به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه نزاویسیمایا گازتا در سر مقاله خود آورده است، ابتدا به بیانیه وزارت امور خارجه روسیه درباره تهاجم نظامی به لیبی اشاره می کند و می نویسد: روسیه طی بیانیه ای اعلام کرد که شرکت کنندگان در عملیات در منطقه پرواز ممنوع در لیبی به تأسیسات غیرنظامی هم ضربات وارد کردند. در همین رابطه وزارت خارجه روسیه از کشورهای مربوطه دعوت کرد از "توسل غیر گزینشی به زور" خودداری کرده و از این پس از حدود اعتبارنامه سازمان ملل خارج نشوند.
در این مطلب آمده است : اجرای منطقه "پرواز ممنوع" در لییبی بدون حمایت از سوی افکار عمومی جهان اتخاذ شد. استدلال‌‌های حقوقی برای این عملیتات که به عنوان "تجاوز انساندوستانه" از آن یاد شده، قابل بحث است. ما در لیبی شاهد جنگ داخلی هستیم که خصومتهای قبیله ای هم بدان اضافه شده است. قذافی و طرفداران وی بر حمایت قبایل قسمت غربی کشور متکی هستند در حالی که مخالفانش با قبایل قسمت شرقی لیبی ارتباط دارند.
در بخش دیگری از این مطلب به سیاست دوگانه و گزینشی در برخورد با مناقشه های جهان اشاره شده و آمده است: شورای امنیت سازمان ملل متحد که اجازه آغاز عملیات در لیبی را صادر کرد، اوضاع کشورهای دیگر و از جمله یمن و بحرین را نادیده گرفت و این در حالی است که ارتش و پلیس بحرین با پشتیبانی نیروهای امنیتی عربستان سعودی تظاهرات گسترده مخالفان را سرکوب کرده اند.
نزاویسیمایا گازیتا می نویسد: از گزارشهای رسانه‌‌های گروهی آمریکا بر می آید که اوضاع کشورهای حاشیه خلیج فارس در جلسات مقامات عالی دولت آمریکا مورد بحث و بررسی قرار گرفته و تصمیم اتخاذ شد که "از ثبات (یعنی از رژیم‌‌های حاکم فعلی) حمایت شود". شورای امنیت باید به گزینشی بودن این رفتار توجه کند. بدیهی است که گروه اندکی از کشورها از شعار پیشبرد دموکراسی برای دستیابی به اهداف ژئوپلتیکی خود استفاده می کنند. ما شاهد گرایشی هستیم که نگرانی‌‌های ما را شدت می بخشد. مداخله در جنگهای داخلی و مناقشات قومی در بعضی کشورها به یک عرف حققوق بین الملل تبدیل شده و به عنوان "تجاوز مشروع انساندوستانه" معرفی می‌شود. ولی هدف از این کار، برقراری رژیم‌‌های مناسب (برای غرب) یا تغییر نقشه جغرافیایی است. روسیه که حدود 20 سال است که بر اثر انفجارهای جدایی‌طلبان شمال قفقاز لرزه بر اندامش می افتد، با سراسیمگی نابخشودنی در روند ایجاد سابقه حقوقی مداخله بین المللی در مناقشات مدنی و قبلیه ای شرکت کرده است، غافل از اینکه همین مسئله می‌تواند برای روسیه پیش آید. به نظر می‌آید که این گونه اعمال (مداخله در مناقشات داخلی) نباید حتی به صورت رأی ممتنع در شورای امنیت سازمان ملل متحد مورد حمایت قرار گیرد.
در بخش دیگری از این مطلب به سیاست دوگانه و گزینشی در برخورد با مناقشه های جهان اشاره شده و آمده است: شورای امنیت سازمان ملل متحد که اجازه آغاز عملیات در لیبی را صادر کرد، اوضاع کشورهای دیگر و از جمله یمن و بحرین را نادیده گرفت و این در حالی است که ارتش و پلیس بحرین با پشتیبانی نیروهای امنیتی عربستان سعودی تظاهرات گسترده مخالفان را سرکوب کرده اند.
نزاویسیمایا گازیتا می نویسد: از گزارشهای رسانه‌‌های گروهی آمریکا بر می آید که اوضاع کشورهای حاشیه خلیج فارس در جلسات مقامات عالی دولت آمریکا مورد بحث و بررسی قرار گرفته و تصمیم اتخاذ شد که "از ثبات (یعنی از رژیم‌‌های حاکم فعلی) حمایت شود". شورای امنیت باید به گزینشی بودن این رفتار توجه کند. بدیهی است که گروه اندکی از کشورها از شعار پیشبرد دموکراسی برای دستیابی به اهداف ژئوپلتیکی خود استفاده می کنند. ما شاهد گرایشی هستیم که نگرانی‌‌های ما را شدت می بخشد. مداخله در جنگهای داخلی و مناقشات قومی در بعضی کشورها به یک عرف حققوق بین الملل تبدیل شده و به عنوان "تجاوز مشروع انساندوستانه" معرفی می‌شود. ولی هدف از این کار، برقراری رژیم‌‌های مناسب (برای غرب) یا تغییر نقشه جغرافیایی است. روسیه که حدود 20 سال است که بر اثر انفجارهای جدایی‌طلبان شمال قفقاز لرزه بر اندامش می افتد، با سراسیمگی نابخشودنی در روند ایجاد سابقه حقوقی مداخله بین المللی در مناقشات مدنی و قبلیه ای شرکت کرده است، غافل از اینکه همین مسئله می‌تواند برای روسیه پیش آید. به نظر می‌آید که این گونه اعمال (مداخله در مناقشات داخلی) نباید حتی به صورت رأی ممتنع در شورای امنیت سازمان ملل متحد مورد حمایت قرار گیرد.
نظر شما