به گزارش خبرنگار مهر، کرمان در حالی سابقه یکصد سال روزنامه نگاری را یدک می کشد که، تنها موزه مطبوعات کشور را هم در حاشیه یکی از پیاده روها، دوشادوش مغازه ها آن هم در همسایگی بازار تاریخی در خود جای داده است اما این موزه علیرغم آنکه گنجینه های ارزشمندی از تاریخ و فرهنگ کرمان را دارد، در حال حاضر در وضعیت نامناسبی قرار گرفته و بیم آن می رود که اسناد و مدارکی که در ویترین های آن نگهداری می شود در آینده ای نزدیک به طور کامل از بین برود.
از زمان تولد و انتشار اولین روزنامه در ایران حدود یکصد و 80 سال می گذرد و در این میان چیزی که امروز شاهد آن هستیم از بین رفتن بسیاری از مدارک و آرشیوهایی است که گویاترین اسناد تاریخی ایران به حساب می روند.
به طور قطع یکی از دلایل اصلی این مسئله، نبود فضای مناسبی برای نگهداری این اسناد بوده است، زمانی بی اهمیتی نسبت به این موضوع بیش از پیش نمایان می شود که مشاهده می شود در هیچ یک از شهرها و مناطق کشور، حتی در پایتخت محلی برای نگهداری آثار و اسناد مطبوعاتی وجود ندارد.
در کرمان اما، با توجه به سابقه طولانی که در زمینه روزنامه نگاری وجود دارد و با توجه به تعدد روزنامه ها، که در حال حاضر مجوز بیش از یکصد نشریه صادر شده است به این موضوع توجه شد و در مردادماه 84 بود که موزه ای به نام مطبوعات در حد فاصل سه راه گنجعلیخانی تا سه راه شمال جنوبی شهر راه اندازی شد فضایی که با شرایط فعلی خود، هر بازدید کننده ای را به این نتیجه می رساند که به بدترین شکل ممکن تاریخ روزنامه نگاری کرمان زیر سوال برده شده است.
موسس تنها موزه مطبوعات کشورهم در گفتگو با خبرنگار مهر از اوضاع نامناسبی که این موزه دارد گلایه دارد.
پرس و جوی خانه به خانه و جمع آوری اسناد
محمد علی فردوسی که خود از روزنامه نگاران با سابقه کرمان است، به ماجرای راه اندازی این موزه اشاره کرده و می گوید: در سال 80 در دوره دومی که مسئول خانه مطبوعات کرمان بودم طی مراسمی از پیشگامان یکصد سال روزنامه نگاری کرمان با حضور دکتر باستانی پاریزی و بیشتر پیشکسوتان این حرفه که در قید حیات بودند و همچنین وابستگان آنهایی که از دنیا رفته بودند تجلیل شد.
وی می افزاید: با توجه به اینکه تنها مرجع سابقه درخشان روزنامه نگاری کرمان کتاب تاریخ مطبوعات نوشته "اسماعیل رزم آسا" بود هدف از برگزاری این مراسم، جمع آوری اطلاعات بیشتر و در نهایت راه اندازی مرکز اسناد و اطلاعات روزنامه نگاری کرمان بود، رایزنی ها انجام شد و با وجود وقفه ای در کار، سرانجام در سال83 به این نتیجه رسیدیم به جای راه اندازی مرکز اسناد و اطلاعات روزنامه نگاری، موزه مطبوعات راه اندازی شود.
وی ادامه می دهد: پیشنهاد راه اندازی این موزه به میراث فرهنگی استان داده شد دلیل این تقاضا هم از سویی مشارکت با این سازمان بود و از سوی دیگر مشکلات مالی تشکل صنفی خانه مطبوعات برای خرید و یا اجاره محلی برای نگهداری اسناد بود.
فردوسی می افزاید: در نهایت با استقبال، رئیس وقت میراث فرهنگی، مکان فعلی موزه برای بازسازی در اختیار خانه مطبوعات قرار گرفت.
