به گزارش خبرنگار مهر، بارش های شدید نوزدهم و بیستم مرداد ماه 1380 و بیستم مرداد 1381 در حوضه های آبخیز شرق استان گلستان موجب بروز سیلاب مناطق چشمه خان، قیزقلعه، کلمن دره و دشت شیخ شد و با عبور از پارک ملی گلستان موجب تخریب قسمت هایی از پارک ملی گلستان، اراضی کشاورزی و اماکن مسکونی شد.
این حادثه ضمن ایجاد تلفات انسانی قابل ملاحظه، آثار زیانبار گسترده اقتصادی و اجتماعی نیز بر جای گذاشت.
بر اثر بروز این حادثه، میزان رسوبگذاری در مخزن سد گلستان، 18 میلیون مترمکعب در سال 80 و چهار میلون متر مکعب در سال 81 بوده است.
علاوه بر آن، این حادثه موجب تخریب بخشی از جاده ترانزیتی گرگان - مشهد و راههای فرهنگی به طول 194 کیلومتر در سال 80 و 182 کیلومتر در سال 81 شده است.
تخریب مزارع باغات در سال 80 حدود 15 هزار هکتار و در سال 81 حدود 400 هکتار، تعداد کشته شدگان سیل در سال 80 حدود 300 نفر و 81 حدود 46 نفر بوده است و این حادثه موجب مجروح شدن 300 نفر در سال 80 و 5 نفر در سال 81 شده است.
سیل سالهای 80 و 81 موجب تلفت هفت هزار راس دام، تخریب پنج هزار و 500 هکتار جنگل، تخریب 20 هزار هکتار مرتع، وارد شدن خسارت به سه هزار واحد مسکونی رد سال 80 و هزار و 810 واحد در سال 81 شده است.
این حادثه و سونامی بزرگ به هفت واحد مخابرات در سال 80 و 5 واحد در سال81 ، خط برق 373 روستا در سال 80 و 40 روستا در سال 81 خسارت زد.
مروری بر علل وقوع سیل
از دیگر خسارتهای این سیل بزرگ می توان به خسارت شبکه آب پنج خط شهری و 84 روستا در سال 80 و سه خط شهری و 90 روستا در سال 81 اشاره کرد.
وی گفت: تهدید ناشی از وقوع سیل های تابستانی در استان گلستان به قدری جدی است که توجه بسیار بیشتری را نسبت به این مقوله می طلبد، چنین وقایعی در زمره اتفاقات طبیعی به شمار نرفته و در حقیقت یک بلای طبیعی متاثر از فعالیت های انسانی است.
دباغیان گفت: چنان که از زمان جاری شدن سیل در مرداد 1380 به بعد هر سال در این موعد زمانی شاهد جاری شدن سیل های کوچک و بزرگ در گلستان بوده ایم، از این رو وقوع مجدد چنین حوادثی قابل پیش بینی بوده و ادعای " غافلگیری " از سوی هیچ کس پذیرفته نخواهد بود .
نظر شما