خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: پس از مشروطیت و با توسعه و فراگیر شدن مدارس در ایران، انتقال دانش بیش و پیش از هر چیز دیگری در کانون توجه و کوشش کارشناسان، فعالان و سیاستگذاران حوزه آموزش و پرورش در ایران قرار گرفت اما از آن زمان تاکنون کمتر متخصصینی بوده‌اند که الگوی دیگری را در سطح آموزش کودکان مطرح کنند.
در همین راستا ناشناخته بودن الگوها و ناقص بودن اطلاعات درباره رویکردهای آموزشی کودکان در ایران موجب آشفتگی در نظام آموزشی کشور و در نتیجه عدم وجود رویکردی مشخص در امر آموزش گردید.
ناصر یوسفی، مؤلف کتاب "رویکردهای آموزش در کار با کودکان خردسال" که صریحاً مخالف روشهای تلفیقی در آموزش کودکان است، این نوع نگاههای تلفیقی را نشانه فقدان درک سیستمها و رویکردهای آموزشی در ایران می‌داند.
به باور وی رویکرد آموزشی، نوع نگاهی است که هر فردی نسبت به زندگی، انسان و آموزش دارد، نگاهی که تحت تأثیر فلسفه فکری وی، یک مکتب روانشناسی و یا یک سیاست مرتبط و هماهنگ با آن است. به گفته وی رویکرد آموزشی خبر از جریانی یکپارچه و هماهنگ می‌دهد که ارکان آن با روش، اجرا و برنامه‌های کاری آن در تضاد نیست.
ناصر یوسفی در این کتاب در پی معرفی همین رویکردهای آموزش در کار با کودکان است. وی که کوشیده است به معرفی رویکردهای اصلی آموزش و بیان سیر تغییر، تحول و شکل‌گیری آنها بپردازد، کتاب خود را در چهار فصل اصلی سامان داده و در هر فصل به یکی از این رویکردها پرداخته است.
فصل اول به بحث درباره رفتارنگرها اختصاص دارد. مؤلف پس از بیان کلیاتی درباره رفتارنگرها، جایگاه معلم در مراکز رفتارنگر، ویژگیهای نظام آموزشی مبتنی بر رفتارنگری، رفتارگرایی در ایران را نیز مورد بررسی قرار داده است.
در ادامه در فصل دوم رویکرد شناختی مورد بحث قرار گرفته و الگوی آموزشی مونته‌سوری و نیز الگوی آموزشی والدورف توضیح داده شده است و باز شناختگراها در ایران بررسی شده‌اند. فصل سوم درباره رویکرد تحولی‌نگر است و در آن به موضوعاتی چون یافته‌های ژان پیاژه و تعلیم و تربیت و الگوهای آموزشی در این رویکرد به طور کلی و در نهایت در ایران پرداخته شده است.
چهارمین و آخرین فصل به رویکرد انسانگرا اختصاص دارد و یوسفی در این فصل درباره روانشناسی انسانگرا، مزلو و نظریه انسانگرایی، الگوی رجیو امیلیا، الگوی خانواده فعال، گروههای ترکیبی و آموزش برای آزادی سخن گفته است.
بنابراین می‌توان گفت که کتاب "رویکردهای آموزشی در کار با کودکان خردسال" کوششی است برای طرح مبانی، فلسفه و مرز هر رویکرد آموزشی. این کتاب حاصل یک دوره تخصصی در دانشگاه شفیلد با عنوان رویکردهای مطرح آموزشی در سال 1383 است؛ دوره‌ای که ناصر یوسفی، مؤلف این کتاب نیز در آن شرکت داشته است.
نظر شما