به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه آلمانی "دی سایت" در مطلبی نوشت : غرب نمی تواند در مناقشات اتمی با ایران روی تسلیم شدن این کشور در برنامه هسته ای اش حساب باز کند.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه طرفین دعوا در مناقشات هسته ای ایران خیلی پیش تر از مذاکرات استانبول موضع خود را مشخص کرده بودند نوشت: به گفته رئیس جمهوری ایران درخواست هر نوع محدودیت در پیشرفتهای هسته ای این کشور غیر قابل قبول است. تهدید غرب هم برای تصویب قطعنامه جدیدی علیه تهران موضوع جدیدی نیست.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: تاسیسات اتمی ایران هدف ویروسهای کامپیوتری دشمن قرار می گیرند. محققان اتمی ایران در نوامبر گذشته هدف حملات تروریستی دشمن قرار گرفته اند و اقتصاد این کشور نیز هدف قطعنامه های غرب. در چنین شرایطی تنها هدف غرب از مذاکره با ایران تسلیم این کشور در برنامه های هسته ای اش است. چرا تهران باید تسلیم شود؟
در ادامه این مطلب آمده است: قطعنامه و فشار بیشتر غرب که به ندرت بر تهران تاثیر می گذارد. جمهوری اسلامی ایران در برابر هر گونه فشار غرب مقاومت کرده است.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: آمریکا به عنوان رهبر گروههای غربی در کنار فرانسه، انگلیس و آلمان، خواهان تسلیم ایران در برنامه هسته ای خود در برابر غرب هستند نه چیز دیگری، آنها می گویند غنی سازی در تهران باید متوقف شود.
البته دولت اوباما در اولین ماههای مسئولیت خود به گونه ای نشان داد که انگار می خواهد به دنبال مناسبات جدیدی با تهران بگردد و نمی خواهد تنها مسئله هسته ای این کشور بلکه کل روابط با ایران را مد نظر قرار دهد. اما در این بین مشخص شد که این تنها یک مانور تاکتیکی بوده است تا یک ائتلاف بین المللی موثر علیه تهران به وجود آورد.
در ادامه آمده است : آمریکا به جای اینکه علایق مشترک ممکنی را با ایران کشف کند، تنها روی مسئله هسته ای این کشور تاکید کرده و تنها و با تکیه به تشویقهای بی فکرانه و نسنجیده اروپاییها بر اعمال فشار بر تهران از طریق قطعنامه تاکید کرد.
این در حالی است که وزیر امور خارجه آمریکا حالا در سخنرانی خود از این روند آمریکا به عنوان موفقیت یاد کرده و تاکید کرده است که این قطعنامه ها برنامه اتمی ایران را کند کرده است.
نویسنده در ادامه اظهار داشت: این موضوع که آیا این قطعنامه ها سرعت برنامه اتمی ایران را کند کرده است جای شک دارد.
دی سایت در ادامه به بی نتیجه بودن مذاکراتی از جمله مذاکرات استانبول در چنین شرایطی اشاره کرد و نوشت : زمان آن فرا رسیده است که حکومت های غربی به محرک های مثبتی در مناسبات با ایران فراتر از مسئله هسته ای این کشور بپردازند. شاید یک کارگروه مشترک با ایران برای حل مسئله افغانستان مفید باشد. شاید البته به تعلیق در آوردن برخی قطعنامه ها علیه این کشور نیز محرک خوبی باشد.چنین راهکارهایی می تواند در هر دو طرف شایستگی برای گفتگوها را ایجاد کند.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب به عدم همکاری روسیه و چین در صدور قطعنامه دیگری علیه ایران اشاره کرده و نوشت: نخست وزیر روسیه البته در دسامبر گذشته اعلام کرده بود که هیچ دلیلی برای این ظن وجود ندارد که ایران برای دستیابی به سلاح اتمی تلاش می کند.
نظر شما