به گزارش خبرنگار مهر، آیدین آغداشلو در مراسم رونمایی از مجله "هنر فردا" که شب گذشته، 20 تیر در خانه هنرمندان برگزار شد، گفت: در طول 100 سال گذشته ادبیات و مجلاتمان بیشتر رویکرد ترجمه داشتند تا تالیف. البته ما به ترجمه نیاز داشتیم اما به تالیف نیاز بیشتر.
وی اما در مورد ناگفتههای خود در طول عمرش اشاره کرد: ناگفتهای دارم که سالها است میخواهم بگویم مثل مقالاتی که همیشه دلم میخواست بنویسم اما ننوشتم و امروز مهمترین فرصت برای نقل این گفته است.
آغداشلو افزود: در میان مدیران فرهنگی بعد از انقلاب چند مدیر، بسیار مهم و موثر بودهاند. قبلا از سید محمد بهشتی نام بردهام و الان میخواهم از یکی دیگر از آنها نام ببرم که علیرضا سمیعآذر است. تاثیر و جایگاه کار او یکی از وقایعی است که تاریخ هنرهای تجسمی نمیتواند آن را فراموش کند و این منحصر به زمان مدیریتاش در موزه هنرهای معاصر نبوده است.
این محقق هنر در مورد ویژگی کارهای سمیعآذر بیان کرد: خدمتی که سمیعآذر به تاریخ هنر معاصر ایران انجام داد چنان است که نقاشی معاصر ایران از نظر بازشناخته شدن و بینالمللی شدن، قدرشناس او است. سمیعآذر توانست موزه هنرهای معاصر را به جایگاه درست آن برگرداند.
وی ادامه داد: هنر ایران در دوره مدیریت او به جهان معرفی شد و اقتصاد هنرهای تجسمی به واسطه برنامهریزی و بسترسازی سمیعآذر توانست پوست بیاندازد. سعی بیوقفه او آرام آرام تاثیر گذاشت و این روزها که او دیگر در موزه حضور ندارد، بیش از همیشه عیار مدیریتیاش مشخص شده است.
آغداشلو در مورد زمان مدیریت خود در موزه رضا عباسی توضیح داد: روزی که قرار بود موزه رضا عباسی را که خودم تمام کارهایش را انجام داده بودم، ترک کنم، تمام وسایلم را در یک کیسه ریختم و به نگهبانی دادم تا بررسی کنند. بعد از آن نگاهی به ساختمان انداختم و آن را ترک کردم. وقتی مدیری جایی را ترک میکند حتی نباید دیگر به آن فکر کند اما اگر کارش تاثیرگذار باشد، ثمراتش خود به خود نشان داده میشود.
این منتقد هنر در بخش دیگری از مراسم گفت: سمیعآذر به موزه برنگشت ولی میبینیم نقاشی معاصر به واسطه سمیعآذر به کجا رسیده است. تاریخ هنر معاصر ایران بدون نام بردن از سیمعآذر، متن ناقصی است.
پس از آن علیرضا سمیعآذر، مدیر سابق موزه هنرهای معاصر و مدرس هنر در پاسخ به سخنان آغداشلو عنوان کرد: سزاوار صحبتهای این بزرگوار نبودم. تلاشهای من در دوره مدیریت مرکز هنرهای تجسمی معمولیترین چیزی بود که در جایگاه مدیریتی کشور باید انجام میشد.
وی در مورد آرزو خود گفت: آرزوی دیرین من این بود که مجلهای تحلیلی و نقادانه داشته باشم و یکی از حسرتهای من هنگام ترک موزه هنرهای معاصر این بود که چنین مجلهای راه بیفتد حتی چندین جلسه برگزار کردیم اما چون حمایتهای دولتی را موقتی و غیرقابل اتکا میدانستم انتشار مجله را به فرصتهای بعدی سپردم.
سمیعآذر اضافه کرد: امیدوارم در دورهای که هنرهای تجسمی در ایران زندگی نوینی را آغاز کرده و هر روز موفقیتهای بینالمللی بیشتری کسب میکند، شاهد مجلاتی باشیم که مختصات این هنر را به دنیا معرفی کند.
عباس کیارستمی، نصرت الله مسلمیان، داریوش شایگان، بهزاد شیشهگران، کوروش شیشهگران، جلال شباهنگی، پریوش گنجی، قباد شیوا، بهنام کامرانی، بهزاد حاتمی، عباس مشهدی مشهدی زاده در این مراسم حضور داشتند.
نظر شما