دیوان داوری بین المللی خواستار استفاده از تجارب حقوقدانان ایرانی شد

کرونر افزود که از زمان ریاست بر دیوان دائمی داوری تلاش نموده است روند حرکت این نهاد را همگام با جهانی شدن و نیازهای بین المللی نماید. وی بیشترین حجم پرونده های موجود در این دیوان را مربوط به داوریهای بین المللی که در یک سوی آن دولتها و در سوی دیگر شرکتهای خصوصی قراردارند دانست. و با توجه به خصوصیاتی  نظیر سرعت، دقت و هزینه کم در مقایسه با رجوع به دادگاه ها و دیوانهای داخلی و بین المللی، موجب شده که اصحاب دعوا رجوع بیشتری به این نوع رسیدگی حقوقی داشته باشند.
 

آخوندزاده در این دیدار با اشاره به توجه جوامع اسلامی به داوری با توجه به آموزه های دینی و عرفی جوامع اسلامی، تاکید کرد که در گذشته که دادگاه های داخلی وجود نداشت بیشتر اختلافات میان افراد با رجوع به روحانیان و نیز ریش سفیدان حل و فصل می شد و این روش کارآیی بسیار زیادی داشت.

وی با اشاره به داوران ملی که جهت قرار گرفتن در لیست دیوان دائمی داوری معرفی می شوند و نیز با اشاره به اینکه بایستی تلاش نمود که حقوقدانان کشورها که دارای قابلیتهای کافی نظیر تسلط به حقوق بین الملل و داوریهای بین المللی و نیز زبان خارجی باشند در این لیست قرار گیرند، تاکید کرد که داوران ایرانی با این خصوصیات جهت قرار گرفتن در لیست دیوان معرفی می شوند.
 

آخوندزاده همچنین پیشنهاد داد که دیوان نشست سالانه داوران ملی را در دستورکار خود قرار دهد تا آخرین تحولات حقوقی و داوری را مورد بحث و بررسی قرار دهند که مورد استقبال دبیرکل دیوان قرار گرفت.
 

شایان ذکر است دیوان دائمی داوری که مقر آن در شهر لاهه هلند می باشد در سال 1899 تاسیس شده و دارای 100 عضو می باشد. وظیفه این دیوان داوری در اختلافات میان کشورها، سازمانهای بین المللی و طرفهای خصوصی می باشد. جمهوری اسلامی ایران یکی از قدیمی ترین اعضای این نهاد بین المللی است.