به گزارش خبرنگار مهر، خواننده نقش"امیر تومان" در نشست تخصصی بررسی موسیقی اپرای مولوی اثر بهزاد عبدی که با حضور 6 خواننده در خبرگزاری مهر برگزار شد، درباره این اپرا گفت: خوشحالم که اپرایی ایرانی هر چند با کم و کاستی هایی که وجود داشت در ایران ساخته شد تا قدمی همسو با موسیقی دنیا برداشته شود و این جای خوشحالی دارد.
محمدرضا صادقی در مورد نقش خود در اپرای مولوی تصریح کرد: من در این اپرا به جای نقش"امیر تومان" بازی می کردم که شخصیت منفی در داستان مولوی داشت. یکی از نکاتی که برای خود من در باره این اپرا جای سئوال دارد این است که انتخاب خواننده ها برای نقش هایشان بر چه اساسی صورت گرفته است؟ اینکه نقش منفی را اجرا کنم هیچ ایرادی نمی گیرم اما صدای من قابلیت های متفاوت دیگری نیز دارد که نمی دانم چرا تنها در نقش های منفی از آن استفاده می شود. در این باره شاید ایراد از خود من باشد که نتوانسته ام سایر این ابعاد و ظرفیت های صدایم را به آهنگساز نشان دهم.
وی در ادامه افزود: اما در مجموع به نظر می رسد انتخاب صداها در این کار می توانست کمی بهتر صورت گیرد. من در گذشته با بهزاد عبدی کار کرده ام و توانایی های او را می شناسم اما گمان می کنم در زمینه انتخاب نقش ها و صداها در اپرای مولوی ضعف هایی وجود دارد. به عنوان مثال در مورد صدای علی خدایی در نقش عطار و همچنین صدای من در نقش امیر تومان درست عمل شده است، اما بین صدای شمس و شخصیت شمس سنخیت کمتری دیده می شد. عروسک مولانا موهای سپیدی داشت و می بایست صدایی پیرتر از صدای همایون شجریان این بخش را اجرا می کرد تا سنخیتی میان نقش و صدا به وجود بیاید.
این خواننده اپرای مولوی همچنین گفت: اجرای اپرا در ایران همیشه تکرار درجه دو و درجه سه از هنر غرب بوده است؛ یعنی آنچه را که در غرب وجود داشته ما در ایران تکرار می کردیم. اما بهروز غریب پور و بهزاد عبدی بسیار خوب توانستند این اپرا را به شکل ایرانی تری طراحی و اجرا کنند که جای تقدیر و تشکر دارد.
صادقی در ادامه افزود: منتهی گله ای که از آقای غریب پور دارم این است که چنین اپرایی با همکاری همه اعضاء گروه شکل گرفته و نمی بایست نام یک شخص را در این زمینه تیتر می کردند. من کاملا از مسائل مربوط به فروش بلیت مطلع هستم اما اعتقاد دارم در یک اثر گروهی نمی شود کل کار را به اسم یک نفر تمام کرد. شبیه این اتفاق در گروه های موسیقی نیز تکرار می شود و فقط نام خواننده تیتر می شود در حالی که کار با حضور افراد مختلفی که بعضا حتی به لحاظ فنی قوی تر هستند شکل گرفته است.
وی تاکید کرد: به هر حال ما نباید در کارهای فرهنگی به اینگونه مسائل دامن بزنیم. اگر اسمی در تبلیغات اپرای مولوی می آید نام سایر اعضاء نیز باید دیده شود. شما هیچ وقت در اروپا نمی بینید بنویسند اپرای "لاترا وییتا" با صدای پاواروتی برگزار می شود. با شناختی که من از همایون شجریان دارم مطمئن هستم که خود او نیز نسبت به این مسئله اعتراض داشته است.
خواننده نقش"امیر تومان" در مورد سایر نقص های این اپرای عروسکی گفت: وقتی کار اپرای مولوی آغاز شد بسیار بهتر می بود خوانندگان این اثر از مدتی قبل در جریان نقش ها خود قرار می گرفتند تا بتوانند بهتر با نقش ها ارتباط بر قرار کنند. اما این اتفاق نیافتاد و ما در استودیو کلمات را از روی کاغذ می خواندیم و اجرا می کردیم. این موضوع امکان این که به شخصیت جان بدهیم و حس های مختلف آن را به درستی دربیاوریم به ما نمی داد. به نظرم باید به همایون شجریان و محمد معتمدی به خاطر اجرای بسیار خوب گفتگوی مولانا و شمس در این کار با شرایطی که وجود داشت تبریک گفت.
محمدرضا صادقی همچنین تصریح کرد: نکته دیگری که می خواهم بگویم خطاب به خواننده های آواز ایرانی است و امیدوارم از دست من دلگیر نشوند؛ و آن این است که نو آوری در موسیقی مسئله بسیار مهم است. استاد شجریان نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است و همه این را می دانیم؛ اما من این سئوال را دارم که چرا هیچ نوآوری در آواز ایرانی اتفاق نمی افتد و همه دوستان سعی می کنند مانند استاد شجریان بخوانند؟ شاید به جرات بتوان گفت که این نوآوری در صدای محمد معتمدی دیده می شود. احساس می کنم معتمدی در فرم آوازی سعی می کند متفاوت باشد و همین سعی باعث شده تا کارش نیز متفاوت شود.
وی درباره سازبندی بخش موسیقایی اپرای مولوی گفت: در این اپرا که یک اپرای ایرانی است ای کاش از سازهای ایرانی بیشتر استفاده می شد؛ از چند ساز ایرانی مانند نی و دف استفاده های صورت گرفته بود اما این استفاده بسیار کم بود. اصل کار نیز با سازهای کلاسیک در اوکراین ضبط شده بود. من امیدوارم روزی اپرایی ایرانی نوشته شود که در آن به طور کامل از سازهای ایرانی استفاده و همچنین از خوانندگانی که آواز غربی می خواندند کمتر بهره گرفته شود. یعنی اگر نقش منفی در اپرا نیز وجود داشت خوانندگان آواز ایرانی آن نقش ها را بخوانند.
صادقی در پایان افزود: در جامعه موسیقی ما یک خواننده در نظر گرفته نمی شود؛ به عنوان مثال صرف اینکه یک خواننده دو ساعت در استودیو حضور پیدا می کند مبلغی به اندازه همان دو ساعت به او پرداخت می شود؛ در صورتی که این خواننده برای خواندن یک اثر، یک عمر و دو ساعت را هزینه کرده و هرگز از در آمد حاصل از فروش آن اثر هیچ مبلغی دریافت نمی کند. نکته آخر نیز اینکه در مورد این اپرا متاسفانه خود خوانندگان اثر برای دیدن کاری که در آن نقش داشته اند دعوت نشدند و ما از این موضوع گلایه مند هستیم.
نظر شما