمالان خرده پا؟
- هر دو حالت وجود دارد، در یک مورد فردی در استان سیستان و بلوچستان کارخانه بزرگ ذبح راه اندازی کرد که در تحقیقات مشخص شد برای انتقال مواد از طریق جاسازی در گوشتهای یخ زده از آن استفاده می کردند. توجه کنید که چه سرمایه گذاریهای کلانی برای ترانزیت و حمل مواد به داخل کشور صورت می گیرد.
* آیا این کارخانه از ابتدا به همین منظور راه اندازی شده بود. این اتفاق در چه سالی روی داده و بعد از چه مدت کشف شد؟
- این کارخانه دقیقا از ابتدا به قصد ترانزیت مواد به نقاط مختلف کشور ساخته شد، سال 87 بعد از یک سال از آغاز به کار و فعالیت در عرصه ترانزیت مواد، ماموران متوجه ماجرا شدند که پس از کشف این محل مشاهده شد در داخل تمام گوشتها تریاک جاسازی شده است. در واقع از این مرحله به بعد دیگر سران مواد مخدر نیستند بلکه حمالهای خرده پا فعالیت می کنند. افراد با دریافت پولهای کلان ریسک کرده و مواد را جابه جا می کنند. در این مرحله چون مواد ارزش افزوده بالا پیدا می کند ما با روشها و حربه های مختلف و عجیب و غریب جاسازی برای انتقال مواد مواجه می شویم. همه دستگیریهای ما در زمینه مواد هم ناشی از همین مسئله است. البته سران اصلی اینجا نیستند و از بیرون از کشور کارها را مدیریت می کنند.
* در برخی از نقاط صعب العبور در استانهای کشور کشت خشخاش حداقل تا چندی پیش وجود داشت، در چندین مورد هم خبر برخورد و نابودی آنها توسط ماموران گزارش شده است، اکنون بر اساس اطلاعات شما میزان کشت این ماده و تولید تریاک در داخل خاک کشور چه میزان است؟
تا قبل از انقلاب این مسئله در کشور وجود داشته است اما بعد از آن جمهوری اسلامی با شدت با این مسئله برخورد کرد حتی به همان میزانی که برای کشت دارویی لازم است را هم جمع کردیم و از طریق خارج تامین می شود. در ایران یک کشت بر اساس سنت بود که افراد در باغ و باغچه خود می کاشتند ما با ستادهای ویژه ای که در استانها به همین منظور داریم آن را به حد صفر رسانده ایم، حتی برخی افراد به تعبیر شما در مناطق صعب العبور و عجیب و غریب اقدام به کشت خشخاش کرده اند که آنها را نیز با گشتهای هوایی شناسایی و نابود کردیم. البته در کشور یکسری مناطق خودرو داریم که شقایق خود به خود رشد می کند اما چون محافظت لازم از آن نمی شود خیلی چشم گیر نیست و در حد دم کردن و تولید شیره از آن استفاده می شود. البته با همین هم برخورد می کنیم چون امکان توسعه آن وجود دارد اما در مجموع می توان گفت مشکل خاصی از لحاظ کشت داخلی ما را تهدید نمی کند.
ادامه دارد
------------------------
گفتگو : صدرا محقق
نظر شما