دکتر محمد ضیمران در گفتگو با خبرنگار مهر درمورد ضوابط و قوانین باور و تفکر گفت: درمورد باور و تفکر مکتبهای مختلف و رویکردهای گوناگونی وجود دارند. ازدوران افلاطون این بحث وجود داشته و افلاطون درکتابهای مختلف خود صحبت از ارتباط اندیشه و باور کرده و معتقد است که معرفت عبارت است از اعتقاد و باوری که به اثبات رسیده است. اندیشمندان بعدی هم همینطور مباحثی را مطرح کردهاند.
این استاد فلسفه هنر دانشگاه هنر در ادامه افزود: بعضی از مکاتب بین اندیشه و باور تفکیک ایجاد میکنند بدین ترتیب که باور را در یک حالت درونی و فردی میگذارند ولی مسیراندیشه را به جانب ایجاد رابطه علت و معلولی بر مبنای حقایق بیرونی تعبیر میکنند.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه درمورد اینکه آیا این قوانین و ضوابط جهانشمول و فراگیر هستند یا وابسته به سنت و فرهنگی خاص هستند نیز اظهارداشت: این ضوابط بیشتر به فرادادههای سنت داخل آن مکتب فلسفی تکیه دارند. برای مثال پوزیتویستها براین باورند که اعتقادات محصول تعامل محیط و ارگانیسم یا وجود بشر است. بنابراین آن را پدیدهای میدانند که بیشتر جنبه شخصی دارد. حال آنکه تفکر میل به جانب به شکل گیری معرفت دارد و آنرا پدیدهای میدانند که جنبه شخصی دارد درصورتیکه تفکرات و باورها پیش از اینکه جنبه شخصی داشته باشند جهانشمول هستند.
نظر شما