دکتر محمد بقایی (ماکان) در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد اینکه رایانه ها چه کمکی می توانند به تدریس فلسفه بکنند، گفت: پیش از آنکه به بحث درباره استفاده از ابزار بپردازیم نخست لازم است آن وسیله به طور کامل با همه امکانات در اختیار استفاده کنندگان باشد . ولی متأسفانه در ایران از رایانه که نام تغییر یافته کامپیوتر است فقط ظاهری دیده می شود و در باطن به دلیل نقایص فنی و عمدی کارایی مفیدی برای اهل تحقیق ندارد.
وی افزود: این کارایی چندان ضعیف است که گاه باید عطای رایانه را بر لقایش بخشید. در کشور ما، برای بسیاری از دستاوردهای غربی نام های فارسی اختراع کرده اند از جمله برای تیراژ، شمارگان ، برای تکنولوژی فناوری، و برای کامپیوتر رایانه ساخته اند به این قصد که مصرف کننده بداند هیچ یک از آنها به معنای اصیل کلمه نیست. بنابراین تازمانی که وسیله ای کار آمد و مبلغ و گستراننده علم به طور کامل در اختیار اهل تحقیق نباشد هرگونه بحث در باب آن اتلاف وقت است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه تعلیم و تربیت در ادامه اظهار داشت: پس این کار، پرداختن به صورت و ظاهر است و نه حقیقت آن . اگر چنین معضلی از پیش پای اهل تحقیق برداشته شود تردیدی نیست که استفاده از رایانه در تدریس فلسفه می تواند به مراتب مؤثرتر از مراکز دانشگاهی و فرهنگی باشد. از این رو به نظر می رسد ایجاد تسهیلات برای اهل تحقیق و دوستداران فرهنگ به مراتب کارسازتر از تغییر نام است. چرا که کام دوستداران فلسفه با حلوای واژه سازی شیرین نمی شود.
بقایی در مورد اینکه قابلیت های رایانه برای تصویرسازی تاچه اندازه مدد رسان مدرسان فلسفه برای انتقال مفاهیم انتزاعی فلسفی هستند نیز گفت: رایانه می تواند پوشش تصویری فراگیر و در عین حال محدود برای دانشجویان و پژوهندگان فلسفه داشته باشد، بنابراین مؤثرترین وسیله در فهم آسان مسائل و مفاهیم پیچیده فلسفی است.
وی گفت: از این وسیله در حال حاضر در کشورهای مترقی برای به تصویر کشیدن ، معانی پیچیده فلسفی و فهم آسان آنها برای کسانی که دوست دارند بی دود چراغ فلسفه بیاموزند روش بسیار مؤثری به شمار می آید، و زمینه ذهنی آنان را برای پرداختن به سطوح بالاتر در این رشته فراهم می آورد.
این محقق و پژوهشگر درمورد اینکه آیا به اندازه کافی کار نظری در مورد تأثیر رایانه در تدریس فلسفه صورت گرفته است، گفت: در برخی مراکز فرهنگی فعالیت هایی در این زمینه صورت پذیرفته که در واقع و تا حدی جنبه اختصاصی دارد ولی برای آنکه بتوان از این پدیده در حد مطلوب استفاده کرد نیاز به همکاری بیشتر میان ، دستگاههای مخابراتی و مراکز فرهنگی برای ایجاد تسهیلات به منظور بهره وری دانشجویان و مدرسان و علاقمندان به فلسفه است.
نظر شما