به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، کارگرانی که از ترس از دست دادن امنیت شغلی ناپایدار خود در پس ناگفته هایی که دارند سکوت اختیار کرده و البته همچنان امیدوارند که اوضاعشان بهبود یابد.
کارگران که از زحمتکش ترین اقشار جامعه و چرخاننده چرخ اقتصاد کشور به شمار می آیند، در چرخش چرخ زندگی خود با مشکلات عدیده ای روبرو هستند و همواره هشتشان گروه 9 شان است.
کارگران از جمله محرومترین اقشار و طبقات کشور هستند که وضعیت دردمندشان گاه به فراموشی سپرده شده و حقوق و مزایایشان کمتر تأمین می شود.
علاوه بر این، بیشتر کارگران فاقد یک امنیت شغلی پایدار هستند و همیشه در نوک پیکان مشکلاتی از جمله تحریم ها، مشکلات تولید، نبود نقدینگی، عدم مدیریت صحیح مدیران کارخانه ها و ورشکسته شدن، صرفه جویی و کم کردن هزینه های
مصرف انرژی در کارخانه ها و چند شیفته شدن برخی کارخانه ها قرار دارند.

این درحالیست که برخی کارگران مجبورند در شیفت های شب نیز مشغول به کار باشند و گویی تمامی مشکلات تنها بر دوش کارگران است و آنها هستند که باید یک تنه بار همه این مشکلات را به دوش بکشند.
کارگر یکی از کارخانه های شهرک صنعتی آق قلا در خصوص مشکلات کارگران گفت: در سال های اخیر مشکلات کارگران افزایش یافته است و کارگران زیادی به دلیل ورشکست شدن کارخانه ها اخراج شده اند.
وی که به مدت دو سال است در یک شرکت صنعتی مشغول کار است افزود: تلاش ها برای بهبود وضعیت کارگران غیر قابل انکار است اما آنچه که در عمل مشاهده می شود این است که این قشر در زندگی روزمره خود با مشکلات عدیده ای مواجه هستند.
وی افزود: در شرکتی که مشغول به کار هستم، حقوق و مزایا به هیچ وجه در هر ماه پرداخت نمی شود و بعضی اوقات سه تا چهار ماه حقوق ها به تأخیر می افتد.
این کارگر بیان داشت: البته جای هیچ اعتراضی نیست چون اگر اعتراضی به وضعیت حقوق و مزایا باشد بلافاصله اخراج در
دستور کار مدیران کارخانه قرار می گیرد.
این کارگر در ادامه افزود: مشکل تاخیر در پرداخت شدن حقوق ها و گاهی پرداخت نشدن برای کارگرانی که خانواده گسترده تر و فرزندانی دارند بسیار اسفبارتر است و کارگران در تأمین معیشت روزانه دچار مشکلات عدیده ای هستند.
کارگر دیگری گفت: با توجه به هدفمند شدن یارانه ها و بالا رفتن نرخ تورم و افزایش قیمت ها، افزایش حقوق قشر کارگران متناسب با نرخ تورم نیست وتامین معیشت همچنان دغدغه اصلی و اولیه این قشر سختکوش است.
وی افزود: نبود ایمنی در محیط کار در برخی واحدهای تولیدی و صنعتی از مسائلی است که ما قشر کارگر با آن دست و پنجه نرم می کنیم و هر چند کارفرمایان موظف هستند همه وسایل و تجهیزات ایمنی را در اختیار کارگران خود قرار دهند اما بی توجهی برخی کارفرمایان باعث ناامنی محیط کار برای کارگران شده است.
وی در ادامه گفت: نگرش برخی کارفرمایان به کارگران نگاهی ابزاری و در راستای سوددهی است که برای سلامتی کارگر ارزشی قائل نیستند.
بیمه نبودن، انعقاد قراردادهای یکطرفه و سفید امضاء، متناسب نبودن حقوق با قانون کار، بالا بودن ساعات کار و کم بودن حقوق و دستمزدها از دیگر مشکلاتی است که برخی کارگران گلستان به آن اشاره کرده اند.
با توجه به آنچه گفته شد، پرواضح است که کارگران به عنوان قشر چرخاننده چرخ تولید و اقتصاد کشور، گویی در محاسبات کمتر دیده می شوند و میزان حقوق و مزایایشان هیچ گاه متناسب با مخارجشان نبوده است.
نظر شما