به گزارش خبرنگار مهر، نمایش "روزمرگی‌های زناشویی" نوشته هاله مشتاقی نیا به کارگردانی آیدا کیخایی جمعه 21 مردادماه در قالب فستیوال مونولیو روی صحنه رفت. نمایش داستان چهار زن است که آرزو و دغدغه نویسنده شدن دارند تعدادی از آنها تجربه‌هایی هم در نوشتن به دست آورده‌اند، اما وجه شباهت هر چهار زن گرفتار شدن آنها در روزمرگی و فاصله گرفتن از آرزوها و دغدغه‌های ذهنی‌شان است.
روایت نمایش با داستان مادری شروع می‌شود و به دختری جوان می‌رسد، هر یک از چهار زن می‌توانند گذشته یا آینده یکدیگر باشند، حتی می‌توانند یک نفر در مقاطع مختلف تصور شوند، فهیمه امن زاده بازیگر هر چهار شخصیت نمایشنامه است و اجرایی هوشمندانه از نقش‌هایی دارد که به دلیل تفاوت‌هایشان هر کدام اجرایی مستقل را می‌طلبیده‌اند.
آیدا کیخایی کارگردان نمایش تلاش کرده با کمترین عناصر و وسایل که در صحنه تاریک نمایش وجود دارد به فضاسازی کمک کند و مهمتر از آن تمرکز بازیگر را از بین نبرد، امن زاده در صحنه تنها است و این قدرت را دارد که تماشاگر را با خود همراه کند، دو اپیزود اول کاملا تلخ و تراژیک هستند و احساس یاس و اندوه حاکم بر زندگی دو زن را به تماشاگر منتقل می‌کنند.
کیخایی و امن زاده به خوبی حلقه اتصال اپیزودها را به یکدیگر پیدا کرده‌اند و بین موقعیت‌ها پل زده‌اند، اپیزودهای سوم و چهارم بار طنز بیشتری دارند، شاید به این دلیل که زن‌های این دو اپیزود جوان‌تر هستند و می‌توانند به آینده خود امیدوار باشند، شاید آنها از نسلی هستند که هنوز به تغییر شرایط زندگی خود امیدوارند!
امن زاده در دو اپیزود انتهایی نشان می‌دهد که چه بازیگر منعطفی است، کار با صدا را می‌داند، حرکت‌هایش روی صحنه خوب است و اعتماد به نفس دارد. انرژی که او به نمایش داده باعث می‌شود تماشاگر شخصیت‌ها را باور کند، یکی از امتیازهای "روزمرگی‌های زناشویی" ضرباهنگ مناسب آن است، این ریتم حاصل نمایشنامه و دیدگاه و انتخاب کارگردان است.
کیخایی توانسته در بطن نمایش ضرباهنگی به وجود بیاورد که با وجود تک پرسوناژی بودن و اتکای بیش از حد به مونولوگ و کلام تماشاگر را خسته نکند. اطلاعات به اندازه به تماشاگر داده می‌شود، حرکت‌ها و کلام به اندازه است و زمان نمایش فراتر از انتظار و طاقت مخاطب نیست.
یک مثلث زنانه "روزمرگی‌های زناشویی" را شکل داده، مثلثی جوان که با وجود تفاوت‌های سلیقه‌ای کاملا همسو بوده است، به همین دلیل فضای نمایش به شدت زنانه است، شاید به همین دلیل مردان نتوانند به اندازه زنان با این نمایش ارتباط برقرار کنند، این هم البته یکی از آفت‌های رفتن به سمت موضوع‌هایی است که جنسیت در آنها تعیین کننده است!
"روزمرگی‌های زناشویی" برشی از زندگی زنان است، بسیاری از تماشاگران نمایش به ویژه زن‌ها حالات و موقعیت‌هایی که زنان این نمایش دارند تجربه کرده‌اند، آنها با فضای حاکم بر نمایش بیگانه نیستند و با آن همراه می‌شوند، موفقیت نویسنده، بازیگر و کارگردان نمایش در همراه کردن تماشاگر با "روزمرگی‌های زناشویی" یکی از مهمترین امتیازهای این نمایش است.
نظر شما