حجت السلام جعفري : رزمندگان ما براي چه اسارت را پذيرفتند ؟

حجت السلام قاسم جعفري يكي از آزادگان دفاع مقدس كه در سال 1362 در عمليات خيبر در منطقه هورالهويزه به اسارت در آمده است و در طول مدت اسارت نيز در اردگاه موصل 3 به سر مي برد در گفت و گو با گروه دفاع مقدس خبرگزاري مهر گفت :  رزمنده مسلمان ما با دستور ولي امرش براي حفظ آرمانهاي بلند ديني و ملي خودش رفته است و در شرايطي قرار گرفته كه به اسارت در آمده است . اولين سوالي كه به ذهن خطور مي كند اين است كه رزمندگان ما براي چه اسارت را پذيرفتند . اين موضوعي است كه به نظر من بايد براي جوانان امروزي بيان شود .

وي افزود : اكثر افرادي كه من مي شناسم براساس وظيفه شرعي در شرايطي قرار گرفتند كه مجبور شدند به اسارت تن بدهند , يعني احساس مي كردند كه در شرايطي هستند كه اگر بخواهند اقدامي بكنند معني‌اي جز خودكشي نخواهد داشت . لذا ياد دارم كه حتي خيلي از آنها پس از اسارت از اين مسئله ناراحت بودند . و گاهي كه در اين زمينه از من سؤال مي‌كردند ، در جواب مي‌گفتم : اين هم يك امتحان جديدي است كه بايد همانند ديگر عرصه ها با موفقيت پشت سر بگذاريم .به نظر من اگر اين نكته روشن شود ، اين مطلب معني پيدا مي كند كه بچه هاي ما در چه شرايطي مظلومانه بدون هيچ امكاناتي ، تنها با سلاح فرهنگي مبارزه مي كردند .

حجت السلام جعفري گفت : در اسارت ما مي دانستيم دشمن چه خواهد كرد . شكنجه روحي , شكنجه جسمي . آنها براي محدود كردن ما كارهاي فرهنگي را ممنوع كرده بودند و روزاول قانون گذاشتند كه « نمازجماعت ممنوع » ،  « نماز شب ممنوع »  ، « تجمع بيش از سه نفر ممنوع » ، « خواندن قرآن و دعا به صوت بلند ممنوع » . ما كمي تعجب كرديم كه چرا عراقي ها در اين موارد حساسيت داشتند . آنها چون مي دانستند سلاح ما همين چيزها است مي خواستند آنها را از ما بگيرند . ما غير از اينها چيز ديگري نداشتيم . اگر اينها را مي گرفتند ما از درون تهي مي شديم .

وي افزود : در اين شرايط اقتضي مي كرد بچه ها اول همديگر را دريابند و يكپارچگي و وحدت خودشان را حفظ كنند . اما عراقي ها نمي گذاشتند و روي اين مسئله كار مي كردند . از همان روزهاي اول مدام بحث از عرب و فارس مي كردند . بحث از ارتشي و سپاهي , بسيجي و روحاني مي كردند . و يا حتي بحث ترك و فارس راه مي انداختند كه بين گروه ها اختلاف ايجاد كنند  . بچه ها نيز براي مقابله با اين موضوع تشكيلات مختلفي را در اسارت به راه انداخته بودند .

حجت السلام جعفري در ادامه گفت : ما در اسارت تشكيلاتي داشتيم كه ظاهري  و رابط بين اسرا و عراقي ها بود. مثل مسئول غذا,مسئوا اردوگاه , مسئول نظافت و ... . تشكلات ديگري هم داشتيم كه مخفي بود و عراقي ها هميشه دنبال اين تشكيلات بودند . افراد اين تشكيلات از بين فرماندهان و ياروحاني هايي كه بودند انتخاب مي شد و مسئول سياست گذاري كل برنامه ها بر عهده اين تشكيلات بود .

وي افزود : شوراي فرهنگي داشتيم كه از گروه هاي مختلفي تشكيل مي شد . مسئول تبليغات , عقيدتي سياسي ,ورزش و غيره . هركدام از اينها نيز زير مجموعه هايي نيز داشت . در طول مدت اسارت هميشه اول مرداد ماه تمام برنامه هاي شش ماه دوم سال مشخص بود . مشخص بود كه چند تئاتر , موسيقي , خواهيم داشت . مشخص بود كه در محرم و يا ماه رمضان چه مباحثي بايد مطرح شود. چه برنامه اي براي دهه فجر داريم و يا چه جشنواره اي ترتيب خواهيم داد .

حجت السلام جعفري در مورد آموزش در اسارت گفت : ما در اسارت مرگ بي سوادي را در ميان اسرا جشن گرفتيم . اين در شرايط بود كه عراقي ها قلم و خودكار را ممنوع كرده بودند . روز اول بچه ها براي آموزش دادن روي خاك مي نوشتند . . امروزه از مجموعه 42 هزار آزاده مفتخريم كه بگوييم بالاي پانزده هزار از اين افرار تحصيلات عالي دارند و اين نتيجه تلاش هاي زير بنايي علمي اسارت است .

وي در پايان خاطرنشان كرد : يكي از مواردي كه باعث شد بچه ها در اسارت سالم و درست بمانند و مفتخر به واژه با ارزش آزادگي شوند توسل به مسائل ديني بود . توسلات موجب اميدوار نگاه داشتن اسرا بود واينكه هيچ گاه از ياد خداوند و ائمه اطهار غافل نشوند وبا همه توطئه ها و تبليغاتي كه دشمن انجام مي داد  نسبت به رهبران انقلاب بدبين نباشند . اين حسن ظن باعث شد كه با سرافرازي  به آغوش ملت برگردند ومردم نيز قدردان آنها باشند .