خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه:تیموتی گاورز در کتاب خود "ریاضیات" که از جمله کتابهای مجموعه Very short introduction انتشارات آکسفورد است میکوشد مقدمهای کوتاه بر ریاضیات ارائه کند. وی عمده تمرکز خود در این کتاب را بر سدها و مشکلات متفاوت موجود در مقابل درک ریاضیاتی قرار داده است.
به زعم وی چنین موضوعی بیش از آنکه تکنیکی باشد فلسفی است و سبب تمایز میان افرادی میشود که در مواجهه با مفاهیم پیچیده در ریاضیات احساس شادمانی میکنند و کسانی که در برخورد با این مسائل دچار احساس سردرگمی میشوند.
گاورز در این کتاب نشان میدهد که میتوان با مسائلی چون بینهایت، ریشه دوم عدد منفی یک، بعد سی و ششم و فضای خمیده احساس راحتی کرد بدون آنکه در پیچ و خمهای تکنیکی موضوع غرق شد. وی بر این پیام کتاب خود تأکید میکند که افراد باید تفکر مجرد را یاد بگیرند چرا که با چنین کاری بسیاری از دشواریهای فلسفی ناپدید و حل میشوند.
مؤلف در سه فصل نخست به مسائل عمومی ریاضیات میپردازد. در فصل اول با عنوان "مدلها" وی با موضوعات آشناتری از ایدههای مجرد سر و کار دارد و به فرآیندی میپردازد که در آن رفتارهایی از طبیعت اخذ شده و سپس به ساختارهای ریاضیاتی تبدیل میشوند. فصل دوم با عنوان "اعداد و تجرد" به روش تفکر مجرد و فصل سوم به معنای یک برهان دقیق اختصاص دارد.
"حدود و نامتناهی"، "بَعد"، "هندسه" و "تخمین و تقریب" سرفصلهای خاص تری در این کتابند که موضوع فصلهای بعدی آن را تشکیل میدهند. فصل آخر نیز بیشتر از آنکه درباره ریاضیات باشد به ریاضیدانان اختصاص دارد و پرسشهایی که در این فصل طرح شدهاند آن را جذابتر و خواندنیتر کرده است.
گاورز در این فصل مواردی را بیان میکند که باعث تمایز ریاضیدانان از افراد عادی میشود. پرسشهایی که در فصل آخر طرح شدهاند از این قرارند: "آیا درست است که ریاضیدانان پس از سی سالگی تواناییهای ذهنی خود را از دست میدهند؟"، "چرا تعدد ریاضیدانان زن اندک است؟"، "آیا ریاضیات و موسیقی با هم ارتباط دارند؟" و "چرا بسیاری از مردم نسبت به ریاضیات بیعلاقهاند؟"
"آیا ریاضیدانان از کامپیوتر در کارهای خود استفاده میکنند؟"، "تحقیق در ریاضیات چگونه ممکن است؟"، "آیا تاکنون مسأله معروفی در ریاضیات توسط آماتورها حل شده است؟" و "چراریاضیدانان برخی قضایا و برهانها را زیبا توصیف میکنند؟" از دیگر پرسشهایی هستند که در فصل آخر کتاب "ریاضیات" مدنظر قرار گرفتهاند.
نظر شما