عبدالمجید حسینی‌راد، یکی از اعضای سابق شورای نقاشی که به گفته خودش تا چند ماه قبل نیز در این نهاد عضویت داشت اما به دلیل ناکارآمدی از آن خارج شد، در مورد دغدغه‌های شورا به خبرنگار مهر گفت: من جز شورای نقاشی دیواری بودم که در سال 81 آیین‌نامه‌ای برای استاندارد کردن اصول و قواعد این هنر در ایران برگزار شد و تا چند ماه قبل همچنان از اعضای این شورا محسوب می‌شدم.
وی افزود: هیچ‌وقت آیین‌نامه‌ای که در سال 81 با اعضای شورا برای استاندارد کردن نقاشی دیواری تدوین شد، به تصویب نرسید و متاسفانه قانون الزام‌آوری برای شهرداری‌ها و سازمان‌های زیباسازی هر منطقه در این زمینه نداریم که بتوانیم به شکل قانونمندی این آثار هنری را در سطح شهر سامان دهیم و روی آن نظارت کنیم.
حسینی‌راد ابراز کرد: عملا وضعیت رسیدگی به نقاشی‌های دیواری تغییری نکرده و حتی الان بدتر هم شده است. نقاشی‌های دیورای تهران ناهنجار هستند و از نظر ارزش هنری مبتذل و سخیف به شمار می‌روند برای نمونه می‌توان به آکواریومی که در بزرگراه نواب به تصویر کشیده شده است، اشاره کرد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نقاشی‌های دیواری تهران با معیارهای شهری منطبق نیستند، افزود: هر منطقه‌ای می‌تواند آثار خاص و متناسب با روحیات آن منطقه داشته باشد. در تصویرکردن نقاشی‌های دیواری در هر محله باید به وضعیت اشتغال، مردم منطقه، وضعیت اقتصادی، معماری و ارتباط آن با افراد پیاده و سواره توجه کرد.
وی با بیان اینکه باید نوع رنگبندی و موادی که روی دیوارها استفاده می‌شوند، مورد بررسی قرار بگیرد، گفت: تا چند ماه قبل که من در شورای نقاشی دیواری بودم، متوجه شدم این شورا خیلی تصمیم‌گیرنده نیست و نظراتش مورد توجه قرار نمی‌گیرد. سعی کردم تمام همکاری خودم را در این زمینه انجام دهم اما زمانی که متوجه شدم عملکرد مطلوب را ندارد، ترجیح دادم دیگر حضور نداشته باشم.
حسینی‌راد نتیجه گرفت: شرایط هدایت پروژه‌های هنری شهر تهران از نظر مدیریت و کنترل مطلوب نیست. گویا ساز و کارهای لازم برای اجرای کارهای هنری وجود ندارد و تغییر مدیریت‌ها و نبود یک سیستم یکپارچه موجب بی‌نظمی در این حوزه شده است.
نظر شما