وی در خصو ص مکان فعلی موزه می گوید: اینجا محل دفن دو تن از مشاهیر کرمان است، یکی "سید علویه" که در زمان حمله آقا محمدخان قاجار در دفاع از مردم کرمان کشته شده بود و دیگری مرحوم "ناظم الاسلام کرمانی" مورخ، نویسنده و روزنامه نگار که بنا به وصیت خودش بدون سنگ قبر در این محل دفن شده است.
وی اظهار می کند: همین دلایل کافی بود که این اتفاق را به فال نیک بگیریم و این محل را برای راه اندازی موزه انتخاب کنیم.
فردوسی در ادامه، به چگونگی جمع آوری اسناد و مدارک موجود در موزه اشاره کرده و می گوید: برخی از این مدارک با اطلاعاتی که از پیشکسوتان جمع آوری شده بود به دست آمد، اگر چه آنها هر چه داشتند به موزه هدیه کردند اما تعدادشان قابل توجه نبود و بعضی در اثر عدم نگهداری صحیح، موریانه خورده و مستهلک شده بودند.
فردوسی اضافه می کند: به هر حال طی مدت چهار ماه پرس و جوی خانه به خانه، هر آنچه که در انباریها و چمدان های قدیمی به دست آمد بازسازی و در محل فعلی جای داده شد.
تغییر سرنوشت موزه با تغییر مدیریت/ موزه باید در اختیار خانه مطبوعات باشد
فردوسی می گوید: در آن زمان امیدوار بودم که پس از گشایش موزه، همه کسانی که از این اسناد و مدارک در اختیار دارند تشویق شده و آثار خود را به موزه می دهند اما از آنجا که با تغییر مدیریتها اهداف اصلی کمرنگ می شود این اتفاق گریبانگیر موزه مطبوعات کرمان هم شد.
فردوسی می گوید: در ابتدا قرار بود موزه مطبوعات با مشارکت خانه مطبوعات و میراث فرهنگی اداره شود ولی این اتفاق نیفتاد و مدیران وقت و بعد میراث فرهنگی نیز با مصلحت اندیشی و علیرغم مذاکرات فراوان در مورد واگذاری مدیریت این مجموعه به خانه مطبوعات، اهمیتی به این موضوع ندادند و این تساهل باعث شد که اسناد گرانبهای این مجموعه دستخوش تورق بازدیدکنندگان قرار گیرد و حتی برخی نیز در اثر عدم دقت در نگهداری صحیح کیفیت خود را از دست بدهند.
اسناد در حال نابودی است
موسس تنها موزه مطبوعات کشور در حالی که از وضعیت فعلی موزه گلایه مند است می گوید: در طول شش سالی که این موزه راه اندازی شده نه تنها گسترش پیدا نکرده بلکه اسناد موجود که با خون دل جمع آوری شد نیز در حال نابودی است فردوسی برای نجات این موزه، پیشنهاداتی دارد.
وی می گوید: بارها با مراجعه به مسئولان میراث فرهنگی خواستار تغییر در مدیریت موزه شدم چرا که طی تفاهم نامه ای که در ابتدای راه اندازی موزه با مدیر وقت میراث داشتیم، قرار شد مدیریت فرهنگی این مجموعه به خانه مطبوعات واگذار شود اما این کار محقق نشد،همچنین در ابتدا قرار بود مغازه های جنب موزه که به گفته مسئولین میراث متعلق به این مجموعه است به آن اضافه شود و بازسازی زیربنایی انجام شود ولی در حال حاضر اینکار هم انجام نشده و امکان تخریب این محل وجود دارد.
کمبود فضا؛ مشکل اصلی موزه
فردوسی همچنین می گوید: حدود یک ماه پیش با مدیر فعلی سازمان میراث فرهنگی کرمان درباره این موزه صحبت کرده ام که در پاسخ گفته شد که مشکل اصلی موزه محل فعلی آن است چرا که به دلیل کم بودن فضا، قدرت مانور برای تجهیز آن وجود ندارد همچنین وعده داده شده که در آینده، فضای بزرگی را در اختیار موزه قرار خواهیم داد.
وی تصریح می کند: هم اکنون ساعات کار موزه مشخص نیست و در بسیاری از اوقات موزه تعطیل است.
نظر شما