به گزارش خبرنگار مهر، دومین روز از همایش بین‌المللی "تنوع فرهنگی، همگرایی جهانی" یکشنبه سوم مردادماه با نشست "مطالعات منطقه‌ای" ادامه یافت.
محمدمهدی صادقی، دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران نیز سخنران بعدی این نشست بود که همراه با دکتر محمدرضا مجیدی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، مقاله‌ای با عنوان "منطقه‌گرایی فرهنگی: نقطه عزیمت همگرایی در آسیای غربی" ارائه کرد .
وی گفت: غرب آسیا متشکل از 24 کشور و پنج زیر منطقه خلیج فارس، خاورمیانه، آسیای مرکزی، قفقاز و بخشی از شبه قاره، از توانمندیهای لازم برای حضوری منسجم‌تر، مؤثرتر و مقتدرتر در فضای بین‌المللی برخوردار است.
صادقی افزود: اختلافات سیاسی تنش‌برانگیز که میان دولتهای این منطقه مشاهده می‌شود عامل اصلی در محروم ماندن آنها از مزایای میراث فرهنگی مشترک و منافع اقتصادی همخوان شده است. در سطح مردم و نخبگان اجتماعی، فرهنگی و مذهبی این منطقه اشتراکات فراوانی در حوزه فرهنگی وجود دارد و بنابراین احیاء سنتهای فرهنگی می‌تواند پایه‌ای باشد برای رسیدن به همگرایی در سطوح سیاسی و اقتصادی.
وی تصریح کرد: منطقه آسیای غربی مستعد اتخاذ رویکردی ابتدائاً فرهنگی برای دستیابی به سطوح بالای همگرایی است و برای این امر در منطقه آسیای غربی، مشترکات فرهنگی می‌تواند نقطه عزیمت باشد. ارزشهای بومی این منطقه مستعد اتخاذ رهیافتی درون‌زا به سوی منطقه‌گرایی فرهنگی است.
صادقی گفت: در حوزه غرب آسیا، علاوه بر وجود ارزشها و آرمانهای مشترک فرهنگی، معیارها، شاخصها و سنجه‌هایی با توافق بالا وجود دارد. چهار مورد از این منابع فرهنگی مشترک عبارتند از دین، زبان، قومیتها و آرمانهای مشترک.
دکتر هارولد سجورسن، نیز با موضوع "همکاری در فناوری در چین و هند به عنوان شکلی از ارتباط میان فرهنگی" سخن گفت.
استاد فلسفه تکنولوژی و اصول اخلاق در جهان از مؤسسه پلی‌تکنیک دانشگاه نیویورک در آغاز سخنان خود این سؤال را مطرح کرد که فناوری چگونه می‌تواند به ماورای مرزهای فرهنگی و کشوری برود .
سجورسن گفت: در این راستا برای ارزیابی عملکرد فناوری باید به مدرنیته و عصر روشنگری بیندیشیم. ما باید به فناوری نه فقط به عنوان وسایل و امکانات، بلکه همچون یک زبان بنگریم.
وی افزود: نباید به فناوری ساده‌انگارانه نگریست و بنابراین لازم است فناوری به خوبی شناخته شود.
سجورسن تصریح کرد: کسانی چون هایدگر نگاهی انتقادی به فناوری داشتند و معتقد بودند فناوری همه چیز را به ابژه تبدیل می‌کند. اما اگر ما فناوری را کلیدی برای توسعه بدانیم، این مسئله مطرح می‌شود که آیا فناوری نوعی فهم غربی از توسعه است که ارزشهای مختلف کشورهای دیگر را زیر پا می‌گذارد و بنابراین نمی‌توان در مقابل آن ایستاد یا اینگونه نیست؟
وی سپس با اشاره به مورد چین و هند، گفت: این دو کشور از این نظر جالب هستند که نشان می‌دهند قدرت از تمرکز در غرب خارج و احتمالاً به چین یا هند منتقل خواهد شد.
