محمد بقایی ماکان به خبرنگار مهر گفت: برخی از وراث مالکان خانه های قدیمی افراد دلسوزی بوده اند که می خواستند آثار به جا مانده از گذشتگان خود را حفظ کنند بنابراین خانه های تاریخی شان را نگه داشته و به مرمت آن پرداخته اند مانند منزل دکتر معین که اکنون به موزه تبدیل شده است این موضوع نشان می دهد که اگر این وراث به فکر احیای خانه های قدیمی نباشند دستگاههای مسئول توجهی به آن ندارند.
بقایی ماکان افزود: اما برخی دیگر از وراث خانه های قدیمی خود را می فروشند تا از سود اقتصادی آن استفاده کنند و به جای آن مجتمع تجاری بسازند.
وی ادامه داد: براساس آنچه که در قانون دیوان عدالت اداری وجود دارد، مالکان تمام خانه های قدیمی می توانند خانه خود را از فهرست آثار تاریخی خارج کرده و حتی آن را تخریب کنند!
بقایی ماکان گفت: سازمان میراث فرهنگی حق مداخله تا سطح جلوگیری از صدور چنین احکامی را دارد زیرا همانطور که شهرداری اجازه نمی دهد در کوچه 6 متری برج ساخته شود، سازمان میراث فرهنگی نیز این حق را دارد اجازه ندهد ساختمانی را که متعلق به فرهنگ یک ملت است از فهرست آثار ملی خارج کنند.
این پژوهشگر درباره اینکه سازمان میراث فرهنگی توان این مقابله را ندارد گفت: این وظیفه باید انجام شود منتها اگر سازمان میراث فرهنگی نمی تواند این حق را به درستی بگیرد اشکال در مدیریت آن است.
حدود دو هزار و 615 خانه تاریخی از سال 1310 تا پایان سال 1388 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است که از این تعداد دوهزارو 327 خانه هنوز تعیین حریم نشده است.
نظر شما