وی با تکیه بر معنای بیناذهنی که ساخته انسان و در نتیجه قابل تغییرند، نگرش محافظه‌کارانه و شئ‌سازانه اثباتگرایان و باور آنها به وجود قانونمندی‌های عام و کلی در دنیای اجتماعی را زیر سؤال می‌برد.
به اعتقاد نویفلد در مباحث نظری کنونی، بحثهای فرانظری مورد توجه جدی قرار گرفته است. در واقع به رغم تداوم سلطه رویکردهای اثباتی، رویکرد تفسیری چنان مورد توجه قرار دارد که دیگر به راحتی نمی‌توان آن را از حوزه مطالعات بین‌المللی بیرون راند.
اثباتگرایان به وحدت روششناختی قائل هستند
نویفلد معتقد است یکی از اصول محوری اثبات‌گرایی را اصل وحدت روششناختی علوم تشکیل می‌دهد که مبتنی بر طبیعت‌گرایی است. طبق این اصل دنیای اجتماعی هم مثل دنیای طبیعی تابع قانونمندی‌های مستقل از زمان و مکان(یا قوانین عام و کلی) است و بین این دو حوزه تفاوتی اساسی وجود ندارد.
در مقابل، تفسیرگرایان معتقدند که اثباتگرایان از نقش بنیادی آگاهی انسان در زندگی اجتماعی غافل بوده‌اند.
نویفلد می‌گوید در علوم اجتماعی دو نحله اثبات‌گرا وجود دارد که اختلاف آنها به نحوه برخورد با مسأله "معنای ذهنی" مورد نظر ماکس وبر و اهمیت درک این معانی برای برقراری روابط علی مربوط می‌شود.
در مقابل اثباتگرایان، تفسیرگرایان قرار دارند. تفسیرگراها وجود قانونمندی‌های رفتاری در زندگی اجتماعی را انکار نمی‌کنند.
رفتارگراها منکر قوانین فرازمانی و فرامکانی هستند
همچنین، آنها این مسئله را انکار نمی‌کنند که افراد "معانی ذهنی" برای رفتار خود قائلند. بلکه آنها منکر این مسئله هستند که در دنیای اجتماعی هم مثل دنیای طبیعی، قانونمندی‌های رفتاری وجود دارند که مقید به زمان و مکان نیستند.
نویفلد درباره خصلت انتقادی رویکرد تفسیری در مقابل واقعگرایی می‌گوید واقعگرایان با شکل‌گیری رویکردهای "پیشرفت‌گرا" در سیاست بین‌الملل مبارزه کرده‌اند.
واقعگرایی، سیاست بین‌الملل را عرصه ضرورت می‌داند
این مخالفت نه تنها از تکیه واقعگرایان بر ماهیت اساساً منازعه‌آمیز سیاست بین‌الملل(جنگ همه علیه همه) بلکه از باور اساسی آنها به ثابت و تغییرناپذیر بودن نظم بین‌المللی هم ریشه گرفته است. آنها سیاست بین‌الملل را عرصه ضرورت و تکرار می‌دانستند.
در مقابل رویکرد تفسیری می‌تواند بدبینی واقعگرایان نسبت به امکان پیشرفت را از میان ببرد. بر اساس رویکرد تفسیری از جمله نویفلد کلیه نظمهای اجتماعی و سیاسی و از جمله نظم جهانی مولود رویه‌های اجتماعی و معانی بیناذهنی هستند.
نظر شما