این استاد فلسفه یادآور شد: به نظر من این دو کشور می‌توانند نوعی همکاری منطقه‌ای با هم داشته باشند. تکنولوژی مدرن بستگی به چندین لایه و انواع همکاری دارد. اغلب چنین همکاریهایی، بین‌المللی و چندفرهنگی‌اند که به خصوص در چین و هند قابل مشاهده است.
سجورسن با اشاره به اینکه همکاریهای مؤثر و موفقیت آمیز اقتصادی در تمام سطوح علم و تکنولوژی، نیازمند فرهنگ برقراری ارتباطی متقابل است، گفت: به نظر من لازم است این دو کشور به هم اعتماد کنند. در این راستا موضوع مذاهب و نیز علم و فناوری اهمیت بسیاری دارند.
سخنران دیگر این بخش، دکتر ریسا پرمانادلی، از بنیاد مطالعات اجتماعی اندونزی بود که با موضوع "اسلام، برای تنوع یا ایجاد اتحاد؟ آشنایی با فرهنگ و مذهب در اندونزی" سخنرانی کرد.
وی در آغاز سخنان خود با اشاره به موقعیت جغرافیایی، تاریخ و ویژگیهای منطقه‌ای اندونزی گفت: اندونزی بزرگترین کشور مسلمان جهان است و حدود 200 میلیون نفر مسلمان دارد. بنابراین باید توجه داشت که با وجود آنکه ژاپن، چین و هلند سالها بر این کشور تسلط داشتند باز مسیحیت، بودیسم یا هندوئیسم چندان رشدی در این کشور نداشتند.
وی افزود: اسلام در اندونزی معنای خاصی دارد چراکه تاریخچه اجتماعی – تاریخی جامعه اندونزی، قرنها به شدت ریشه در فرهنگهای غیر موحدین از جمله سنت هندو – بودایی داشه است. علاوه بر این باید توجه داشت که اندونزی به عنوان یکی از بزرگترین مجمع‌الجزایر جهان، فرهنگهای متنوع بسیاری را در خود جای داده است.
این پژوهشگر ادامه داد: اندونزی در سال 1945 و بعد از سالها مبارزه مستقل شد و پس از آن نیز اسلام جایگاه خود را در آن حفظ کرد. سوکارنو کوشید میان مذهب و ملی‌گرایی در اندونزی همگرایی به وجود آورد اما موفق نشد. پس از آن کمونیستها قدرت بیشتری پیدا کردند و در ادامه جوانان مسلمان اندونزیایی شروع به مبارزه با کمونیستها کردند.
آخرین سخنران این بخش از همایش "تنوع فرهنگی، همگرایی جهانی" عایشه مال، دانشجوی دکتری گروه رسانه، زبان و ارتباطات دانشگاه تکنولوژی دوربان آفریقای جنوبی بود که درباره "اسلام و رسانه در فضای آفریقای جنوبی" سخن گفت.
وی که در سخنرانی خود می‌کوشید به بازسازی هویت مسسلمانان پس از آپارتاید و مسئله رسانه در آفریقای جنوبی بپردازد، گفت: پس از آپارتاید، ما از کشوری که تحت کنترل بود به سمت کشوری که آزاد است حرکت کرده‌ایم. اما آنچه که مهم است این است که مسلمانان نباید بگذارند صور قبیحه وارد سیستم آنها شوند و بنابراین باید استانداردهای اسلامی را در رسانه‌های خود حفظ کنند.
مال افزود: مشکلات مالی و زیرساختی بسیاری وجود دارد که فعالیت رسانه‌های مسلمانان را محدود می‌کند، هر چند در حال حاضر روزنامه‌ها و نشریات، رادیو، شبکه‌های ماهواره‌ای، شبکه‌های اجتماعی اینترنتی و رسانه‌هایی مانند آنها مورد اقبال بسیار مسلمانان آفریقای جنوبی قرار گرفته‌اند.
نظر شما