به گزارش خبرنگار مهر، دکتر مایکل بورووی رئیس انجمن بین المللی جامعه شناسی در مراسم آغاز به کار "همایش منطقه ای تفکر اجتماعی و جامعه شناسی در خاورمیانه معاصر" که صبح شنبه 7 خرداد در مرکز گنجینه اسناد ملی ایران آغاز به کار کرد در مورد "منظور از جامعه شناسی جهانی" سخنرانی کرد.
وی در ابتدا با اشاره به حوادث اخیر کشورهای اسلامی در خاورمیانه گفت: در مقایسه حوادث خاورمیانه با شورشهای دهه 90 اروپای شرقی با یک نوع خودانگیختگی و انفجار از درون در جامعه مواجه هستیم.
دکتر بورووی بر پرهیز از جهان شمول شدن شکل معینی از جامعه شناسی تأکید کرد و افزود: جامعه شناسی آمریکایی ممکن است خواسته یا ناخواسته روند تحقق نوعی امپریالیست جهانی باشد که بخواهد خود را به محلات و اجتماعات تحمیل کند و این هشدار من نسبت به پرهیز از جهان شمول شدن یک نوع جامعه شناسی بر اساس تجربه مکتب شیکاگو است؛ وقتی مکتب شیکاگو به دستاوردهایی رسید سعی کرد این دستاوردها را به تمام شهرها تعمیم دهد. با این کار جوامع از ویژگیهای خاص و یگانه خود تهی شده و در ذیل دستاوردهای نظریات این مکتب قابل تعبیر می شوند.
وی بر جامعه شناسی از منظر جامعه مدنی تأکید کرد و افزود: درست همانگونه که اقتصاددانان از منظر بازار و دانشمندان علوم سیاسی از منظر دولت به جامعه می نگرند جامعه شناسی نیز به جامعه مدنی توجه دارد.
دکتر بووروی تصریح کرد: جامعه مدنی نخستین بار در پایان قرن 19 در اروپا و در واکنش به گسترش ویرانگر بازارهای ملی، به ویژه بازارهای کار به وجود آمد. امروزه اقتصاد سرمایه داری یک خصیصه جهانی فرض می شود، اما خصیصه ای جهانی با نیرویی که خارج از کنترل دولتهای ملی است. ویرانگری این موج کنونی در بازاری کردن، از مرزهای ملی فراتر می رود، همانگونه که آن را در پدیده هایی مانند بحرانهای مالی، گرم شدن زمین و قاچاق انسان می بینیم. در مبارزه با این ویرانگری، جامعه مدنی نیز باید از مرزهای ملی فراتر رود همانگونه که به صورت بالقوه در جنبشهای اجتماعی، سازمانهای مردم نهاد و دین چنین می کند.
استاد دانشگاه آمریکا تأکید کرد: یک چنین جامعه شناسی جهانی متضمن تأملی خودآگاهانه بر موقعیتمان در جهان و پذیرش محدودیتها و همچنین بنیانهای ملی و اجتماعی دانش مان است. ما باید در توسعه جوامع مدنی که همه جهان را فرا می گیرند هم بسیار کوشا باشیم، و هم باید در آفرینش همان جهانی که مطالعه می کنیم شرکت جوییم؛ یعنی باید پروژه جامعه شناسی مردم مدار را با جدیت دنبال کنیم نه صرفا به خاطر اینکه از جامعه دفاع کرده باشیم بلکه برای آنکه یک جامعه شناسی جهانی را توسعه دهیم و آن را نیرومند سازیم. ما در عین محلی و منطقه ای بودن باید به روابط جهانی بیندیشیم.
مایکل بورووی در پایان با بیان اینکه جامعه شناسی جهانی با عقب گرد به سمت خاص گرایی تفاوت دارد، تأکید کرد: یک جامعه شناسی جهانی مستلزم این است که جامعه شناسی های ملی را از پایین به هم متصل کنیم. این جامعه شناسی نیازمند اجتماعی از جامعه شناسان است که از مرزهای ملی فراتر می روند، ولی از طریق گفتگوی میان جامعه شناسی های ملی ایجاد می شود.
نظر شما