دراين كنفرانس كه 1300 تن از نمايندگان احزاب و گروههاي سياسي شركت دارند،قرار است طي سه روز متوالي به مسائل مربوط به حوزه وظايف اعضاي شوراي موقت كه در حقيقت حكم پارلمان غير منتخب مردمي را بطور مستقيم خواهد داشت، بپردازند.
افرادي كه از سوي كنفرانس ملي انتخاب مي شوند مي بايست حداكثر تا ژانويه سال 2005 مقدمات برگزاري يك انتخابات عمومي و همه پرسي قانون اساسي دائم و تصويب بودجه سال آينده را فراهم سازند.
با توجه به روند شكل گيري اين جمع سياسي كه در نهايت مي بايست كانون تصميم گيريهاي مهم براي آينده تحولات سياسي درعراق باشند ، وظايف و جايگاهي قابل توجه تعريف شده است كه از چند جنبه قابل تامل و ملاحظه است از جمله :
1- كنفرانس ملي عراق كه از مجمع هزارنفره شكل گرفته و خود صد نفر را شامل مي شود در آينده وظيفه مهم و خطير نظارت بر روند فعاليتهاي دولت موقت و بعد از آن را خواهد داشت و در حقيقت مشروعيت فعاليت هاي دولت در گرو تاييد كنفرانس ملي مي باشد كه دراين خصوص نظرات گوناگوني از جمله اينكه منشا اين مشروعيت چه منبع و چه كساني باشند مورد سوال جدي است واز سوي ديگر از آنجا كه اين روند يعني گزينش هزارنفر نمايندگان مجمع ملي كه از ميان خود صد تن رابراي شكل گيري كنفرانس ملي انتخاب كنند و نيز برغم تمامي مشكلات در هاله اي از ابهام قراردارد . اگر چه كه بسياري از گروههاي سياسي از اقدام خود دراين روند راضي هستند.
2- بسياري معتقدند با توجه به نقش پررنگ اين كانون تصميم گيري در آينده بود كه موضوع شكل گيري آن برغم اعلام قبلي، مدتي به تعويق افتاد. درباره علت اساسي اين تعويق بسياري ا زتحليل گران اظهار مي دارند با توجه به حضور اكثريت شيعي در اين مجمع و گزينش بيشتر افراد از ميان اين نيروي سياسي در عراق ايالات متحده تلاش كرد تا با عقب انداختن زمان برگزاري اين كانون سياسي بنوعي در آرايش نيروهاي آن اخلال ايجاد كند ولي تاكنون كمترين توفيق را داشته است.
3- از جمله راههاي اعلامي آمريكا و حكومت آمريكايي عراق در كم كردن نقش شيعيان در آينده سياسي اين كشور اين بود كه بر خلاف روند موجود در تمامي روشهاي دمكراتيك كه بر تعداد و ميزان كمي تاكيد مي شود در نحوه شكل گيري كنفرانس ملي عراق كه از 18 استان هزارنماينده انتخاب شدند، ملاك تعداد و ميزان جعيت نبود بلكه از تمامي مناطق هجده گانه عليرغم تنوع جمعيتي ، هر استان 25 نماينده داشت كه در نهايت چنين برداشت مي شود كه اين راه براي كم كردن تعداد نماينده شيعيان بوده كه البته بر غم اين كار شكني باز هم نمايندگان اكثريت در كنفرانس ملي عراق همچنان پيشتاز در تحولات و برنامه ريزي هستند.
4-بسياري تلاش كردند از روز اول شكل گيري اين كنفرانس با نظرات و ديدگاههاي خود اين روند سياسي را به چالش بكشند به همين جهت در ميان اخباروتحليل ها دو گانگي خاصي مشاهده مي شود چرا كه در بدو شكل گيري اين مجمع عده اي از كشورها و گروههاي سياسي اين مجمع را نمود دمكراسي و حاكميت مردمي خواندند و از طرف ديگر برخي احزاب ، گروههاي سياسي و فعالان عرصه عراق چشم انداز آينده اين كنفرانس را مبهم خوانده و تلاش كردند با توجه به تمهيدات شكل گيري، روند انتخاب اين جمع سياسي را غير دمكراتيك نشان دهند ولي در هر حال بنظر مي رسد در صورت موفقيت كنفرانس ملي عراق موضوع انتقال قدرت تا حدودي رنگ واقعي به خود بگيرد.
