علیرضا رئیسیان کارگردان و کارشناس سینما با انتقاد از نبود فیلمنامه‌نویس خوب در سینمای حرفه‌ای به خبرنگار مهر گفت: چرایی نبود فیلمنامه نویسان کاربلد در عرصه سینما را از دو جهت مسائل زیرساختی و سخت افزاری و همچنین عدم تربیت فیلمنامه نوسی می توان بررسی کرد؛ که به نظرمن در بحث نخست یعنی عدم آگاهی به مسائا زیرساختی باید این نکته را مدنظر داشت که چرا فیلمنامه هایی که در ژانرهای گوناگون نوشته می شود جز در موارد بسیار انگشت شمار به اندیشه های ناب منجر نمی شود و در ادامه از مسئولان امور سینمایی که همواره حرف از حمایت سینمای حرفه‌ای می‌زنند آیا در جهت تربیت فیلمنامه نویس حرفه ای فعالیت مثبتی انجام داده‌اند؟
کارگردان فیلم "پرونده هاوانا" در ادامه با اشاره مسائل زیرساختی که برای ساخت یک فیلم باید درنظر گرفت گفت: در بحث تفهیم مسائل زیرساخت برای فیلمنامه نویسان جوان باید به این نکته اشاره کرد که بیش از آنکه سینما به فکر خودش باشد و در جهت بالا بردن ذائقه مردم تلاش کند این تلویزیون است که به دلیل داشتن امکانات و ساخت هر فیلم و سریالی به عنوان هنر تصویر به عناوین مختلف لطمه‌های جبران ناپذیری وارد کرده است در نتیجه عواملی به شکل بسیار سخیف و با پرداخت حداقل دستمزد دراین عرصه فعالیت می‌کنند و نه تنها افت کیفی هنر نمایش را پایین می‌آورد بلکه باعث تزلزل و تنزل سلیقه مخاطب نزد می‌شود و متاسفانه این افت کیفی در سریال‌های ماه رمضان امسال به خوبی دیده می‌شد.
رئیسیان افزود: اگر دقت کنید به سریال‌ها و تله فیلم‌هایی که از رسانه ملی پخش می‌شود متوجه می‌شویم که عده محدودی از افراد هستند که همواره و به مناسبت‌های مختلف حضور دارند و متاسفانه سلیقه مدیران شبکه‌ها را در دست گرفتند و هر اثر سخیفی را به خورد مردم می‌دهند و متاسفانه این دایره روز به روز هم تنگ تر می‌شود و سوژه های تکراری و با محدودیت‌هایی که خاص تلویزون است را تولید می‌کنند و نکته تاسف باراینکه این علاقه را در نهایت پای مخاطب می‌گذارند در حالی که چنین نیست چراکه تجربه نشان داده است که اگر تولید خوب با محتوایی درست به مخاطب ارائه دهیم با جان و دل می‌پذیرد اما در شرایط فعلی در برهوت به سر می‌بریم و خوب معلوم است که در این آشفته بازار مخاطب به حداقل‌ها رضایت می دهد، و متاسفانه رواج چنین روندی در تلویزیون، تاثیر منفی بر روند فیلمسازی در سینما گذاشته است.
لیلا حاتمی و محمدرضا فروتن در نمایی از فیلم "چهل سالگی"
رئیس سابق کانون کارگردانان سینمای ایران در خانه سینما در ادامه صحبت‌های خود متذکر شد: اغلب مدیرانی که در تلویزیون فعال هستند در چند سال اخیر در حرفه سینما هم فعالیت‌هایی می کنند که نتیجه آن ارائه آثاری سخیف و به ظاهر کمدی است و درنتیجه چنین روند فیلمسازی که منشا اصلی آن از عدم فیلمنامه خوب ناشی می شود باعث پایین آمدن سطح استانداردهای سینمایی می شود که باید با کارشناسی های درست به راهکارهای مناسبی برای حل معضلاتی از این دست به خصوص ارتقاء سطح کیفی فیلمنامه نویسی دست یافت.
کارگردان فیلم تحسین شده "چهل سالگی" افزود: البته ناگفته نماند که اتحادیه تهیه‌کنندگان به تازگی یک مدرسه فیلمنامه نویسی برای کسانی که به طور حرفه ای در این عرصه فعال هستند ترتیب داده است و قرار است با حضور در این کارگاه ها به بدنه سینمای حرفه‌ای راه یابند که برگزاری چنین کارگاه هایی یک اقدام کاملا پیشرو است.
این کارگردان که اغلب فیلمنامه‌های آثار خودش را نیز می‌نویسد در خصوص وضعیت حرفه فیلمنامه نویسی گفت: متاسفانه فیلمنامه‌نویس حرفه‌ای به این معنا که ذات فن و تکنیک این مقوله را بشناسد نداریم، سینما در درجه نخست یک فن است و عواملی چون کارگردان و فیلمنامه نویس با اندیشه‌های خود سراغ تکنیک سینما می‌آیند و اگر فیلمنامه‌نویسی دیدگاه فنی نداشته باشد به معنای واقعی نمی‌تواند آثار شاخصی بنویسد و متاسفانه ضعف بزرگ سینمای ایران در حوزه فیلمنامه نویس به همین مسئله بر می‌گردد و حال اینکه اگر یک فیلمنامه نویس چنین دیدگاهی را نداشته باشد هرگز به تعریف واقعی از این حرفه نخواهد رسید.
رئیسیان همچنین درپایان افزود: با توجه به مسائل مطرح شده معتقدم که مسئول مستقیم این کوتاهی کانون فیلمنامه‌نویسان در خانه سینما است، تربیت نیروهای حرفه‌ای به عهده این کانون است که زیرساخت و تولید اندیشه‌های متعالی در عرصه سینما را تعیین می‌کند ولی متاسفانه کانون فیلمنامه نویسان خانه سینما به این مهم اهمیت نمی‌دهد، به عنوان نمونه رابطه ادبیات داستانی ایران که آثار شاخص در آن بسیار یافت می‌شود با صنعت سینما کاملا قطع است و از سوی دیگر اغلب کارگردان‌ها فیلمنامه‌های آثارشان را خودشان می‌نویسند. با این اوصاف چنین جریانی از دل سینمای حرفه‌ای بیرون نیامده است.
نظر شما