به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روزنامه L’orient,Le jour، ترکیه در ابتدای جنگ سرد به ناتو پیوست تا در صورت حمله احتمالی شوروی بتواند از حمایت آمریکا برخوردار شود، اما حالا این کشور در خط اول قرار دارد؛ اگرچه رهبران ترکیه به طور قطع در پی سیاست امنیتی و خارجی مستقل هستند، اما اعتماد رو به رشدی که امروزه کشورها به ترکیه دارند، سبب شده است که همه خواهان اتحاد و همبستگی با آنکارا باشند.
سینان اولگن نویسنده این مقاله آورده است : در همین حال، همکاری ناتو و کشورهای اتحادیه اروپا به دلیل بحثهای مربوط به ترکیه و قبرس تا حدودی متوقف شده است. علاوه بر این، ترکیه در مخالفت شدید با اکثریت اعضای ناتو، بر این اعتقاد است که ایران و سوریه نباید به عنوان تهدید در نظر گرفته شوند و در اوج بحران لیبی در حالی که کشورهای ناتو آماده می شدند طرحهایی را در این کشور پیاده کنند تا دخالتی مثبت داشته باشد، رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه درباره ضرورت نداشتن دخالت نظامی در لیبی سخن گفت.
در ادامه این مقاله که از روزنامه چاینا دیلی نقل شده، آمده است : در نتیجه، برخی امروزه می گویند که ترکیه دارد به غرب پشت می کند. اما بسیار بهتر است که بگوییم ترکیه در حال توسعه دادن توانایی های خود است. ممکن است ترکیه برخی از کشمکش ها را با ناتو پیدا کرده باشد، اما موضع گیری هایش نشان دهنده توازنی مناسب میان وفاداری به متحدان و حفظ منافع ملی است.
تغییرات ژئوپلیتیک همچون پایان جنگ سرد و پس از آن تلاش برای استقرار دموکراسی در خاورمیانه سبب ایجاد اهداف جدیدی در راهبردهای سیاست خارجی ترکیه شده است. رهبران ترکیه "قدرت سخت" را بی اهمیت می شمرند و در حالی که به فرصتهای اقتصادی می اندیشند، تلاش می کنند با قدرت نرم به اهداف راهبردی خود دست پیدا کنند.
اولین نتیجه سیاست خارجی جدید ترکیه توازن قدرت میان نهادهای مدنی و نهادهای نظامی در این کشور است و یک نتیجه دیگری که چندان مهم نیست، ارتباط تغییر یافته میان ترکیه و غرب است.
در سالهای گذشته، شراکت دفاعی ستونی از روابط ترکیه با غرب ساخته بود. اما این یک ارتباط نامتقارن است که ترکیه در آن به عنوان یک مصرف کننده امنیت، به طور وسیعی به غرب وابسته بود. انتخابهای سیاست خارجی ترکیه طوری بود که این کشور را مجبور می کرد با ارائه دهندگان امنیت، در اتحاد قوی باقی بماند.
اما امروزه، کاهش یافتن منابع تهدید، به طور واقعی چنین رویکردهایی را تغییر داده و نیازهای ترکیه برای اتحاد با غرب را نیز کاهش داده است. علاوه بر این، رشد توانایی های ترکیه نیز سبب شده است که غرب دیگر به عنوان اهرم برایش مورد نیاز نباشد.
به هر حال امروزه ترکیه در شرایط بسیار خوبی قرار دارد و می توان امیدوار بود که با رهبری اردوغان، این کشور به زودی در منطقه به قدرت تبدیل گردد.
نظر شما