محمد ابراهیم جعفری هنرمند نقاش کشور در گفتگو با خبرنگار تجسمی مهر درباره وضعیت نقاشی‌های دیواری در شهرها گفت: هر چه پیش می‌رویم نقاشی‌های دیواری ناهنجارتر و غیرهنری‌تر می‌شوند در صورتی که فلسفه حضور این آثار ایجاد هنجار و زیبایی در شهر است.
وی ادامه داد: ما باید ببینیم آیا شهرهای ما و به‌خصوص شهر تهران نیاز به نقاشی دیواری دارند یا نه. موضوع اینجا است که زیبایی شهر برعهده معماری است و متاسفانه امروز در معماری‌های ما، نقش هنر بسیار کمرنگ است. این موضوع از دانشگاه‌های ما نشات می‌گیرد چرا که در گذشته دانشگاه‌ها ما نیمی از دروس معماری را در رابطه با هنر تعریف می‌کردند اما امروز همه دروس این رشته به مسائل ریاضی و محاسباتی می‌پردازد.
جعفری با بیان اینکه نقص‌ها و نازیبایی‌ها کوچه‌ها و خیابان‌ها در گذشته توسط حربه‌های معماری رفع می‌شد، ابراز کرد: دیوارها امروز برای آنکه زیبا شوند فقط در دست کسانی می‌افتند که می‌خواهند رنگ‌اش کنند و قاعدتا با رنگ کردن، دیوارها زیبا نمی‌شوند بلکه این نوع معماری محیط است که دیوارها را زشت یا زیبا می‌کند. اگر نیت ما از نقاشی‌های دیواری، زیباتر کردن دیوارهای شهر است، به نتیجه نخواهیم رسید.
این نقاش پیشکسوت ادامه داد: برخی از نقاشی‌های شهر به صورت سوررئالیستی کشیده می شوند و از روی آثار نقاشان بزرگ دنیا کپی می‌شوند. این آثار در نظر اول، عجیب و زیبا جلوه می‌کنند اما وقتی بیشتر به آن نگاه می‌کنیم در بیننده ایجاد دلهره می‌کند. یکی از علت‌هایی که سبب می شود نقاشی‌های دیواری ما، دارای نقص شوند این است که این نقاشی‌ها بیشتر به دانشجویان سپرده می شود و پول کمی هم در اختیارشان قرار می‌گیرد.
نظر شما