به گزارش خبرنگار مهر، هندبال سال 89 را بدون رئیس آغاز کرد تا دل نگرانی های اهالی این رشته بیشتر از پیش شود. هرچند برخی از منتقدان همیشگی مدیریت علیرضا رحیمی قبول استعفای این مدیر 17 ساله را هدیه ای به جامعه ورزشی هندبال قلمداد کردند اما مشخص نشدن تکلیف سرپرست فدراسیون از اسفند 88 تا اردیبهشت 89 ضربه بزرگی را به بدنه تیم‌های ملی این رشته زد.
اوایل اردیبهشت ماه؛ جلال کوزه گری نایب رئیس وقت فدراسیون با حکم سازمان تربیت بدنی به عنوان سرپرست کار خود را آغاز کرد اما نبود منابع مالی و مشکلات مدیریتی و مشخص نبودن سرمربیان تیم‌های ملی باعث شد تا نیمه خردادماه اردوهای تیم ملی تشکیل نشده و تیم نوجوانان در شرایطی راهی مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جام جهانی در امارات شود که تنها 20 روز اردو را پشت سرگذاشته بود.
تیم نوجوانان کشورمان با وجودیکه مدافع عنوان قهرمانی آسیا بود نتوانست در چهارمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا از عنوان پیشین خود دفاع کند و بدتر از آن اینکه با قرار گرفتن در رده پنجم آسیا جواز حضور در رقابت‌های جهانی را هم از دست داد.
تغییر مدیریت یک باره فدراسیون هندبال در شرایطی رخ داد که تهران میزبان دوازدهمین دوره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا بود. تیم جوانان کشورمان در غیاب تیم مطرحی چون کویت بر سکوی سوم آسیا ایستاد تا بتواند ذره ای از ناکامی تیم نوجوانان را جبران کند. این مقام سومی و جواز اولین حضور تیم ملی جوانان در مسابقات جهانی باز هم نتوانست رضایت جامعه هندبال را بدست آورد.
استخدام یک مربی ناشناس به نام "ماجک" از اسلوونی و حضور در دو تورنمنت بین المللی مجارستان و قطر نگرانی ها را برای حضور موفق تیم در بازیهای آسیایی گوانگجو و تکرار عنوان سومی دوره قبل افزایش داد.
این نگرانی به حدی بود که کمیته ملی المپیک در اعزام هندبال به گوانگجو تردید داشت اما اعتماد مسئولین و اصرار جامعه هندبال با کسب مقام نایب قهرمانی و صعود یک پله ای در این رقابت‌ها به تمام روزهای سیاه هندبال در یک سال گذشته پایان داد تا کوزه‌گری بتواند با خیالی آسوده به فکر حضور در انتخابات این فدراسیون باشد.
کسب مقام دومی تیم ملی در بازیهای آسیایی گوانگجو به حدی غیر منتظره بود که مجید ارزه‌گر رقیب کوزه گری در انتخابات، گفت:" این فدراسیون و تیم ملی آن همان فدراسیون قبلی است و با گذشت این زمان کوتاه نمی‌توان کارهای صورت گرفته یا نتایج بدست آمده را مثبت یا منفی قلمداد کرد."
شاید کوزه گری هرگز فکر نمی‌کرد با همان تیمی که اسفندماه سال گذشته در جام ملتهای آسیا به زور در رده هفتم ایستاد، بتواند مقام دومی بازیهای آسیایی را برای ایران به ارمغان بیاورد. بسیاری این عنوان نایب قهرمانی را خوش شانسی تلقی کردند. خوش شانسی که توانست نایب رئیس فدراسیون را که در زمان مدیریت رحیمی در حاشیه قرار داشت یک باره به سرپرست و بعد به رئیس ارتقاء جایگاه دهد.
نتایج به دست آمده از حضور نمایندگان ایران در رقابت‌های بینالمللی مختلف سال جاری به شرح زیراست:
* عنوان پنجمی تیم نوجوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا(تیرماه- امارات)
* عنوان سومی تیم جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا و راهیابی تیم جوانان به مسابقات جهانی(مردادماه-تهران)
* عنوان قهرمانی تیم الف ایران در تورنمنت بین المللی "بالاتون" مجارستان (مردادماه)
* عنوان قهرمانی تیم هندبال دانش آموزی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا( شهریورماه- ماکائو)
* عنوان چهارمی تیم ذوب آهن اصفهان در سیزدهمین دوره جام باشگاه های آسیا( مهرماه- بیروت)
* عنوان پنجمی تیم فولاد مبارکه سپاهان اصفهان در سیزدهمین دوره جام باشگاه های آسیا(مهرماه- بیروت)
* عنوان نایب قهرمانی تیم هندبال بزرگسالان در تورنمنت بین المللی قطر(آبان ماه)
* عنوان نایب قهرمانی تیم هندبال بزرگسالان در بازیهای آسیایی گوانگجو(آبان ماه- چین)
* عنوان هشتم تیم بانوان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جهانی(دی ماه- قزاقستان)
مطمئنا این نتایج نمی‌تواند ملاک ارزیابی مناسبی برای عملکرد کوزه گری در ریاست 10 ماهه اش در فدراسیون هندبال باشد. تیم های نوجوانان و جوانان و بزرگسالان و حتی بانوان با کمترین اردوهای تدارکاتی، بدون حضور مربیان سرشناس و با همان پتانسیل قبلی درمسابقات مختلف شرکت کردند.
