اصغر کفشچیان مقدم، نقاش، استاد دانشگاه و یکی از اعضای شورای نقاشی دیواری در مورد وضعیت این هنر در شهر تهران به خبرنگار مهر گفت: من و اعضای شورای نقاشی دیواری چند سال قبل در مورد آثاری که روی دیوار نقاشی می‌شوند، تذکر دادیم چون اعتقاد داشتیم سیستمی که در این زمینه پیاده شده، خیلی گسترده بوده است. نتیجه آن‌هم همان چیزی شد که الان می‌بینید.
وی در مورد دلایل نارضایتی خود از موضوعیت نقاشی دیواری ابراز کرد: نقاشی دیواری را از هنرمندان گرفتند و به شرکت‌هایی دادند که بیشتر دنبال نمایش و اسم و رسم بودند. شرکت‌ها نیز کار را به جای اینکه به هنرمندان بدهند، به یکسری مجری می‌سپارند که به صورت دلالی سود اصلی را از آن خود می‌کنند. درحال حاضر سوداگران در میدان هستند. هنرمندان بزرگ و پیشکسوت دیگر در این عرصه نیستند.
این استاد دانشگاه که نقاشی دیورای وی روی سالن تربیت بدنی شماره یک دانشگاه تهران با یک هزار و 80 متر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آثار در این حوزه به شمار می‌رفت، در مورد نقش شورای نقاشی در این زمینه اظهار کرد: پیشنهاد ما این بود که آیین‌نامه سال 81 را به شورای شهر ببرد تا تصویب شود.
کفشچیان مقدم در مورد جزئیات طرح توضیح داد: در آیین‌نامه مقرر کرده بودیم شهرداری و همه نهادهایی که به شکلی دست‌اندرکار دیوار نگاری هستند مانند بنیاد شهید، مدارس و حتی ویترین اصناف زیرنظر این شورا فعالیت کنند تا یک‌نوع استاندارد و اصول برای شهرمان تعریف شود.
| در آیین‌نامه مقرر کرده بودیم شهرداری و همه نهادهایی که به شکلی دست‌اندرکار دیوار نگاری هستند، زیرنظر این شورا فعالیت کنند تا یک‌نوع استاندارد و اصول برای شهرمان تعریف شود. |
وی سپس به فواید تصویب این طرح اشاره کرد: تا زمانی که آیین‌نامه مصوب نشود، ضمانت اجرایی ندارد. به همین دلیل هر مدیری برطبق سلیقه شخصی عمل می‌کند. گاهی نیز ممکن است برای سپردن نقاشی دیواری به یک نفر، یک شورا شکل صوری پیدا کند تا کارها به کسانی داده شود که فقط امضای شورا را به صورت صوری داشته باشند.
کفشچیان مقدم افزود: وقتی شورای کارشناسانه‌ای در این زمینه نداریم ضمانت اجرایی از لحاظ ساختار زیبایی شناسی، فنی و اجرایی نقاشی‌های دیواری از کجا تعیین می‌شود؟ تا وقتی آیین‌نامه تصویب نشود شاهد نقاشی‌های دیورای نامناسب هستیم.
وی در ادامه به ذکر مثالی پرداخت: نمونه‌های نازیبای نقاشی‌های دیورای با تصویرهای بزرگ در اتوبان‌ها وجود دارد که امنیت مخاطب و سواره را به‌هم می‌زند. برخی از این نقاشی‌های دیواری محورهای زیبای تهران را تخریب کرده است.
کفشچیان مقدم در مورد فعالیت‌های شورای نقاشی دیورای برای تدوین یک آیین‌نامه استاندارد در این حوزه اظهار کرد: از هفت سال قبل که آیین‌نامه را می‌نوشتیم، پیگیر نقاشی‌های دیواری بودیم ولی با تعویض مدیران سازمان زیباسازی به جایی نرسیدیم.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: حتی در سال 85 با دو تن از اعضای شورای شهر صحبت کردیم و آنها از تصویب آیین‌نامه در این نهاد استقبال کردند. منتهی مسئله این است که اصلا آیین‌نامه به شورای شهر نرفت که مورد تصویب قرار بگیرد.
وی با باین اینکه آیین‌نامه پیشنهادی شورای نقاشی در 85 صفحه تدوین شده بود، ابراز کرد: علاوه بر من، عبدالمجید حسینی‌راد، ایرج اسکندری، احمد نادعلیان و ایرج کریمخان زند نیز در شورای عالی نقاشی حضور داشتند.
