مجید قنادباشی دیگر کارشناس حاضر در نشست "بررسی لیبی پس از قذافی" درباره مرگ دیکتاتور سابق این کشور توسط انقلابیون و اینکه چرا وی زنده دستگیر نشد و آیا ناتو باعث مرگ وی بود گفت: مرگ قذافی همچون مرگ "جان اف کندی" رئیس جمهور اسبق آمریکا مبهم باقی خواهد ماند و پرونده مطبوعاتی آن باز خواهد ماند.
انقلاب لیبی 100 درصد بیداری اسلامی است و بازگشت به خویشتن بهترین جمله برای بیداری اسلامی در این کشور است. |
وی اظهار داشت: اما آنچه مسلم است این است که ناتو از همان نخستین روزهای جنگ لیبی به ویژه پس از سقوط طرابلس از محل اختفای قذافی خبر داشت و به راحتی می توانست وی را بکشد یا بازداشت کند و یا وی را همچون سیف الاسلام فراری دهد، اما نکته مهم این است که کشورهای غربی تمایل نداشتند قذافی محاکمه شود.
قنادباشی افزود: غرب و ناتو خیلی علاقه مند نبودند قتل قذافی به نامشان زده شود اما در عین حال خواهان زنده بودن وی نیز نبودند چرا که قذافی در صورت بازداشت و محاکمه افشاگری هایی را علیه غرب انجام می داد که این به ضرر غرب بود.
روابط پنهان قذافی و غرب
حسن هانی زاده دیگر کارشناس مسائل بین المللی نیز در تکمیل سخنان قنادباشی اظهار داشت: فرانسه و شخص نیکلا سارکوزی رئیس جمهور این کشور در کشتن قذافی نقش داشتند. فرانسه در میان انقلابیون لیبی عواملی داشت تا به محض بازداشت قذافی وی را بکشند زیرا قذافی در انتخابات گذشته ریاست جمهوری فرانسه تمامی هزینه های تبلیغات انتخاباتی سارکوزی را تامین کرده بود.
وی خاطرنشان کرد: قذافی همچنین حزب کارگر انگلیس در دوره نخست وزیری تونی بلر را مورد حمایت مالی قرار داده بود و بلر نیز رابطه نزدیکی با قذافی داشت. علاوه براین قذافی بیشترین کمک مالی را در جریان انتخابات ریاست جمهوری ایتالیا در اختیار برلوسکنی قرار داده بود.
وی افزود: قذافی قبل از سقوطش تهدید کرده بود اسنادی در اختیار دارد که به سارکوزی و برلوسکنی و حزب کارگر انگلیس کمک مالی کرده است. دیکتاتور سابق لیبی همچنین به برلوسکنی نامه نوشته بود و خطاب به وی گفته بود: "برلوسکنی عزیز این رسم رفاقت نیست و چرا به من خیانت کردی؟"
هانی زاده در ادامه گفت: بنابراین کشورهای غربی به خوبی می دانستند اگر قذافی زنده بماند افشاگری خواهد کرد و اگر افشاگری می شد سارکوزی در افکار عمومی فرانسه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور در سال 2012 محکوم می شد.
این کارشناس تصریح کرد: موضوع دیگر این است که چرا سقوط طرابلس 8 ماه به طول انجامید زیرا نیروهای ناتو قطعا می توانستند پناهگاه قذافی را در منطقه "باب العزیزیه" طرابلس بمباران کنند اما ناتو اجازه داد درگیری در لیبی 8 ماه طول بکشد تا تخریب شهرها بیشتر شود و غرب پس از پایان جنگ سهمی در بازسازی لیبی داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: محمود جبریل که فارغ التحصیل دکترای برنامه ریزی شهری از دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا است اخیرا اعلام کرده بازسازی لیبی 2 دهه به طول می انجامد و به بیش از 480 میلیارد دلار نیاز دارد و این یعنی اینکه در ازای ارائه نفت ارزان به غرب شرکت های غربی در بازسازی لیبی مشارکت کنند.
