علی موذنی در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با ضرورت تدوین منشور اخلاق نویسندگی، با اشاره به اینکه اخلاق را باید در دو حوزه فردی و جمعی مورد توجه قرار داد، اظهار داشت: به نظر من در حوزه اخلاق جمعی باید یک مرامنامه اخلاقی برای نویسندگی تدوین شود، اما این موضوع باید جنبه حقوقی داشته باشد؛ چون در حوزه فردی شاید کسی نخواهد تن به این موضوع دهد، اما در صورت وجود یک الزام حقوقی برای این موضوع می‌توان مساله منشور اخلاق نویسندگی را پذیرفت.
وی با بیان اینکه نحوه تهیه این مرامنامه موضوعی است که باید بیشتر از هر چیز به آن توجه کرد، ادامه داد: برای تهیه چنین مرامنامه‌ای بد نیست نویسندگان و اهالی قلم نیز در تهیه آن دخالت داده شوند. به عبارت دیگر، اگر متن چنین منشوری به رویت و امضا و تایید آنها برسد، قابلیت اجرایی آن بیشترخواهد بود.
نویسنده رمان «مامور» افزود: قاعدتاً تدوین چنین منشوری را باید از وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانست، اما به دلیل اینکه این نهاد، اعتبار چندانی میان نویسندگان ندارد؛ در صورتی که به صورتی غیردولتی و با حضور و مشارکت اهالی قلم تهیه شود، می‌توان امید داشت که لااقل از سوی نویسندگان این منشور خوانده شود.
موذنی در ادامه افزود: انسان طبیعتا گرایش به خیر و پاکی دارد و در صورتی که این گرایش در میان اهالی قلم تبدیل به یک منشور و مرامنامه مکتوب شود، می‌تواند در رفتار اجتماعی آنها تاثیر بگذارد.
نویسنده رمان «ملاقات در شب آفتابی» ادامه داد: برخی رفتارهای موجود در میان اهالی قلم شایسته آنها نیست و نوعی سرزنش عمومی را برای آنها به همراه دارد. این موضوع به خاطرآن است که بسیاری از موضوعات اخلاقی به صورت نانوشته میان اهالی قلم وجود دارد و بد نیست چنین منشوری نوشته شود تا شاید به واسطه آن این جماعت نیز بیشتر هوای هم را داشته باشند.
موذنی همچنین گفت: نویسندگان پراکنده‌ترین قشر فرهنگی در ایران به شمار می‌روند و هنوزصنف نویسندگان در کشور ما شکل و ساختاری ندارد وهر اتفاقی که برای فردی در این حوزه رخ می‌دهد، تنها برای خود اوست و اثر جمعی ندارد. به همین خاطر به نظرم بد نیست چنین منشوری تهیه شود تا این پراکندگی به واسطه آن کاهش بیابد.
نظر شما