متاسفانه وضعيت ترافيك تهران با آغاز فصل بازگشايي مدارس و دانشگاهها دو چندان مي گردد، به گونه اي كه همواره مهرماه به عنوان دشوارترين ماه سال براي آمد و شد شهروندان در كلان شهري همچون تهران محسوب مي شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري "مهر"، ترافيك تهران هرچند مشكلي نيست كه نتوان براي آن راه حل اساسي يافت اما آنچه باعث شده در سالهاي گذشته وضعيت به مراتب آشفته تري از ترافيك درون شهري را شاهد باشيم، در وهله اول ناتمام ماندن طرحهاي عمراني در حوزه حمل و نقل است. به طوري كه اكثر پروژه هاي شرياني تهران تا سال 81 كه مديريت شهري اسير جريانات سياسي شوراي شهر وقت( دوره اول) بود، بر زمين مانده و همين مساله سبب گرديد امروز با حجم انبوهي از طرحهاي نيمه تمام رها شده مواجه باشيم كه مديريت فعلي مجبور است تاوان گذشته را با فعاليت بيشتر بپردازد.
اما موضوعي كه مطرح است اينكه مديريت فعلي نيز به لحاظ تامين منابع مالي و نيروي اجرايي داراي ظرفيتي است كه قطعا فراتر از آن عمل كردن قدري با مشكل مواجه مي گردد. بنابراين اگر حجم طرحهاي در دست اجراي مديريت شهري را در حال حاضر با پروژه هاي بر جاي مانده از سالهاي گذشته بسنجيم ، مشاهده خواهيم نمود كه براي اتمام آنها و رها شدن تهران از بند ترافيك نيازمند يك عزم ملي است .
به گفته كارشناسان روزانه بالغ بر 1400 دستگاه خودرو بر تعداد خودروهاي در حال تردد شهر تهران افزوده مي شود و اين در حالي است كه براي پارك آنها هيچ مكاني در نظر گرفته نشده است.
يك كارشناس ارشد حمل و نقل معتقد است تصميم گيريهاي متعدد از سوي برخي سازمانها و ارگانهايي كه هيچ ارتباطي با حوزه مديريت شهري ندارند يكي از عوامل ناكارآمدي در مسير بازگشايي گره كور ترافيك تهران تلقي مي شود.
مهندس محمد مهدي سليم به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري"مهر" مي گويد: در حال حاضر در تعيين گره كور ترافيك تهران هرسه راس مثلث ترافيك( مهندسي، نظارت، فرهنگ) درست عمل نمي كنند.
وي مي افزايد: مردم مقررات را رعايت نمي كنند، پليس با كمبودهاي كنوني نمي تواند ناظر هميشگي و كاملي باشد و در بخش مهندسي نيز برنامه جامعي كه همه مراجع ذي صلاح در آن حضور داشته باشند، وجود ندارد.
البته اين كارشناس حوزه حمل و نقل و ترافيك به ناكارآمدي مديران قبلي اشاره مي كند و مي گويد: مديران ناكارآمد و غير تخصصي كه قادر به ايجاد ارتباط صحيح بين عوامل عمراني و ترافيكي نبودند، منجر به تشديد ترافيك تهران شده اند.
سليم مي افزايد: حدود نيمي از مواردي كه در طرح جامع شهري سال 1328 تهران مطرح شده بود، در سال هاي گذشته به اجرا در نيامد و اگر بعضا اجرا شد به صورت ناقص بود.
در هرحال مديريت كنوني شهر تهران با اهتمام به توانمندي هايي كه در بين نيروهاي خود دارد و همچنين بهره گيري از كارشناسان واساتيد مجرب در حوزه شهري و حمل و نقل، توانسته تا حدودي نسبت به حل اين معضل فائق آيد. اما آنچه مشخص است اينكه وضعيت فعلي خيابان ها قادر به فراهم ساختن ترافيك روان در ساعات اوج تردد شهروندان نخواهد بود. بنابراين شهرداري تهران با اتخاذ تدابير خاص به استقبال مهرماه مي رود.
افزايش اتوبوسهاي ناوگان اتوبوسراني شركت واحد، اضافه نمودن تاكسي هاي خطي و گردشي، استفاده رايگان دانش آموزان از اتوبوسهاي شركت واحد، تشديد نظارت بر خطوط ويژه اتوبوسهاي شركت واحد با هماهنگي راهنمايي و رانندگي و... همه در راستاي كاهش ترافيك سنگين مهرماه صورت مي گيرد. اما نكته حائز اهميت در اين بين وجود قريب به 5/2 ميليون خودرو در حال ترددي است كه از اين ميان 800 هزار دستگاه آنها شامل خودروهاي دولتي مي شود.
وجود اين تعداد خودرو دولتي كه همزماني تردد آنها در سطح شهر با حضور دانش آموزان و دانشجويان براي حاضر شدن در محل كار خود باعث مي گردد وضعيت به مراتب دشوارتري را در آمد و شد شهروندان شاهد باشيم كه اين موضوع مي تواند تا حدود زيادي بر كور شدن گره ترافيك تهران بيفزايد.
حمل و نقل را مي توان شريان حياتي يك شهر در نظر گرفت كه وجود آن در پويايي شهر بسيار موثر است و فعاليت هاي روزمره ساكنين شهرها وابستگي مستقيم به حمل و نقل در انواع گوناگون آن دارد. به نحوي كه در زندگي امروزه ترافيك و جابجايي نقش اساسي در زندگي جوامع بشري دارد.
نظر شما