بنابراین طولانی شدن پروسه سرنگونی قذافی از سوی ناتو به این دلیل صورت گرفت که حجم خرابی های لیبی افزایش پیدا کند تا کشورهای غربی از جمله آمریکا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا و آلمان در آن مشارکت داشته باشند.
روابط ایران و لیبی
هانی زاده درباره روابط لیبی و ایران در دوره پس از قذافی نیز گفت: مسئله سرنوشت امام موسی صدر از جمله عواملی است که موجب خواهد شد روابط طرابلس و تهران بهبود داشته باشد.
غرب و ناتو خیلی علاقه مند نبودند قتل قذافی به نامشان زده شود اما در عین حال خواهان زنده بودن وی نیز نبودند چرا که قذافی در صورت بازداشت و محاکمه افشاگری هایی را علیه غرب انجام می داد که این به ضرر غرب بود. |
این کارشناس تصریح کرد: امام موسی صدر چه کشته یا زنده باشد معمر قذافی مسئول آن است. بنابراین شورای انتقالی لیبی به خاطر مسئله امام موسی صدر نوعی احساس عاطفی خاصی به ایران خواهد داشت و رابطه آینده ایران و لیبی خیلی بهتر خواهد شد و رویکرد انقلابیون لیبی به ایران مثبت خواهد بود.

وی با اشاره به این نکته که کشور لیبی دیرتر از همه جا مستعمره می شود و زودتر از بقیه نیز مستقل می شود گفت: ناتو در میان انقلابیون تردید ایجاد کرد 17 فوریه انقلاب لیبی آغاز شد و ناتو 20 مارس وارد این کشور شد. مردم در این فاصله شهر بنغازی را به تصرف خود درآوردند و سپس قذافی شروع به بمباران این شهر کرد.
روابط تهران و طرابلس در لیبی جدید بسیار مثبت خواهد بود و همکاری ایران و لیبی در 2 عرصه همکاری و کمک رسانی و فکر و اندیشه خواهد بود. |
وی افزود: طبیعتا لیبی با یک ساختار سیاسی جدید مواجه خواهد شد این کشور همچنین یک سیاست منطقه ای اتخاذ می کند و به یک کشور دوست برای ایران تبدیل خواهد شد اما درباره روابط با کشورهای خارجی افت و خیزهای زیادی خواهد داشت.

هانی زاده نیز درباره ماهیت شورای انتقالی لیبی و ارتباط آن با غربی ها گفت: آمریکایی ها از همان نخستین روزهای جنگ لیبی 6 هزار نفر از عوامل خود را به میان انقلابیون فرستادند که این افراد غالبا پناهندگان لیبیایی در اروپا و آمریکا بودند که به نوعی با دستگاه های جاسوسی آمریکا در ارتباط بودند و برای آمریکا اطلاعات جمع آوری می کردند یعنی انقلابیون لیبی را شناسایی می کردند و اخبار و اطلاعات آنها را در اختیار آمریکا قرار می دادند لذا آمریکا شورای انتقالی لیبی را از میان عوامل خود تشکیل داد که اغلب تحصیلکرده غرب هستند.
کارشناسان حاضر در این نشست در پاسخ به این پرسش که آیا می توان انقلاب لیبی را بیداری اسلامی خواند گفتند: انقلاب لیبی 100 درصد بیداری اسلامی است. در واقع بیداری اسلامی یک واقعیت است و اکنون موجی از بیداری اسلامی جهان عرب را فراگرفته است دلیل آن نیز این است که حکام دیکتاتور عرب کشورها را از ساختار اسلام سیاسی خارج کردند و مردم را حتی از اظهارنظر و گرایش به واقعیت های اسلامی دور کردند لذا اکنون بازگشت به خویشتن بهترین جمله برای بیداری اسلامی است.
تهیه و تنظیم: سمیه خمارباقی - فرزاد فرهادی
نظر شما