اين صاحب نظرمسائل استراتژيك درمصاحبه با خبرنگار بين الملل خبرگزاري "مهر" در پاسخ به اين سوال كه درجهان فعلي سلاحهاي هسته اي متعارف و غير متعارف تحت پوشش قوانين بين المللي كنترل مي شوند ، آيا به نظر شما آمريكا با چنين رويكردي همراهي دارد و يا اينكه راه جداگانه ايي را مي پيمايد گفت : آمريكا و ديگر كشورهاي دارنده تسليحات هسته اي مانند روسيه از زمان جنگ سرد به راستي ميزان وحجم زرادخانه هاي هسته اي خود را كاهش داده اند كه بسيار مهم بوده است، اما هيچكدام از كشورهاي دارنده تسليحات هسته اي مانند آمريكا ، روسيه ، چين ، فرانسه و انگليس آماده نيستند كه به طور كامل گسترش زرادخانه تسليحات هسته اي خود را متوقف كنند .
گري سيموراظهارداشت: بواقع مي توان گفت چين مشغول مدرن كردن توان هسته اي خود مي باشد و آمريكا نيزدرمسيردستيابي به يك نسل جديد از كلاهك هسته اي است. بنابراين در حال حاضر به نظر مي رسد پنج كشور دارنده تسليحات هسته اي نمي خواهند از گسترش تسليحات هسته اي خود دست بكشند . هرچند ممكن است آنها با محدوديت بيشتر اندازه تسليحات يا حتي توليد بيشتر مواد يا آزمايش هسته اي موافقت كنند اما تمايلي براي حتي ممنوعيت كامل تسليحات هسته اي خود ندارند.
دكتر گري سيمور كه مشاور ويژه بيل كلينتون رئيس جمهور سابق آمريكا بود به خبر نگار مهر تاكيد كرد : تمامي كشورهاي دارنده تسليحات هسته اي كه تحت پيمان ان. پي. تي قرار دارند، موضعي يكسان دارند.همه آنها معتقدند كه در حال حاضر نيازمند حفظ زرادخانه هسته اي خود هستند و در اين مورد هيچ اختلافي ندارند .
وي در پاسخ به اين سوال كه عده اي معتقدند با توجه به سياست حملات پيشگيرانه بوش كه ديدگاهي امنيتي است آمريكا راهي جداگانه از نظام بين المللي در برخورد با مسائل هسته اي در پيش گرفته است، در توضيح علت اين امر گفت : من موافق اين موضوع نيستم كه آمريكا برخلاف قوانين بين المللي عمل مي كند زيرا سياست حملات پيشگيرانه از سوي جامعه بين المللي به رسميت شناخته شده است . اين يك سياست استثنايي است كه بسيار جنجالي ، كاربردي و اصولي است . گرچه در موارد خاصي مانند عراق بسيار جنجال برانگيز بود زيرا عراق يك تهديد فوري و ذاتي براي همسايگانش و همچنين آمريكا نبود .
وي كه بين سالهاي 2000-1996 مدير ارشد منع گسترش تسليحات و كنترل صادرات تسليحات در شوراي امنيت ملي آمريكا بود ادامه داد : همه موافق هستند كه پيشگيري يك مورد خاص است اگر هر كشوري مورد حمله قرار گيرد حق دفاع از خود را دارد . عراق يك مورد كاملا جنجالي بود . دولت بوش از يك استراتژي جديد پيروي كرد و حملات پيشگيرانه در مورد عراق كاملا از سوي جامعه بين المللي به رسميت شناخته نشد چون توجيه عقلي نداشت .
هنگاميكه خبر نگار مهر از وي پرسيد تجربه نشان داده است كه مسائل مهم بين المللي مي بايست در فضاي همكاري و هماهنگي كشور ها حل و فصل گردد پس چرا ايالت متحده براي حل برخي مسائل همانند مسائل هسته اي و يا دموكراتيزه كردن جهان به يكجانبه گرايي اصرار دارد، وي پاسخ داد : دولت بوش مي گويد كه به تنهايي و يك جانبه عمل نمي كند. او با ائتلافي از كشور هاي ديگر كه تمايل دارند از آمريكا حمايت كنند عمل كرده است . آمريكا تمايلي ندارد كه به سازمانها و موسسات بين المللي مانند سازمان ملل اجازه دهد كه با تصميم گيري خود در مسائل امنيتي دخالت كند . آمريكا از نظر خود با اتخاذ اقداماتي كه لازم قلمداد مي شود براي دفاع از خود عليه تهديدات درست عمل كرده است. حتي اگر ساز مان ملل با اين امر موافق نباشد . جان كري نامزد دموكراتها نيز با اين سياست بوش موافق است و نمي توان اين سياست را فقط سياست بوش قلمداد كرد.