در ارزيابي نهايي از آينده سياسي كنفرانس ملي كه مي خواهد نقش نمايندگي مردم و به بيان ديگر مجلس اين كشور را بازي كند برخي ملاحظات اساسي بچشم مي خورد كه اگر در گذر زمان به روال طبيعي خود تصميم سازي نشود مي تواند به انحراف اين فعل سياسي بيانجامد . از مهمترين نكات اين انحراف سياسي مي توان به نقش اشغالگران و اصرار آنها به مهره چيني از ميان عوامل خود اشاره داشت همچنانكه كه گفتيم بر هم زدن روند انتخاب در ميان استانهاي مختلف و لابي كردن براي گزينش افراد سكولار و طرفدارمنافع غرب از جمله نمودهاي آن مي باشد. از سوي ديگر كانونهاي تصميم ساز مردمي كه در عراق در معرض تهديدات افراد و عناصر افراطي رژيم سابق قرار دادند اگر از سوي مردم حمايت نشوند مسلما در روند استقرار دمكراسي خلل وارد خواهد آمد سپس به نفع نيروهاي آمريكايي است كه روند انتخاب افراد تا آنجا كه مي شود از حمايت و پشتوانه مردمي برخوردار باشد. از سوي ديگر ناديده گرفتن حقوق اكثريت شيعيان عراق همچنانكه تاكنون ادامه داشته در صورت استمرار مي توان به يك بحران منجر شود زيرا مراجع و علما و نيروهاي سياسي شيعي تاكنون از رفتار عقلايي و حسابگرانه بهره گيري نموده و با نيروهاي سياسي حاضر در صفحه شطرنج عراق تعامل مطلوب داشته اند ولي در صورت عدم همراهي نيروي رقيب به بازي سياسي متعادل در آينده ايشان نيز در پي كسب منافع خاص خود مي روند.
در چنين فضايي بحران سازي در نجف براي عقب راندن اكثريت شيعه براي كم رنگ كردن نقش آنها در آينده تحولات سياسي مي تواند يك انحراف سياسي مسلم و مشهود در عملكرد نيروهاي خارجي بويژه آمريكاييها باشد كه مدعي هستند براي استقرار دمكراسي به عراق آمده اند ولي در اصول بديهي و اوليه استقرار دمكراسي دچار مشكل و لغزشي هستند و به هيمن جهت بنظر مي رسد بحران آفريني آمريكاييان براي حل يك بحران ديگر نقطه آغاز خطري است كه در بسياري مواقع به جنگ داخلي دركشورهاي مختلف منجر شده است يعني اينكه اگر كاخ نشينيان سفيد در تلاشند براي كمر نگ كردن نقش شيعيان در پارلمان عراق كه نهاد حاكميت ملي است از بحران نجف سو استفاده كنند اين آغاز يك تنش اساسي درميان تحولات عراق است كه مي تواند در آينده براي ملت عراق هزينه هاي بسياري را تحميل نمايد.
در نهايت ابراز حسن نيت دولت موقت عراق و ادعاي آمريكاييان در برقراري دمكراسي اكنون در محك تجربه و آزمايش است و تداوم تجربه " آزمون وخطا" درعراق براي كليه نيروهاي سياسي داخلي و خارجي تبعات ناخوشايند و عواقب نافرجامي دارد و مهمتر همه از اينكه الگوي دمكراسي اعلام شده غرب درحال حاضر بيش از هر چيزي در معرض بي اعتمادي و فروپاشي قرار دارد.
نظر شما