به گزارش خبرنگار مهر، بسیاری از اقوام مختلف کشور از جمله ترکمن، سیستانی، بلوچ، کتول، مازنی، قزلباش، رامیانی، و نیز ساکنان مناطقی نظیر زیارتی، شاهکوهی و بالاجاده در این گلستان زندگی می کنند که هرکدام پوشش و البسه مختص قوم خود را دارند.
کاربردی کردن طرح ها و نقوش البسه محلی و سنتی در مدل لباس های امروزی و تشویق و ترغیب بانوان به استفاده از این نوع پوشش می تواند طرح دشمنان برای ترویج پدیده بدحجابی را با شکست روبرو سازد.
به تاکید کارشناسان، البسه و پوشاک نشانگر فرهنگ، باورها و اعتقادات هر قوم است و درحال حاضر هنرمندان گلستانی در 20 رشته مرتبط با لباس محلی اقوام بومی گلستان و 50 رشته مرتبط با لباس محلی اقوام غیربومی مشغول فعالیت و تولید صنایع دستی هستند.
البسه قوم ترکمن، قزاق، قزلباش، کتول، رامیان، زیارت، شاهکوه و بالا جاده و ... از جمله پوشاک محلی اقوام بومی گلستان است و سایر اقوام ساکن دراین استان نیز هرکدام دارای البسه و صنایع دستی خاص خود هستند که معرف قوم، فرهنگ، باورها و اعتقادات آنان است.
یک هنرمند صنایع دستی گلستان که سالهاست در زمینه لباسهای محلی تلفیقی کار می کند و بازنشسته نیروی انتظامی است، می گوید: سالهاست در زمینه آسیب شناسی و حجاب و فرهنگ پوشش از دیدگاههای مختلف بحث و کارشناسی می شود.
سیما اکبرزاده زنگانه در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: همه آرزویم اینست که برای ترویج پوشش ایرانی با حفظ شئونات اسلامی گام برداریم، زیرا پوشش های محلی شادابی و نشاط را به همراه دارد.
وی اظهار داشت: در حال حاضر متاسفانه کودکان نیز همانند بزرگترها لباس می پوشند واین لباس های جدید فاقد هویت بومی و محلی است.
وی عنوان کرد: صنایع دستی راهی است که می توان برای ترویج و کاربردی شدن لباس های بومی و محلی گارم برداشت و تلفیق لباسهای محلی از جمله شیوه هاست.
اکبرزاده زنگانه، مواد اولیه برای دوخت لابسهای محلی تلفیقی را پارچه های ساتن، مخمل و آستر مرغوب به همراه نوارهای تزیینی و پولک اعلام کرد.
این هنرمند صنایع دستی که دوره آموزش پولک دوزی صنایع دستی را فرگرفته و دارای مدرک تخصصی این هنر است، بیان داشت: با الهام گرفتن از لباس های مخلی جنوب، شمال، شرق و غرب کشور در ساخت لباسهای محلی تلفیقی استفاده می کنم.
وی که اکنون در بازارچه صنایع دستی قیصریه گرگان فعالیت دارد، گرانی قیمت مواد اولیه را از جمله مسائلی می داند که استقبال از این نوع پوشش ها را کم کرده است.
اکبر زاده زنگانه افزود: بسیاری از بچه ها و کودکان تمایل به استفاده از لباسهای محلی را دارند ولی یا قادر به خرید نیستند و یا والدین آنها لباسهای خارجی و تنگ و تاریک را ترجیح می دهند.
لباسهای محلی بازاری ندارد
وی اظهار داشت: لباسهای محلی متاسفانه بازاری ندارد و به همین منظور مجبور شدم به تهیه تولید، روسری، کلاه، عروسک و کیف عروسکی با پوشش محلی که ابداع خودم است، بپردازم.
این هنرمند صنایع دستی عنوان کرد: لباسهای تلفیقی از لباسهای سنتی ایران با شیوه مدرن هستند که شامل شلوار، پیراهن، جلیقه، مخمل آستردوز برای دختران، روسری و برای پسران با حذف دامن، کلاه را شامل می شود.
وی قیمت هر دست لباس دخترانه را 35 هزار تومان و هر دست لباس پسرانه را 30 هزار تومان ذکر کرد.
سیما اکبر زاده زنگانه، تنوع رنگ و نوارهایی که به شکل زیگزاگ است را از نشانه های لباسهای محلی تلفیقی دانست.
این هنرمند گلستانی بیان داشت: متاسفانه هزینه مواد اولیه برای دوخت لباسهای محلی به دلیل قیمت پارچه ساتن، مخمل، نوار و پلوک درشت در ماههای اخیر باعث افزایش قیمت تولید شده است.
وی افزود: سعی شده با کمترین سود کارمزد این لباسها به فروش رسانده شود و نیاز به حمایت از این رشته است.
اکبرزاده زنگانه اظهار داشت: مردم فکر می کنند، لباسهای محلی بیشتر جنبه تجملی داشته و گران است و رنگ بندی موجود در
این لباسها به فرد و اطرافیان انرژی مثبت می دهد و فضا را شاد و کودکان را بانشاط می کند.
این هنرمند صنایع دستی اظهار داشت: شرکت در نمایشگاههای مختلف برای معرفی لباسهیا محلی تلفیقی ایران زمین امری ضروری است.
وی یاداورشد: اطلاع رسانی در صدا و سیما و مطبوعات، تهیه و تولید فیلمهای مستند و داستانی برای کاربردن شدن و احیای لباسهیا محلی نقش موثری دارد.
وی تاکید کرد: این لباسها راحت و سبک بوده و پوشش کامل از نظر حجاب دارد.
در حال حاضر به دلیل تبلغات وسیع، گسترش شهرنشینی و زندگی صنعتی، بسیاری از دست بافته های سنتی و پرپیشینه صنایع دستی و البسه محلی گلستان کاربرد خود را به عنوان تن پوشش از دست داده اند و در کنج صندوقچه ها خاک می خورند.
............................................
گزارش : علیرضا نوری کجوریان
|
نظر شما