به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه الوسط در شماره امروز پنجشنبه در مقاله ای به قلم "عبدالله محمد عبدالله" در این ارتباط به بررسی تحریم ها علیه ایران پرداخته و با اشاره به اینکه بر اساس برآورد مراکز پژوهشی تاکنون جهان شاهد 115 مورد اعمال تحریم علیه کشورها با هدف تغییر رفتار سیاسی آنها بوده ولی تنها 41 مورد آنها یعنی 36 درصد موفق بوده، می نویسد: اهداف تحریم ها زمانی محقق می شود که کشورهایی که علیه آنها تحریم اعمال می شود دارای روابط گسترده در سطوح منطقه ای و بین المللی، انرژی، اقتصاد آزاد، حرکت آموزشی پیشرفته و نظامی قادر به سازگاری با رویدادهای داخلی و خارجی نباشند.
عبدالله محمد عبدالله در این باره می نویسد: فردی از من سوال کرد: آیا تحریم های بین المللی علیه ایران تأثیری خواهد داشت؟
پاسخ دادم بله، ممکن است تأثیر داشته باشد ولی بحث در حجم تأثیرات و ضررهای مادی است که احتمالا می تواند به دولت مورد تحریم وارد شود.
وی در ادامه می نویسد: کوبائی ها بیش از 40 سال تحت محاصره نفسگیر آمریکا توانستند زندگی کنند همچنانکه کره شمالی توانستند تحت چنین محاصره ای زندگی کنند و پایدار باقی بمانند. اینها تجربیات زنده ای است که می توان بدان و یا سایر موارد مشابه آن توجه داشت.
نویسنده روزنامه الوسط در باره علل ناکامی بودن تحریم ها می نویسد: آنچه را که باید در این زمینه درک کرد فهم معنای واقعی این تحریمها است و اینکه آیا این یک ابزار صرف و بدون تأثیرات جانبی یا اصلی خواهد بود؟ واین اشکال، اصل مطلب و گره ای است که مترادف با چنین مفهومی می باشد.اگر کشوری منزوی باشد و از روابط منطقه ای و روابط بین المللی خوبی برخوردار نباشد و انرژی های فسیلی (چون نفت، گاز و یامعادن) که مطلوب بین المللی است، نداشته باشد، اقتصاد آزاد نداشته باشد، جنبش وحرکت آموزشی پیشرفته ای نداشته باشد، و رژیمی نداشته باشد که توان همزیستی و تطبیق با حوادث داخلی و خارجی داشته باشد بطور یقین مجازاتها نیشدار و گزنده خواهد بود. ولی کشورهائی که از تمامی این امکانات برخوردار باشد، مجازاتها تاثیری بر آن نخواهند داشت و یا اینکه نمی تواند تاثیر باید و شایدی داشته باشد، درست مانند کسی که روی صخره ای را به آرامی بتراشد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: اصل بر این است که کشورها در همجواری جغرافیائی و سیاسی بسر می برند و فیمابین این همسایگان روابط و پیوندهائی ایجاد می کنند که همیشه در پی مفیدتر و مثمرثمر بودن هرچه بیشتر آن می باشند.
یک کشور در صورتی از روابط با همسایه خود دست برمی دارد که کشور سومی چنین درخواستی را مطرح کند ولی مشروط بر اینکه از طرف سوم جایگزین برتری نسبت به همسایه خود کسب کند. اگر آمریکا، اروپا، کانادا و استرالیا بخواهند مانع از و واردات کالا به ایران شوند باید جایگزین مناسبی برای آن بیابند.
این نویسنده در ادامه مطلب خود آورده است: چند روز پیش ادولفوس تاونز رئیس کمیته نظارت و اصلاحات مجلس سنای آمریکا گفت "ظرف 10 سال گذشته دولت آمریکا از طریق قراردادها و معاملات بالغ بر 100 میلیارد دلار به شرکت هائی که با ایران معامله می کنند، پرداخت کرده است" این نشان می دهد که تحریم ها تأثیر آن واقعی، ولی نسبی است و ایالات متحده آمریکا بنابه اقرار واعتراف تاونز در چنین نسبتی گرفتار شده است.
نظر شما