"من فكر مي كنم كه بيشتر كشورها اگر واقعا از تهديد صحبت مي كنند بايد به اقدامات پيشگيرانه توجه خاص داشته باشند. حق مسلم آنهاست كه اقداماتي را براي دفاع ازخود اتخاذ كنند حتي اگر اين اقدام از سوي شوراي امنيت سازمان ملل تاييد نشده باشد . به عبارتي ديگراصولي وجود ندارد كه بگويد كشورها حق دفاع از خود را ندارند حتي كسي به اين موضوع فكر هم نمي كند" .
وي افزود: مثلا اگر ايران از سوي كشوري تهديد به حمله شود، از خود دفاع خواهد كرد حتي اگر از سوي شوراي امنيت اين اقدام تاييد نشود .
دكتر گري سيمور كه كارشناس در امور آسيا ، كنترل تسليحات و تروريسم بين المللي و موشكهاي تهاجمي و تسليحات كشتار جمعي است درباره برنامه هسته اي ايران اذعان داشت : آمريكا در باره برنامه هسته اي ايران نگران است و دراين نگراني با بيشتر كشور هاي بزرگ سهيم است. به ويژه كشورهاي غرب اروپا ( انگليس ، فرانسه و آلمان) در اين نگراني با واشنگتن سهيم هستند و نگراني آنها اين است كه ايران درصدد دستيابي به توانايي تسليحات هسته اي است .
"ممكن است كه در پاسخ به اين مخالفتها واكنشهايي صورت گرفته باشد. به عبارتي اروپايي ها در تلاش براي مذاكره هستند و برخي مواقع با ايران به توافقاتي نيز دست يافتند . در حاليكه آمريكا همچنان بر شوراي امنيت سازمان ملل فشار مي آورد كه اقدامي را در اين باره اتخاذ كند ".
مدير مركز مطالعات و استراتژيك لندن گفت : اما من فكر مي كنم كه بين بيشتر كشورها اين توافق وجود دارد كه نگراني در باره برنامه هسته اي ايران بگونه اي حل و فصل گردد .
اين كارشناس تسليحاتي در پاسخ به اين سوال كه برخي مي گويند اصرار كاخ سفيد بر سخت گيري در دستيابي كشورها به فناوري هسته اي به ديدگاههاي سرمايه داري و منافع اقتصادي بر مي گردد ودر حقيقت واشنگتن نمي خواهد سود سرشار از اين صنعت راازدست بدهد ، در خصوص لحاظ نمودن موارد ديگري از ديدگاه فوق خاطر نشان كرد : آمريكا و اروپا نگران گسترش يك نوع نگران كننده از فناوري هسته اي هستند كه ممكن است موجب بي ثباتي شود . زيرا اين نوع فناوري ممكن است براي توليد تسليحات هسته اي وهمچنين حمايت از قدرت هسته اي استفاده شود پس آنان درباره يك نوع خاص از فناوري هسته اي حساس مانند غني سازي و فرآوري كه نگراني امنيتي را بوجود مي آورد نگران هستند .
"اين نوع فعاليتها نيز دربردارنده منافع اقتصادي و كاپيتاليستي است كه موجب مي شود از فناوري هسته اي براي مقاصد نظامي و برنامه تسليحات هسته اي استفاده شود. اين امر دوباره موجب نگراني آمريكا و گروه هاي تامين كننده هسته اي كه همه جزء كلوپ اصلي تامين كننده هسته اي مانند آمريكا، روسيه ، چين و كشور هاي اروپايي است مي شود ."
خبرنگار مهراز وي پرسيد : در شرايط پس از جنگ سرد ، دولت آمريكا به ارتقاء سيستم هاي دفاعي و موشكي خود ادامه داده است و اين مسئله نيز در افزايش سطح صادرات اسلحه اين كشور تاثير بسزايي داشته است ؟ حجم اين صادرات چقدر بوده است ؟
گري سيمور پاسخ داد: تعدادي از كشورهاي فروشنده تسليحات متعارف و كشورهاي اصلي فروشنده تسليحات مانند آمريكا، روسيه ، چين و برخي كشور هاي اروپايي مانند فرانسه، انگليس وبرخي كشور هاي كوچكتر كه در تجارت اسلحه سهيم هستند ، در بازار بسيار بزرگ تجارت تسليحات متعارف در اطراف جهان فعاليت مي كنند .
