نادره اخلاقی که نابغه برجسته فیزیک بود/ قدم‏های کوتاه کوتاه و سریع شهریاری ...

"وقتی اولین بار این آدم خاکی بی ریا، این بنده در بند خدا، این بزرگوار متواضع، این شاکر صاحب نور اخلاص، این شیفته ائمه طاهرین علیهم‏السلام را زیارت می‏کردید باورتان نمی‏شد که این نادره اخلاق همان نابغه برجسته در فیزیک باشد، چرا که آن همه عظمت علمی‏اش در برابراخلاق کریمانه و بزرگوارانه‏اش محو می‏گردید. آری او همان دکترای فیزیک هسته‏ای، مدرس بسیار تیزهوش و زرنگ با تبحر فوق‏العاده دارای فن معلمی خارق‏العاده بود که به روانی چشمگیر و با لهجه شیرین ترکی‏اش تدریس می‏کرد.

 

قدم‏های کوتاه کوتاه و سریع او در کلاس نشان از جنب و جوش پیوسته و وصف ناشدنی او داشت. این متفکر و دانشمند با شاگردانش رفیق بود و همیشه دلسوزانه و مشفقانه برخورد می‏کرد. تمامی شاگردانش (چه رسمی و چه غیر رسمی) حقیقتا او را دوست می‏داشتند و احترام می‏کردند. گرچه چهره‏اش معمولی بود اما شهد شیرین خلق و خوی پر محبتش بر چهره معصومانه اش سرازیر شده و به یقین چهره اخلاقیش برای همه مرتبطین بسیار جذاب و دلربا بود.

او برای همه ما الگوی یک انسان و مسلمان کامل بود. نه دانش فراوانش پرده بر روی تواضعش انداخته بود و نه جایگاه استادیش غفلت از دیگران را به همراه آورده بود. قبل از همه به نمازخانه دانشگاه یا مسجد محل می‏آمد و بعد از دیگران از آنجا خارج می‏شد. چنان نماز اقامه می‏کرد که بسیاری از حال عجیب او آگاه می‏شدند و تحت تاثیرش قرار می‏گرفتند. نه تصنعی در کار بود و نه نمایشی ریاگونه.

 

هم خوابگاهی‏های دوران دانشجویی‏اش و همچنین همکارانی که با او مسافرتهای کاری فراوانی رفته‏اند، شهادت می‏دهند هیچ گاه نماز شب ایشان ترک نمی‏شد. نام خدا را همیشه بر زبان داشت و با قرآن و روایات و عالمان دین مانوس بود. در چهره‏اش نور ایمان می‏درخشید و در رفتار و کردارش تلاش در مسیر باری تعالی نمایان بود. اخلاصی که در دل او موج می‏زد گاه از زبان و احساسات و چهره خندانش لبریز می‏شد. او مسیر تکامل علمی‏اش را با توکل و استعانت از خدا و توسل به معصومین علیهم‏السلام پیش می‏برد و رضای خدا در شاهکارهای علمی‏اش رخ می‏نمود.

شیفتگی‏اش به اهل‏بیت علیهم‏السلام و عشق به خاندان رسالت مس وجودش را تبدیل به طلا کرده بود. عشق‏اش به معصومین زمان و مکان و موقعیت نمی‏شناخت. نام محبوب را که می‏شنید، عینکش را برمی‏داشت و هر زمان و هر جا که بود زار زار اشک می‏ریخت. روضه که می‏خواندند مثل ابر بهاری گریه می‏کرد و شانه‏هایش بالا و پایین می‏رفت. رخت مشکی بنا بر مناسبت عزای اهل‏بیت علیهم‏السلام بر قامتش خوش می‏درخشید.

 

به بانوی دو عالم، صدیقه طاهره علاقه وافر داشت. هر سال روز شهادت حضرت فاطمه علیهاالسلام در خانه‏اش مراسمی می‏گرفت و بسیاری از دوستان را که اکثر قریب به اتفاقشان نیز از فرهیختگان بودند، به این میهمانی دعوت می‏نمود. صفای باطنی او و علاقه وافرش به حضرت فاطمه (س)، مجلس و محفلی پر حرارت و دوست داشتنی را رقم می‏زد. او می‏گفت: افتخارم این است که خدمتگزار بانوی دو عالم باشم و حقیقتا بر این افتخار می‏بالید.

شهید بر این نکته تاکید داشت که مقامات ائمه طاهرین علیهم‏السلام قابل درک برای خواص اهل ایمان نیز نیست تا چه رسد به اینکه بخواهند خود را به آن مقامات برسانند.

او همچنین متذکر می‏شد اگر خواستن توانستن نباشد، لازمه رسیدن حتما خواهد بود، و در طریق حق خواستن حقیقی با رسیدن به مطلوب، توام است، چرا که نه معاذالله استطاعت بخشش در خدای قادر منان ناقص است و نه در کرم وجود او کمبودی وجود دارد، و این بنده است که باید بخواهد تا او عطا فرماید: “و اتیناکم من کل ما سالتموه” یعنی هرچه که خواستید به شما عطا کردیم. و این خواستن همان خواستن صادقانه و مخلصانه است. اما چه کنیم که افکار و اوهام ما تمنیات باطل احاطه شده و شاید هیچگاه او را بی غل و غش نخوانده‏ایم.

