به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، گل نساء آقا محمدی صبح شنبه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: کاهش آسیب رویکردی است که هدف آن کاهش عواقب منفی مصرف مواد است و نه لزوماً قطع مصرف مواد.
آقامحمدی افزود: در برنامه کاهش آسیب خودداری از استفاده از مواد یک هدف ایداه آل است که در صورت عدم توانائی فرد، روش های جایگزین منجر به کاهش آسیب می شوند.
وی خاطر نشان کرد: کاهش آسیب ناشی از مواد با قبول سیاستها و برنامه هایی است که در وهله اول از عواقب منفی مواد مخدر و اعتیاد آور جلوگیری می کند و نه ترک اعتیاد.
معاون امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی استان زنجان با اشاره به پذیرش مصرف مواد در فرد معتاد گفت: پذیرش مصرف مواد به عنوان بخشی از واقعیت موجود و حرکت در جهت به حداقل رساندن آسیب های ناشی از مصرف است.
آقامحمدی خاطر نشان کرد: کافی نبودن مبارزه با عرضه و تقاضای مواد ,مشکل بودن درمان و ترک کامل، چند وجهی و بغرنج بودن رفتارها در اعتیاد، بهبود کیفیت زندگی و تطابق روش کاهش با نظرات خدمت گیرندگان از مهمترین علل نیاز به برنامه های کاهش آسیب است.
وی با اشاره به عدم انکار عوارض مصرف مواد در برنامه کاهش آسیب تصریح کرد: این برنامه نه قصد انکار عوارض مصرف مواد را دارد و نه کم اهمیت و غیر واقعی جلوه دادن آن را، بلکه سوء مصرف مواد به عنوان پدیده ای موجود و واقعی پذیرفته شده و تلاش در جهت کاهش آسیب ناشی از آن است.
معاون امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی استان زنجان ادامه داد: در این دیدگاه نیاز به در اختیار گذاردن خدمات بهداشتی درمانی بدون پیش داوری و بدون اعمال فشار به مصرف کنندگان مواد است تا یاری رسان آنها در کاهش آسیب های ناشی از مصرف مواد باشد.
آقا محمدی با تأکید بر اصل اعتماد گفت: اعتماد به فرد، استقبال از میزان مشارکت فرد، ایجاد ارتباط قوی، ارائه خدمات بدون شرط ، طراحی برنامه براساس وضع موجود و دسترسی به خدمات و همزمانی آنها از مهمترین نکات کلیدی در برنامه کاهش آسیب است.
وی افزود: اجرای برنامه های کاهش آسیب از طریق تیم های سیار کمک رسان و یا از طریق مراکز گذری صورت می گیرد.
معاون امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی استان زنجان یادآور شد: پرسنل مراکز در خصوص کاهش آسیب آموزشهای چون آگاهسازی ، آموزش در مورد رفتارهای پر خطر، ارائه درمانهای جایگزینی، تعویض و ارائه سرنگهای یکبار مصرف و ارائه وسایل پیشگیری جنسی را طی می نمایند.
آقا محمدی اظهار داشت: کاهش آسیب برای اولین بار در سال ۱۹۸۰ به سیاستها و برنامه های اطلاق شد که هدف اولیه آنها کاهش عواقب و عوارض بهداشتی ناگوار ناشی از مصرف مواد است.
نظر شما