مشاور سابق كاخ سفيد در خصوص اهداف نهايي آمريكا در برخورد با كشورهاي مانند ليبي ، كره شمالي و ايران گفت: درمورد ليبي، آمريكا و انگليس با ليبي به توافق رسيد ند و ليبي برنامه توليد تسليحات هسته اي و برنامه موشكهاي دوربرد خود را متوقف كرد و در مقابل ، تحريمهاي اقتصادي عليه ليبي لغو شد و روابط عادي سياسي بين واشنگتن و طرابلس برقرار مي شود . من فكرمي كنم توافق واشنگتن و لندن با ليبي به عنوان يك تحول بسيارمهم محسوب مي شود كه به عنوان يك الگو مورد بررسي و توجه قرار گيرد و چنين توافقي مشابهي نيز بين آمريكا و كشورهاي كره شمالي و ايران نيز بايد صورت بگيرد .
وي در ادامه افزود من احساس مي كنم كه ايران تمايلي براي چنين توافقي مانند توافق ليبي ندارد .
وي در پاسخ به اين سوال كه آمريكا از رفتار خود نسبت به ايران و كره شمالي چه اهدافي را دنبال مي كند گفت : برخي در آمريكا معتقدند كه رژيم ايران بايد تغيير كند چون آنان فكر مي كنند كه جمهوري اسلامي ايران با منافع آمريكا دشمني دارد . آنان معتقدند كه جمهوري اسلامي ايران مخالف روند صلح خاورميانه و اسرائيل است و از گروههاي تروريستي مانند حزب الله حمايت مي كند و درصدد دستيابي به موشكهاي دور برد است . اين افراد براي دولت آمريكا چنين استدلال مي كنند كه براي آمريكا بهتر است كه ايران دولت ديگري داشته باشد . افراد ديگري نيز چنين استدلال مي كنند كه آمريكا واقعا ظرفيت تغيير دولت ايران را ندارد و بهتر است كه با ايران به توافق برسد يعني بر سربودن دولت ايران و مخالفت ايران با اسرائيل و گسترش تسليحات هسته اي و حمايت از تروريست به توافق برسد .
خبرنگار مهردر ادامه اين مصاحبه پرسيد آيا ايران مانند كشور هاي ديگر حق داشتن برنامه هسته اي كه اهداف صلح آميز را دنبال مي كند دارد يا نه وي پاسخ داد: من فكر مي كنم ايران مي تواند برنامه هسته اي داشته باشد ولي نبايد به فناوري حساس هسته اي كه ممكن است براي توليد تسليحات هسته اي بكار رود دسترسي داشته باشد .
اوافزود: براي مثال سوخت راكتور نيروگاه بوشهر از سوي روسيه فراهم مي شود و روسيه تمايل دارد كه اين سوخت هسته اي بعد از استفاده به خودش بازگردانده شود و نبايد به عنوان پس ماند هسته اي در ايران ذخيره شود. ايران نيز براي منابع سوختي ضمانتهايي داده است و متعاقب آن ضمانتهايي براي انهدام سوخت هاي استفاده شده داده است و بنابراين هيچ دليلي وجود ندارد كه دنبال برنامه غني سازي و فرآوري توانايي هسته اي باشد. در اين زمينه سه كشور اروپايي انگليس ، فرانسه وآلمان به ايران پيشنهاد دادند كه اگر ايران مايل باشد از توسعه بازيافت سوخت هسته اي، برنامه غني سازي و فرآوري هسته اي صرف نظر كند اين كشورها ضمانتهايي را دراختيار ايران قرار خواهند داد وايران مي تواند درزمينه برنامه هسته اي از حمايت آنان برخوردار باشد كه حمايت ها درقالب تامين سوخت راكتور خواهد بود .
وي در باره نشست آتي شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي گفت كه اين آژانس احتمالا قطعنامه اي را به تصويب خواهد رساند كه حداقل به ايران در باره ادامه برنامه تعليق ، ذخيره و برنامه غني سازي تاكيد خواهد كرد .
اين كارشناس هسته اي با علام اينكه "فكر مي كنم كه بين تهران و شوراي حكام يك رويارويي وجود خواهد داشت" تاكيد كرد كه ممكن است تصميم گيري در باره برنامه هسته اي تا اوايل سال آينده به تعويق بيافتد .
وي در اين باره كه آيا اين آخرين نشست شوراي حكام در باره پرونده هسته اي ايران خواهد بود گفت : خير ، اين آخرين نشست نخواهد بود زيرا برخي مسائل هنوز باقي مانده است كه حل نشده است و تصميم گيري در باره برنامه هسته اي ايران همچنان ادامه خواهد داشت .
وي درپاسخ به اين سوال كه آيا پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت ارجاع داده خواهد شد گفت : نه در نشست سپتامبر .
نظر شما