به گزارش خبرگزاری مهر، نشست نقد و بررسی آثار به نمایش درآمده در دومین روز جشنواره فیلم‌های صنعتی با حضور احمد طالبی‌نژاد منتقد، پژمان مظاهری‌پور مستندساز و حمید شریفیان مستندساز برگزار شد.
احمدطالبی‌نژاد با اشاره به برگزاری نخستین دوره جشنواره فیلم‌های صنعتی گفت: شاید به دلیل برگزاری نخستین دوره این جشنواره نباید استقبال زیادی از جشنواره داشت اما با تداوم آن وضعیت علاقه‌مندان به این جشنواره بهتر خواهد شد.
وی با بیان این که فیلم‌های مستند صنعتی نسبت به سال‌های گذشته خلاقانه‌تر ساخته می‌شود، گفت: در چند مستندی که دیدم این آثار زبان و فرم مناسب‌تری پیدا کرده بودند و دچار بیماری‌ای که مستندهای صنعتی با آن درگیر بوده‌اند، نبودند، یعنی دو سوم فیلم‌ها به فرمایشان مدیران کل و معاونان اختصاص نداشت و آثار مستقل‌تر ساخته شده بود.
طالبی‌نژاد یادآور شد: مستندهای قدیم عذاب‌آور بود و بیشتر در ستایش سفارش‌دهندگان‌شان، در حالی که ما آثار قابل‌توجه و ماندگاری در این حوزه داشته‌ایم.
شریفیان که با فیلم مستند "تغلیظ مس سونگون" در روز دوم جشنواره حضور داشت با اشاره به روند ساخت این مستند گفت: سفارش‌دهندگان اثر دست ما را برای ساخت این مستند باز گذاشته بودند و ما آزادی عمل نسبتا خوبی داشتیم.
مظاهری‌پور نیز در خصوص فیلم "معدن‌کاران" افزود: این مستند بخشی از مجموعه مستندهایی است که من درخصوص تاریخ معدن‌کاری ساخته‌ام.
وی ادامه داد: برای این فیلم به تاریخ متالوژی در آلمان پرداختم که به عنوان یک میراث فرهنگی شناخته می‌شود. راوی کار که یک پیرمرد آلمانی بود، در خصوص پیشرفت‌های صنعتی در ایران گفت که شما ملت عجیبی هستید، ناگهان در یک برهه تاریخی اختراعات خوبی را به تاریخ بشر هدیه می‌کنید و ناگهان مدت‌ها از شما خبری نیست تا یک زمانی دوباره در یک زمان دیگر ظهور کنید. آدم نمی‌داند شما کم‌هوش هستید یا نابغه.
مظاهری‌پور همچنین گفت: یکی دیگر از مستندهای من که در جشنواره حضور دارد، "برق و توسعه" است که یک کار پژوهشی در خصوص تاریخ برق است. پیش از این چگونگی تولید برق به نوعی بحثی امنیتی بود اما در جلساتی که با سفارش‌دهندگان اثر داشتیم، اعلام کردیم تا در این خصوص اطلاعات داده نشود، امکان ساخت مستندی در خصوص برق نیست و بهتر است همان بابابرقی بیاید و به مردم توصیه کند که لامپ‌های‌شان را خاموش کنند. پس از جلسات طولانی، داستان برق به نگارش درآمد. این داستان به زبانی عامه فهم بود یعنی به جای آن که آمارهای کلان بدهیم می‌گفتیم معادل 15 میلیون لامپ 100 وات در صورت صرفه‌جویی ذخیره می‌شود.
طالبی‌نژاد با اشاره به اثر شریفیان عنوان کرد: پس از مشاهده این فیلم واقعا حیرت کردم که برای تولید یک ورقه مس که ممکن است به زبان عامیانه تبدیل به دیگ و قابلمه شود، چه زحمات طاقت‌فرسایی صورت می‌گیرد. و این سئوال را از خود پرسیدم که نمی‌شود به‌جای این همه سختی مانند کشورهای عربی مس را وارد کنیم؟
وی با اشاره به زیبایی‌های منطقه سونگون گفت: در زبان ترکی، این لغت یعنی به سوی آینده. و نام فیلم نیز همین بود. این منطقه در 70 کیلومتری اهر در وسط جنگل‌های ارسباران است. دوست داشتم در مورد محیط زیست و طبیعت زیبای آن نیز در فیلم سخن بگویم که نشد.
این مستندساز در خصوص گلایه یکی از حضار که ریتم فیلم را کمی کند دانست، گفت: بیان صنعتی اجازه ریتم تند را به ما نمی‌دهد. باید روند کار را توضیح داد و اینجا دیگر نمی‌توان روی ریتم کار کرد اما در برخی از فصل‌های فیلم که می‌توانستیم ریتم فیلم را سریع‌تر کنیم این کار را انجام دادیم.
پژمان مظاهری‌پور نیز در خصوص گلایه یکی از منتقدان که لحن پیرمرد راوی را کمی برخورنده می‌دانست توضیح داد: اتفاقا می‌خواستم بهمان بربخورد. شاید روندی که در حال حاضر برای نابودی تجربیات و تاریخ صنعتی ما در حال رخ دادن است، متوقف شود.
نظر شما