تذکر اکید ایشان این بود که تا می‏توانید ارادت و اخلاص خود را نسبت به خاندان رسالت و امامت بیشتر کنید. از زیارت ائمه هدی غافل نباشید که به گفته بزرگان بهترین اعمال در تقرب الی‏ا… پس از انجام واجبات و ترک معاصی زیارت معصومین علیهم‏السلام است.

همیشه و همه جا امام عصر ارواح‏العالمین له الفداء را حاضر و ناظر می‏دانست و غفلت از یاد او را غفلتی بزرگ می‏دانست. می‏گفت ما باید بدانیم او زنده است او در بین ماست و هم اکنون کائنات از مسیر وجود او فیض الهی را می‏گیرند. اگر انسان بداند که امام زمان صلوات‏الله و سلامه‏ علیه عمل و کردار و نیات و خطورات قلبی‏اش را می‏بیند آیا گناه خواهد کرد؟ پس یا این واقعیات مسلمه را نعوذبالله مهمل می‏گذار‏یم و یا آنکه در غفلتی مافوق این حرف‏ها بسر می‏بریم.

به علمای ربانی که چراغ هدایت را فروزان نگه داشته‏اند ارادات کامل داشت و مجالست با علماء و صلحاء و نیکان را در تربیت صحیح انسان موثر می‏دانست. شرکت در مجالس لهو و لعب و بطالت را مضر و و موجب در پی داشتن برگشت رحمت الهی می‏دانست.

ولایتمداری صادق بود و ولی فقیه را راهبر ما از ظلمت فساد و گناه به دنیای حقیقت و کمال می‏دانست. رزمنده و بسیجی مخلص و یار و یاور رزمندگان خصوصا در بعد تقویت بنیه علمی بود و در تمامی حضور دانشگاهی‏اش (دوران دانشجویی و دوران استادی) آموزش ایشان برای عزیزان رزمنده و بسیجی تعطیل بردار نبود. تا لحظه آخر پیرو راه شهداء و وفادار به آرمانهای شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی خصوصا قافله سالار شهداء امام خمینی رضوان ا… تعالی و مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) بود.

آری جهان اسلام امروز مورد تهاجم مستقیم و غیر مستقیم استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا قرار داشته و مانند جنگ احزاب کل کفر در مقابل کل اسلام قرار گرفته است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان قلب تپینده جهان اسلام کانون این تهاجم است. امروز که بزرگان علمی و اساتید و کسانی که در حوزه علم و فناوری فعالیت دارند ندای مقام معظم رهبری را لبیک گفته و نهضتی فراگیر شکل گرفته، این ترور فیزیکی استاد شهید شهریاری یعنی سبوعانه ترین اقدام تروریستی نیز یک حلقه از سلسله تهاجم گسترده استکبار جهانی علیه جهان اسلام است.

 

اگر تا دیروز، جنگ با توپ و تانک بود امروز نبرد ما به مراتب دشوارتر و در میدان علم و اندیشه های انسانی است. برخی قدرت‌ها اراده کرده‌اند تا سیاست، قدرت و برخی حوزه‌های علمی را به انحصار خود در آورند. آنها با توجه به ایستادگی ملت مسلمان ایران در برابر این اراده استکباری، از همه ظرفیت‌هایی که داشته‌اند نظیر قطعنامه، تحریم و فشارهای سیاسی استفاده کرده‌اند و با نتیجه نگرفتن از آنها امروز به ترور رو آورده‌اند که این موضوع نشانگر استیصال و به بن‌بست رسیدن آنهاست. امروز باب جهاد از میدان رزم به دانشگاهها منتقل شده است و باب شهادت در جهاد علمی به روی دانشمندان باز شده است و ما پیروان رادمردی هستیم که می‏گوید "بکشید ما را، استوارتر می‏شویم".

هر چند دکتر شهریاری پاداش زحمات علمی و مجاهدتهای طولانی خود را با این شهادت دریافت کرد و پاداشی جز شهادت برای چنین شخصیتهایی متصور نیست و هر مرگ دیگری غیر از این برای او کوچک بود و خون شهید شهریاری یک پشتوانه محکم برای دفاع از حق امت اسلامی و آرمان‌های انقلاب اسلامی است.

 

اما دکتر شهریاری چه گناهی داشت که او را به مسلخ بردند. این کوردلی و کج‏فهمی دشمنان اسلام و نظام اسلامی است که گمان می‏کنند با ریختن خون پاک و با به شهادت رساندن انسان‏های خادم و مخلص می‏توانند به اهداف کثیف خود دست یابند. این اندیشه باطلی است و همانطور که در تاریخ اسلام متجلی است و وجدانهای پاک بشری نیز بر آن گواهی می‏دهند، مرگ در راه ایمان، مرگ در مسیر دفاع از حق و مرگ بر سر خداجویی، همانا تحکیم کننده‏ی پایه‏های دین خداست.

ضمن عرض تسلیت این واقعه جانگداز به محضر مبارک حضرت ولی عصر(عج)، مقام معظم رهبری (دام ظله العالی)، امت مسلمان و خانواده معظم شهید عزیز، این اقدام پلید دشمنان اسلام را محکوم می‏کنیم و با دلی مطمئن به آینده روشن انقلاب اسلامی اعلام می‏کنیم، شهید دکتر مجید شهریاری دانشمند فرهیخته دانشگاه با خون خود مخالفین و معاندین رشد و کمال انسانی را برای همه قلب‏های بیدار و چشم‏های بینای بشری رسوا ساخت و رهروان طریق خدمت را در راه خود مستحکم‏تر گرداند. آری راه شهید ادامه دارد ...