داشتن پشتکار و امید شاخص‎های متفکران پیشرو هستند

دکتر بهرام امیر احمدیان درمورد علل ماندگاری اندیشه‎های متفکران پیشرو به خبرنگار مهر گفت: بزرگان علم و ادب و اندیشه ویژگیهایی داشتند که موجب تمایز آنها با دیگر افراد جامعه شد و باعث شد دیگر کسانی و متفکرانی نتوانند از قبیل آنها خلق شوند و یا از آنها جلو بزنند. یکی اینکه به کار خودشان ایمان داشتند دوم اینکه اینان پشتکار زیادی داشتند ودر کارهایشان با آن ایمانی که داشتند پیش می‎رفتند. سوم اینکه اینان هیچ وقت ناامید نمی‎شدند آزمایشها و کارهای زیادی می‎کردند و با صبر و حوصله کار می‎کردند.

این استاد مطالعات روسیه شناسی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران درمورد انگیزه‏های این متفکران پیشرو همچنین اظهارداشت: به نظر می‏رسد شرایط زندگی این متفکران انگیزه‎هایی برای کار آنها فراهم می‎آورده شرایط اجتماعی و سیاسی که آنها در آن بسر می‎برده‎اند. حیات سیاسی آنان ، اینها را در یک تنگنا قرار می‎داده که برطرف کردن این تنگناها انگیزه‏ای برای خلق آثارشان و تأملات آنها و به جلو رفتنشان بوده است. یا اینکه شرایط اجتماعی و سیاسی آنان خیلی دوره شکوفایی بوده و باعث شکوفایی ذهن و اندیشه آنان شده است. یکی دیگر از انگیزه‏هایشان این بوده که توسط کسانی حالا چه حکام زمانه و یا مسئولان کشوری حمایت و تشویق می‎شدند برای مثال ابن سینا در دربار از مقام و اهمیت خاصی برخورداربود و کتابخانه‏ای که کسان دیگری از آن بهره مند نبود در اختیارش بود.

این محقق و پزوهشگر حوزه علوم سیاسی درادامه تصریح کرد: درجوامع دیگر هم به علم این پیشروان نیاز داشتند و منابع کافی در اختیار آنها گذاشته می‎شد. زندگی فردی آنها هم قابل تأمل است به جهت اینکه شادکامیها و ناکامیهای آنان در زندگی تأثیر بسزایی در خلق آثارشان داشته است و انگیزه و محرکی برای آن بوده است. دیگر اینکه درکنار هر مرد موفقی یک زن بزرگی وجود دارد که این مردان بزرگ را پرورش داده‏اند.

امیراحمدیان درمورد کم شدن این متفکران پیشرو در جهان معاصر هم گفت: به جهت گستردگی شاخه‎های مختلف علوم، دیگر متفکرانی که شاخص باشند مطرح نیستند یعنی در همه زمینه‏ها آگاهی داشته باشند . چه بسیار دانشمندان جوانی هستند که درشاخه کوچکی کار می‎کنند و در آن حوزه متخصص هستند ولی زیاد شناخته نمی‎شوند . بنابراین از کمیت متفکران پیشرو کم نشده است ولی اینکه دیگر آنها آشکار و شاخص نیستند شاید بتوان گفت که شرایط جامعه دیگر نتوانسته است همچنین نابغه‎هایی را خلق بکنند.

این نویسنده و مترجم درباره شیوه مواجهه با این بزرگان اندیشه هم تصریح کرد: یکی اینکه از این بزرگان تجلیل بشود و همایشهای بزرگداشتی برای آنان برگزار بشود. به نظر می‏رسد این کار انگیزه‏ای برای جوانان و نسلهای بعدی بوجود می‎آورد تا این متفکران پیشرو را سرمشق زندگی خود قرار دهند. دوم اینکه من پیشنهاد می‎کنم  که در کتابهای درسی دانش آموزان راجع زندگی و آثار این متفکران مطالبی درج شود. چراکه کتابهای درسی در سطح ملی و میلیونی چاپ می‏شوند و از کتابهای غیردرسی با تیراژ کم ، تأثیر بسیار زیادتری دارند. هنوز مطالب و اشعار کتابهای درسی نسل ما در ذهن ما باقی مانده است. دیگر اینکه تصاویر این بزرگان روی اسکناسها و سکه‎ها حک شود زیرا گردش و جریان این پولها خیلی زیاد است و سبب ماندگاری نام و خاطره این بزرگان در اذهان می‎شود.

وی درپایان یادآورشد: معابر و اماکن هم با نام آنها نامگذاری بکنیم زیرا این کار سبب جاودانه شدن نام این متفکران در ذهن فرزندانمان می‎شود.