به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت کوروش فرزامی، معماری که طراحی سردر دانشگاه تهران وی به عنوان اثری ماندگار شناخته شده است، شب گذشته، 11 مهر در تالار بتهون خانه هنرمندان برگزار شد.
ایرج کلانتری، معمار و از دوستان فرزامی در بخشی از این مراسم گفت:متاسفانه شاهد هستیم آثاری که از بزرگان معماری باقی مانده و مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، بشدت در حال تخریب است.
وی سپس در مورد شخصیت فرزامی ابراز داشت: او در دانشگاه، سال بالایی من بود و ما به واسطه کارهایی که ارائه می‌کرد، همیشه شیفته آثارش بودیم. کارهای فرزامی دانشجویانی مثل من را جذب می کرد و برای همین سعی داشتم با او دوست شوم.
کلانتری درباره نحوه آشنایی خود با این معمار توضیح داد: آشنایی با فرزامی خیلی آسان بود. با دوبار صحبت کردن در مورد آثارش یک رابطه عاطفی بوجود آمد که در طول این سالها بسیار از آن بهره گرفتم.
وی در مورد دیگر ابعاد شخصیت فرزامی عنوان کرد: او فردی بسیار سخاوتمند و بزرگمنش بود ، تنگ نظریهایی را که در دوران معاصر شاهد آن هستیم، نداشت. به هیچوجه رقابتهای سطح پایینی که الان می بینیم، در او نبود. همیشه با یک حالت طنز صحبت می کرد و گذراندن وقت با او خیلی شیرین و جذاب بود.
کلانتری در ادامه به فضای آن دوران اشاره کرد: دهه 30 و 40 در فضای شهر تهران هیجانات عجیب و غریبی به خصوص در حوزه های سیاسی و اجتماعی وجود داشت. کلیشه‌های خاصی حاکم بود. فرزامی اما اصلا این مطلقها را نداشت. حتی گاهی با طنز با این کلیشه‌ها مقابله می‌کرد.
وی در مورد برخورد او با این کلیشه ها افزود: صمیمی‌ترین دوستانش کسانی بودند که تفکرات رادیکال داشتند اما رفتار او به گونه‌ای بود که اگر یک اشکال کوچک هم به کارش می‌گرفتیم، می‌پذیرفت و همین باعث می‌شد اگر ضعفی در آثار ما می دید با رغبت آن را قبول کنیم.
همچنین کامبیز آرامی، معمار و از دیگر دوستان فرزامی در ادامه مراسم گفت: همه ما حداقل یکی از آثار او را که سردر دانشگاه تهران است، می شناسیم. فرزامی در خانواده‌ای فرهنگی و اهل هنر متولد شد و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز پی گرفت. او با نقاشی، عکاسی، روزنامه دیواری و به راه انداختن جنگ شعر به چهره شناخته شده‌ای در دبیرستان البرز بدل شد.
وی در مورد تحصیلات فرزامی در دانشگاه توضیح داد: نوع نگاهی که ناشی از معماری و عکاسی بود، فرزامی را به یکی از بهترین دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا تبدیل کرد. طرح پیشنهادی او برای سردر دانشگاه تهران در سال 1343 یعنی کمی بعد از فارغ التحصیلی‌اش انتخاب و در سال 1346 عملی شد.
آرامی در مورد این طرح گفت: نمایش مفهومی معماری قدیم با مصالح نوین از ویژگیهای این کار است که بدون پیرایه ساخته شد و همین نشانی از معماری نوین به حساب می آید.
این معمار به بخشهای دیگر زندگی فرزامی اشاره کرد: او در سال 1346 به همراه همسر و تعدادی از دوستانش "مهندسان مشاور" را تاسیس و تا سال 1366 به مدت 20 سال کار حرفه‌ای در آنجا انجام داد. از آثار او می‌توان به کاخ ولیعهد بحرین، غرفه فرانسه در نمایشگاه بین المللی تهران در سال 1969، غرفه ایران در نمایشگاه بازارهای ژاپن در سال 1970، مرکز رادیو و تلویزیون سنندج، مهاباد و کرمانشاه و..اشاره کرد.
وی با بیان اینکه فرزامی از معماران نسل نوین بوده است، اظهار کرد: او پس از مهاجرت از ایران در سال 1370 در یک مسابقه معماری در آمریکا شرکت کرد و توانست رتبه نخست را از آن خود کند.
آرامی اما درباره وضعیت فعلی معماری گفت: متاسفانه در شرایط فعلی شاهد نزول کیفی معماری در سطحی گسترده هستیم. ارزان سازی یک هدف است اما به بهانه آن نباید کار را بدست نابلدها بسپاریم. باید سعی کنیم فرصتی که در بازسازی بم از دست رفت، باردیگر از بین نرود. قرار است روز 5 دی که مصادف با زلزله بم است و به عنوان روز ایمن سازی ثبت شده از تقویم پاک شود . متاسفم چون وجود این روز می تواند نسبت به نحوه ساخت و سازها هشداری باشد.
نظر شما