آرش دادگر نویسنده و کارگردان تئاتر درباره برگزاری جشنواره تئاتر تجربه به خبرنگار مهر گفت: من در اولین و دومین دوره از برگزاری جشنواره تئاتر تجربه شرکت داشتم. در آن زمان تنها 9 نمایش دراین جشنواره شرکت داشت که طی سه روز برگزاری آن در دانشکده هنرهای زیبا اجرا شدند.
وی ادامه داد: در دورههای پیشین جشنواره تئاتر تجربه بین خود دانشجویان برگزار میشد و آنها سعی میکردند در حد ظرفیتهای دانشجویی از توان خود برای ارائه آثار قابل قبول استفاده کنند. این جشنواره بعد از یک وقفه کوتاه مدت با نام جشنواره تئاتر تجربی دوباره آغاز به کار کرد.
این کارگردان افزود: تئاتر تجربی با تجربه کردن تئاتر متفاوت است. مدتهاست که اهالی تئاتر کشور با اسامی و واژهها بازی میکنند. جشنوارهها و اتفاقات بسیاری تحت عنوان ایثار، مقاومت، حقیقت، عدالت، پرفورمنس، تئاتر تجربی و... وجود دارند که هیچکدام به واقعیت این واژه ها نمیپردازند و هیچ اتفاق خوشایندی از برگزاری این رویدادها رخ نمیدهد.
کارگردان "مکبث" گفت: جشنوارهای که در حال حاضر برگزار میشود را نمیتوان جشنواره تئاتر تجربه نامید. ممکن است شخصی بخواهد در تئاتر دست به تجربه بزند به این معنی که با انجام این تجربه به خود ودیگران ثابت کند که میتواند از عهده این کار برآید یا نه؟ این شخص برای رسیدن به هدفش باید روشهای متفاوتی را تجربه و دانش لازم را کسب کند. دانشجویان کشورمان از این روش برای شرکت در جشنواره تجربه استفاده میکنند که نامش را نمیتوان تئاتر تجربه گذاشت.
وی ادامه داد: تجربی کار کردن در تئاتر به معنی آزمایشگاهی کار کردن است که همه کارها به صورت کارگاهی شکل میگیرد. شخصی که به صورت آزمایشگاهی تئاتر را تجربه میکند نمیداند که به نتیجه دلخواه میرسد یا نه. مانند تجربه ای که گرتوفسکی در تئاتر آزمایشگاهی لهستان به دست آورده است. جشنواره ای که در حال حاضر برگزار می شود فقط نام جشنواره تئاتر تجربی را بر دوش میکشد.
کارگردان "اتللو"درباره راهکارهای پیشنهادی برای برگزاری بهتر جشنواره تجربه گفت: دانشجویان به دلیل اینکه تعریف درستی از جشنواره تئاتر تجربه ندارند فقط به دنبال روزنهای برای حضور در آن هستند و با همین نمایشها نیز ممکن است در جشنواره تئاتر ماه، دانشگاهی، رضوی، دفاع مقدس و یا... نیز شرکت کنند. برای کار کردن در عرصه تئاتر تجربی باید تجربیات بسیاری را از آثار کلاسیک، تراژدی، مدرن، کمدی، اپیک و... به دست آورد بعد به سراغ تئاتر تجربی رفت. تئاتر تجربی احتیاج به پشتوانه علمی و برنامهریزی کارشناسانه دارد.
وی عنوان کرد: مسئله قابل توجه دیگر تعداد زیاد دانشجویان تئاتر نسبت به گذشته است که باید مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرند. زمانی که امکانات و قدرت مالی جشنواره در حد صفر است چه اصراری به برگزاری آن وجود دارد؟ اگر جشنوارهها برنامه مدون و مدیریت مناسبی داشته باشند با یک آسیب شناسی کارشناسانه ازعملکرد سالهای گذشته جشنواره ودستاوردهایی که در هر سال به دست آوردهاند باید برای سالهای آینده برنامه ریزی کنند.
نظر شما