بی‌توجهی به اقشار مذهبی در اکران رمضان/ انتخاب‌ غلط به طرح صدمه می‌زند

تجربه موفق "آکواریوم" تهیه‌کننده‌ها و پخش‌کننده‌ها را به فکر استفاده مفیدتر از این فصل اکران کرد به گونه ای که اکران عید فطر بطور جدی در اولویت پخش کنندگان قرار گرفت. پیشتر فیلم‌هایی ماه رمضان روی پرده می‌رفتند که نمایششان در این ماه یک رفع تکلیف بزرگ بود! این آثار در هیچ ماهی نمی‌توانستند مخاطبی داشته باشند و به این دلیل در جدول اکران قرار می‌گرفتند که در آن زمان فیلمی قرارداد اکران نداشت!

 

به دنبال این شرایط در سال 88 طرح اکران رمضان اجرا شد که از اذان مغرب تا اذان صبح مردم می‌توانستند به تماشای فیلم بنشینند، طرحی که اگر چه با استقبال فیلمسازان مواجه شد اما با مخالفت جدی قشر مذهبی همراه بود. محتوای این اعتراض‌ها به دلیل همخوانی نداشتن طرح مذکور با فضای معنوی ماه مبارک رمضان بود و بلاخره طرح در سال 89 اجرا نشد.

 

اما در سال 90 ظاهرا قرار است این طرح به شکل و شمایلی دیگر اجرا شود، با این تفاوت که تنها دو سانس به سانس‌های معمول سینماها اضافه می‌شود و چهار فیلم هم از سوی شورای صنفی با عناوین "سفر سرخ"، "مامان بهروز منو زد"، "یوسف پیامبر" و "هفت پرده" پیشنهاد شده که سینماداران درصورت تمایل این فیلم‌ها را در دو سانس اضافه شده یعنی تا یک بامداد نمایش دهند که البته هنوز نمایش این فیلم‌ها قطعی نشده است.

 

لازم به نظر می‌رسد چند نکته در رابطه با طرح پیشنهادی سال 90 عنوان شود: هر سال و در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان برنامه‌ریزی‌ها برای اکران ویژه این ماه شروع می‌شود، نه زودتر و نه از یک سال قبل! به سنت سینمای ایران همه چیز در دقیقه 90 شکل می‌گیرد و همین برنامه‌ریزی‌ها است که باعث می‌شود کمتر از 15 روزمانده به شروع ماه رمضان شورای صنفی هنوز درباره ترکیب فیلم‌ها به نتیجه نرسد.

 

ترکیب فیلم‌ها درست تعیین نشود و تبلیغات برای نمایش فیلم‌ها وجود نداشته باشد، شبکه آی فیلم قرار است مجموعه "یوسف پیامبر" را پخش کند و این فیلم همزمان ماه رمضان روی پرده هم می‌رود، طبیعی است که نمی‌توان انتظار استقبال از این فیلم را برای مخاطب داشت.

 

طرح فعلی باقی مانده طرح ماه رمضان است که دو سال پیش با استقبال برگزار شد، این طرح پارسال با محدودیت‌هایی و به شکلی دیگر اجرا شد و به اندازه سال 88 موثر و در جذب مخاطب موفق نبود، امسال قرار است فیلم‌هایی در این طرح روی پرده بروند که می‌توان انتظار داشت در بهترین فصل اکران هم امکان جذب مخاطب ندارند، چه رسد به نمایش در ساعات پایانی شب در ماه رمضان و بدون تبلیغات. اکران این گونه فیلم‌ها معنای از سر باز کردن دارد و مطمئنا رونقی به سالن‌ها نمی‌دهد.

 

یک موضوع دیگر را هم نباید فراموش کرد، مجموعه‌های مناسبتی تلویزیون در ماه رمضان حال و هوایی معنوی و مذهبی دارند و به همین دلیل اقشار مختلف از جمله خانواده‌های مذهبی پای این مجموعه‌ها می‌نشینند، با نمایش فیلم‌هایی که مایه معنوی و مذهبی دارند و توجه به خواست و سلیقه مخاطب در این ماه، می‌توان اقشار مذهبی را ماه رمضان با سینما آشتی داد.فرصتی که هرگز از سوی دست اندرکاران سینما جدی گرفته نشد.قطعا در طول سال فیلمهایی با محتوای معنوی تولید می شوند که ماه رمضان فرصتی است برای خوب دیده شدن این فیلمها.

 

این بدان معناست که اینگونه فیلمها در سر گروه ودر سانسهای کامل و حتی تا اذان صبح می تواند اکران شود تا هم فیلمهای دینی جایگاهی برای اکران پیدا کنند، هم از لحاظ اقتصادی اینگونه فیلمها توجیه پیدا کنند و هم دلیل سینمارفتن مردم در این ماه مشخص و معین شود.

 

اما در شکل فعلی حتی این گروه هم که می‌توانند مخاطب بالقوه آثار مذهبی و دینی در ماه رمضان باشند برای سرگرم شدن در اوقات فراغت پای مجموعه‌های تلویزیونی می‌نشینند. طرح اکران ماه رمضان، طرحی خوب بود که به دلیل موفق نبودن در اجرا احتمالا با وجود همه ظرفیت‌هایش به فراموشی سپرده می‌شود.