حمید پورآذری درباره تغییر و تحولات سیاستهای جشنواره تئاتر فجر در طول سالهای مختلف به خبرنگار مهر گفت: مشکل اساسی در تغییر سیاستها به تغییر افراد برمیگردد. هر فرد تازهای که در در سمتی حضور پیدا میکند فکر میکند علامه دهر است و هر چه او میگوید درست است.
وی ادامه داد: تغییر باید در سیاستهای جزیی باشد نه در مسائل کلی. مدیران هنری ما فکر میکنند اگر کلیات را تغییر دهند محتوای جشنواره را پرباتر میکنند، در صورتی که این مساله کاملا اشتباه است. فردی که بر سر کار میآید و قرار است در مرکز هنرهای نمایشی حضور پیدا کند، باید تابع سیاست ثابت باشد. در هر دوره جشنواره تئاتر فجر همه منتظر هستند دبیر جشنواره چه چیزی میگوید و این بار برای جشنواره چه تدابیری اندیشیده است. در جامعه هنری ما همه تغییرات به یکدیگر وابسته است و با تغییر وزیر ارشاد، همه مدیران تغییر میکنند و در پی آن سیاستها هم عوض میشود، در حالی که نباید این اتفاق بیفتد.
وی با اشاره به نقش مرکز هنرهای نمایشی در تایید یا رد نمایشها توضیح داد: من فکر میکنم هر نهاد و سازمانی میتواند در این روزها طرف حساب من باشد، مگر مرکز هنرهای نمایشی. حرف عکاسها و خبرنگاران و نظر آنها مهمتر از مدیران مرکز هنراهی نمایشی است. خیلیها سرخود برای خودشان هر کاری دوست دارند انجام میدهند میتوانند راحت جلوی روی صحنه رفتن یک نمایش را بگیرند.
پورآذری ادامه داد: به لحاظ امنیت شغلی هیچ امیدی نسبت به آینده تئاتر نیست و زمانی که تمام تلاش یک گروه نمایش بعد از ماهها تمرین و صرف هزینه از بین میرود، گروههای دیگر هم انگیزههایشان را از دست میدهند. مهمترین موضوع برای حل مشکلات تئاتر ایران این است که هنرمند بداند طرف حسابش کیست و برای کجا کار میکند. اگر در بروز مشکلات وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز هنرهای نمایشی پای مساله بایستند، این سردرگمی که در بخشهای مختلف تئاتر و جشنوارههای گوناگون وجود دارد، دیده نمیشود.
نظر شما