کفشچیان مقدم در مورد نهادهایی که در تدوین آیین‌نامه دخیل بودند، توضیح داد: ما در قدم اول جلسه‌ای با حضور مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی، بنیاد شهید و دانشگاه‌های هنری برگزار کردیم تا از میان آنها اعضایی انتخاب شود که تصویب آیین‌نامه را برعهده داشته باشند.
وی در مورد شکل‌گیری آیین‌نامه اظهار کرد: تدوین آن نه ماه طول کشید و دو سال هم برای اصلاح‌اش زمان صرف کردیم. تا سال 85 که ما در شورا حضور داشتیم، آیین‌نامه به شورای شهر نرفت و برای همین اعضای شورای نقاشی دیواری به مرور کنار رفتند تا اینکه در دور جدید افراد دیگری مانند حسین خسروجردی، عبدالحیسنی، اسکندری و نادعلیان شرکت کردند و آنها هم به دلیل مصوب نشدن آیین‌نامه، کناره‌گیری کردند.
این استاد دانشگاه در مورد شورای نقاشی اظهار کرد: شورا در سه دوره مدیریت سازمان زیباسازی تشکیل شد که متاسفانه نتوانست به اهداف خود برسد. پیشنهاد ما این بود که پنج الی هفت نفر از اساتید برجسته توسط رئیس سازمان زیباسازی معرفی و توسط شورای قبلی مورد تایید قرار بگیرند. همچنین یک نفر به عنوان نماینده سازمان زیباسازی به عنوان عضو تخصصی مشاوره بدهد.
وی درباره مباحثی که قرار بود در آیین‌نامه تصویب شود، گفت: اینکه چه دیوارهایی نقاشی شوند تا آلودگی بصری کمتری داشته باشیم، آثار زیرنظر چه اساتیدی نقاشی شوند، سهم استاد و شاگرد چقدر باشد و طبقه‌بندی آنها به ماندگار، نیمه ماندگار و موقت از جمله مسائلی بودند که مورد توجه ما قرار داشت.
|
اینکه چه دیوارهایی نقاشی شوند تا آلودگی بصری کمتری داشته باشیم، آثار زیرنظر چه اساتیدی نقاشی شوند، سهم استاد و شاگرد چقدر باشد و طبقه‌بندی آنها به ماندگار، نیمه ماندگار و موقت از جمله مسائل مورد توجه ما در شورا بود. |
کفشچیان مقدم اضافه کرد: تهیه یک بانک اطلاعاتی از هنرمندان این رشته از دیگر خواسته‌های ما بود. درعین حال شهرداری به دلیل قدرت خود، می‌تواند بناهای معماری شهر را ساماندهی کند. نماهای معماری جز حقوق شهروندی است و هر مالکی نمی‌تواند نمای شهری را آلوده کند.
وی از تمایل این شورا برای نقاشی‌های دیواری گیاهی خبر داد: گرایش ما به سمت دیوارنگاریهای گیاهی بود تا موجب تقویت شرایط زیست محیطی شود. تهران به علت کمبود فضای سبز باید به سمت دیوارهای عمودی و دیوارنگاریهای گیاهی برود.
این نقاش درباره سهیم کردن دانشجویان دانشکده‌های هنری در این طرح گفت: ما در سال 84 پیشنهاد دادیم که با وجود تدریس نقاشی در 20 دانشکده هنری و 400 دانشجویی که در این رشته تحصیل می‌کنند، می‌توان از توانایی‌های آنها استفاده کرد.
کفشچیان مقدم افزود: در رشته نقاشی حداقل سالی یک‌بار یک نقاشی دیواری توسط دانشجویان خلق می‌شود و می‌توان از طریق دانشکده‌ها و سازمان زیباسازی طرح دانشگاه‌ها به دیوار شهرها برود.
وی ادامه داد: تا وقتی که ما در شورای نقاشی دیورای بودیم این طرح به جایی نرسید و نمی‌دانم سرنوشت آن چه شد اما در دانشگاه تهران سعی کردم آن را اجرا کنم. می‌‌دانم در دانشگاه هنر هم پیگیری می‌شود. سازمان زیباسازی می‌تواند نقاشی دیواری دانشجویان را ببیند و قراردادهایی را با آنها منعقد کند تا آثار خوب اجرایی شوند و به سطح شهر بروند.
نظر شما