کامیار عبدی در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب تاکید کرد: متاسفانه برای کمک به آثار تاریخی و میراث فرهنگی همیشه در دقیقه نود کارها انجام می شود و در مورد آثار تاریخی حوزه آبگیر سد سیمره هم ماجرا به همین شکل بوده است.
این استاد دانشگاه افزود: اگر از همان ابتدای طرح اجرای سد سیمره برای نجاتبخشی آثار تاریخی فکری اساسی می شد قطعأ می توانستیم بخش بیشتری از این آثار را نجات دهیم.
دکتر عبدی با اشاره به عدم هماهنگیهای صورت گرفته میان سازمان میراث فرهنگی و وزارت نیرو اظهار داشت: باید پذیرفت که یا سازمان میراث و وزارت نیرو به صورت دقیق عمل نمی کنند و یا اینکه طرفین در این رابطه کوتاهی کرده اند چرا که زمان کافی برای نجاتبخشی آثار تاریخی وجود داشت و بودجه آن نیز تامین شده بود.
حوضه آبگیر سد سیمره- لکه های زرد رنگ محوطه های تاریخی را نشان می دهد
بررسیهای اولیه پژوهشگاه باستان شناسی نشان می دهد در منطقه ای که با راه اندازی سد سیمره به زیر آب خواهد رفت نشانه هایی از حیات انسان از دوره فراپارینه سنگی تا دوره اسلامی وجود دارد و این منطقه دارای ارزشهای مطالعاتی بسیار بالایی در مطالعات باستانشناسی ایران است.
حوضه آبگیری دریاچه این سد در دو استان لرستان و ایلام خواهد بود که با آبگیری آن 56 اثر شناسایی شده در محدوه استان لرستان و 40 اثر در محدوده استان ایلام به زیر آب خواهند رفت. برخی از این آثار چندین دوره تاریخی را در برگرفته و نشانگر یک استقرار طولانی مدت در حوضه رودخانه سیمره از دوران پیش از تاریخ تا قرون معاصر اسلامی است. از آثار شناسایی شده17 اثر بازمانده از دوره های پیش از تاریخ، 69 اثر مربوط به دوره های تاریخی و 26 اثر نشانگر دوره های اسلامی است.
مدتی پس از اعلام نتایج این بررسیها مسئولان پژوهشکده باستانشناسی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از آغاز کاوشهای نجاتبخشی در محدوده سد سیمره بین لرستان و ایلام خبر داده اند.
در همین حال دکتر عبدی در ادامه گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام حضور خود در پروژه نجاتبخشی آثار تاریخی سد سیمره در سال جاری گفت: یکی از محوطه های تاریخی متعلق به دوره ساسانی در این منطقه به من سپرده شده که اواخر پاییر یا اوایل زمستان امسال شروع خواهد شد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اختصاص بودجه ای برای کاوش و بررسی در محوطه های تاریخی سد از سوی وزارت نیرو تاکید کرد: با وجود اختصاص این بودجه متاسفانه رئیس اسبق پژوهشگاه این پول را در جای خود مصرف نکرد و مبلغ اندکی از آن را به این کار اختصاص داد. این روند در دوره جدید اصلاح شده و کارهایی در حال انجام است.
دکتر کامیار عبدی با انتقاد از اقدامات دیرهنگام برای نجات آثار تاریخی تاکید کرد: مطمئنأ اگر در این زمینه زودتر اقدام می شد آثار بیشتری در حوزه آبگیری سد سیمره نجات پیدا می کرد. تجربه سد سیوند باز هم در حال تکرار است. در سد سیوند نیز مسئولان تنها پس از اعتراض افکار عمومی و دوستداران میراث وارد عمل شدند و از حدود 100 محوطه تاریخی تنها هشت مورد را حفاری و کاوش کردند.
این استاد ایرانی باستان شناسی از آغاز فاز اول کار در محوطه های پیش از تاریخ خبر داد و افزود: فاز دوم و سوم پروژه که کار بر روی محوطه های تاریخی و اسلامی است در ادامه انجام می شود اما متاسفانه باید پذیرفت که این اقدامات برای منطقه ای تاریخی با این میزان اهمیت کافی نیست.
نظر شما