فرهاد ورهرام در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اهمیت جشنواره سینما حقیقت میان مستندسازان گفت: امکان نمایش آثار مستند در سینمای ایران محدود است. خیلی‌ها برنامه‌ریزی می‌کردند که فیلمشان را به جشنواره فیلم فجر ارائه دهند و بعضی‌ها هم تمام امیدشان به جشنواره سینما حقیقت بود که اتفاقا درست هم عمل می‌کردند. اما متاسفانه مستندهایی که به جشنواره فیلم فجر راه پیدا می‌کرد در سایه فیلم‌های داستانی قرار می‌گرفت و به صورت مناسبی عرضه نمی‌شد.
وی ادامه داد: البته مطبوعات و خبرگزاری‌ها هم به فیلم‌های بخش مستند جشنواره فیلم فجر توجهی نمی‌کردند و بیشتر به دنبال فیلم‌های داستانی بودند. نشریات روزانه هم یک خط در مورد سینمای مستند نمی‌نوشتند پس در این شرایط بیرون کشیدن این بخش‌ها از جشنواره فیلم فجر کار مناسبی بود.
|
مطبوعات و خبرگزاری‌ها هم به فیلم‌های بخش مستند جشنواره فیلم فجر توجهی نمی‌کردند و بیشتر به دنبال فیلم‌های داستانی بودند. در این شرایط بیرون کشیدن این بخش‌ها از جشنواره فیلم فجر کار مناسبی بود |
کارگردان مستند "ایستگاه" با اشاره به تقسیم بندی جشنواره امسال جشنواره "سینما حقیقت" به بخش های مختلف، افزود: با این تقسیم بندی‌ها و معرفی ژانرهای مختلف مستندسازان شانس بیشتری برای نمایش فیلم‌هایشان دارند. مثلا یک فیلم آیینی به دلیل اینکه بخشی مختص به خود نداشت در میان انبوهی از فیلم‌های بخش آزاد قضاوت می‌شد و در این میان حق بسیاری از فیلمسازان تضعیف می‌شد. اما در این شرایطی هر فیلمی با مشابه خود ارزیابی می‌شود و این امکان به وجود می‌آید که نظرات هیئت داروان اهمیت بیشتری پیدا کند.
ورهرام درباره اختصاص سینما سپیده به نمایش آثار مستند، گفت: انتخاب سینما سپیده به عنوان مکانی برای گردهم آمدن مستندسازان یکی از بهترین تصمیم‌هایی بود که مرکز گسترش سینمای میتند و تجربی می‌توانست بگیرد. این سینما موقعیت مکانی خوبی دارد و در مرکز شهر واقع شده است و از نظر دسترسی به دانشگاهها و محافل جوانان نزدیک است.
فرهاد ورهرام در چهارمین دوره سینما حقیقت با دو مستند "ویونا" و "ایستگاه" که به ترتیب در دو بخش موضوعی "مستند دینی- رضوی" و "مستند اجتماعی" حضور پیدا کرده است.
مستند "ویونا" به تهیه‌کنندگی مرتضی رزاق‌کریمی، به برگزاری مراسم تاسوعا و عاشورا در یکی از روستاهای کاشان، با محوریت تهیه غذای نذری می‌پردازد و مستند "ایستگاه" نیز پیدایش و شکوفایی یک شهر بواسطه ظهور صنعت کشتیرانی و راه‌آهن و رکود آن، با از بین رفتن اسکله را به تصویر می‌کشد.
فرهاد ورهرام فعالیت هنری خود را از سال 1352 آغاز کرده و در کارنامه مستندسازی خود، آثاری چون "چوکا"، "نخل"، "بازار در اردهال"، "صیادان بلوچ"، "آبگینه"، "تاراز"، "قتل شتر"، "عروسی مقدس"، "باغ‌های زیرزمینی"، "یاد و یادگار"، "آسمان"، "گذر شهر برآب"، "خلوت جنگل" و ... را به ثبت رسانده است.
نظر شما