اما امسال تیم‌های باشگاهی کشورمان هم نتوانستند سال موفقی را در میادین برون مرزی پشت سر بگذارند. فشردگی برنامه‌های تیم ملی با تیم‌های باشگاهی و برگزاری دو لیگ در ابتدا و انتهای سال، ضربه بزرگی را به بدنه تیم‌های باشگاهی زد. تیم ذوب آهن اصفهان دارنده مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا در سال 88 به عنوان چهارمی قناعت کرد و تیم فولاد در رده پنجم ایستاد.
مسابقات قهرمانی بانوان آسیا(قزاقستان) رویدادی بود که تیم ملی هندبال بانوان ما برای دومین بار در آن شرکت کرد. کسب مقام هشتم و آخری این تیم قابل پیش بینی بود. تدارکات نامناسب و مدیریت سلیقه ای در انتخاب بازیکنان و عدم نظارت فدراسیون این ناکامی بزرگ را رقم زد.
اما امسال لیگ هندبال با 5 ماه تاخیر بعد از بازیهای آسیایی گوانگجو برگزار شد. لیگ هندبال امسال برای اولین بار طلسم 10 تیمه بودن را شکست و با 12 تیم کار خود را آغاز کرد. این رویکرد فدراسیون قابل تقدیر بود اما حضور تیم های ضعیف و بدون امتیاز در ته جدول، نشان داد که ظرفیت لیگ برتر هندبال ایران همان 10 تیم است.
تغییر مدیریت فدراسیون هندبال در سال 89 باز هم نتوانست به رشته هندبال ساحلی کمک کند. ساحلی بازان هندبال که عنوان قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا را در کارنامه کاری خود دارند، برای دومین سال متوالی نه تنها حضور در مسابقات قهرمانی آسیا وبازیهای ساحلی آسیا را از دست دادند بلکه از برگزاری مسابقات قهرمانی کشور نیز محروم شدند تا نگرانی برای عدم تکرار این عناوین در سالهای بعد افزایش یابد.
اگر کسب مقام نایب قهرمانی در بازیهای آسیایی گوانگجو و مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در تهران را از لیست سفرهای تیم ملی خط بزنیم، هندبالی ها امسال نتوانستند عملکرد موفقی در میادین برون مرزی داشته باشند وشاید بیشترین اشکال در برنامه ریزی ها و عدم مدیریت مناسب یا چیدمان نامناسب افراد در بدنه داخلی فدراسیون باشد.
هرچند همین اهالی هندبال در روز انتخابات به کوزه گری رای دادند اما بیشتر آنها معتقدند که فدراسیون قبلی با ریاست علیرضا رحیمی شرایط مدیریتی بهتری داشت. نصیری عضو هیئت علمی دانشگاه و کاندیدای ریاست فدراسیون هندبال در همین رابطه می گوید:" هرچند رحیمی تک محور بود اما در مباحث مدیریتی قاطع‌تر و نسبت به هندبال شناخت بهتری داشت اما مدیریت جدید فدراسیون هندبال نسبت به قبل ضعیف‌تر شده است. "
بی شک فدراسیون هندبال این روزها همان راه قبلی را تنها با شیوه ای دیگر می پیماید. کوزه گری در مدت ریاست خود تلاش کرد تا با به کارگیری منتقدان قدیمی در مسند های مختلف و حتی کنارگذاشتن برخی از افراد حامی رحیمی، راه را برای مدیریت خود هموار کند. اما همین منتقدان که این روزها راه سکوت را پیش گرفته اند، با وجود کسب عناوین رنگارنگ تیم های ملی، روزی بر مدیریت فدراسیون در بخش های مختلفی چون مسابقات، داوران، بانوان، انتخاب اعضا تیم‌های ملی، مربیان و استانها انتقاد خواهند کرد.
نظر شما