به گزارش خبرگزاری مهر، محمد مسعود زاهدیان با تشریح مسیرهای ترانزیت مواد مخدر به دو منطقه هلال طلایی و مثلث طلائی تاکید کرد: منطقه هلال طلایی شامل کشورهای ایران، افغانستان و پاکستان بوده و در برگیرنده انواع مشتقات تریاک است اما منطقه مثلث طلائی را در گذشته کشورهای میانمار و لائوس در اختیار داشتند.
وی ادامه داد: با اتفاقاتی که در سالهای گذشته در زمینه با مبارزه با مواد مخدر در منطقه مثلث طلایی رخ داد تولیدات به منطقه هلال طلایی منتقل شده و این یعنی زنگ خطر برای کشورهای هند، ایران، پاکستان، چین و روسیه.
سرپرست اداره کل مقابله با عرضه ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: هلال طلائی سابقهٔ بسیار طولانیتر از مثلث طلایی در تولید تریاک دارد. هلال طلایی در دهه هفتاد قرن 20 توسعه یافت در حالی که مثلث طلایی از دهه پنجاه شروع به کار کرد اما با اقدامات صورت گرفته از سوی دولتهای این منطقه میتوان گفت که دیگر سوداگران مواد مخدر تمایلی برای سرمایه گذاری در این منطقه را ندارند.
زاهدیان افزود: این انتقال باعث شده تا کشور چین به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی، روسیه قدرت نظامی و ایران به عنوان یک قدرت ایدئولوژیک در منطقه با چالشهای فراوانی در مبارزه با ترانزیت مواد مخدر مواجه شوند.
فقر فرهنگی مهمترین عامل گرایش به مواد مخدر
سرپرست اداره کل مقابله با عرضه تاکید کرد: محیط نامناسب و فقر فرهنگی، هرگونه محرومیت از روابط مطلوب و منطقی با والدین و یا جدایی زن و شوهر از یکدیگر ، دوری فرزندان از والدین و یا یکی از آنها، ضمینه اضطراب، افسردگی، عقبماندگی فرهنگی، انحرافات اخلاقی و کجرویهای اجتماعی و گرایش افراد به انواع مخدرهای سنتی و صنعتی بوده و این مسئله هیچ ارتباطی با موقعیت اقتصادی و اجتماعی افراد ندارد.
وی تصریح کرد: سه عامل در گرایش به موادمخدر موثر است که شامل عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی است. ضعف اخلاق، کنجکاوی، معاشرت با دوستان ناباب و نداشتن اعتماد به نفس و ... از عوامل فردى گریش افراد به مصرف مواد هستند.
زاهدیان گفت: کارشناسان مواد مخدردستیابى به هیجانات دوره جوانی، تقلید از دوستان، خارج شدن از فشارهاى عصبى و روانی، فرار از مشکلات زندگی، نابسامانی های زندگی، تنهایی و شکستهاى اجتماعی را از انگیزه هاى مصرف مواد اعتیادآور در بین افراد جامعه بویژه جوانان دانسته است.
وی افزود: براى این که افراد بتوانند در مواقع خطر خود را از چنگ اعتیاد دور سازند، ارتقا بخشیدن به تواناییهاى کاملاً ضرورى به نظر میرسد. افزایش مهارتهاى زندگى "مهارت حل مشکل، قدرت تصمیم گیری، هنر دوستیابى و ..." از عوامل حفاظت کننده فردى است که اگر امروز آن ها را به فرزندانمان نیاموزیم فردا در غیاب ما در مقابل اصرار دوستان قدرت مقاومت نخواهند داشت.
نظر شما